Μοιράζει πόνο στην ΕΛΙΤ ο Νίκος Οικονομόπουλος: “Θα κοινωνήσω ακόμα και μετά από κάποιον με μολυσματική ασθένεια”(ΒΙΝΤΕΟ)

Η περιπέτεια με τον κορονοϊό που τον έστειλε στο νοσοκομείο, το εμβόλιο που δεν πρόλαβε να κάνει και η Θεία Κοινωνία που είναι «το φάρμακο των ανθρώπων». Ο Νίκος Οικονομόπουλος μίλησε για όλα σε μια σπάνια συνέντευξη.
Είναι από τους τραγουδιστές που δεν εμφανίζεται συχνά και δεν δίνει συνεντεύξεις. Αλλά το βράδυ της Πέμπτης (23.12.2021) ο Νίκος Οικονομόπουλος βρέθηκε καλεσμένος στο Ενώπιος Ενωπίω και μίλησε για την περιπέτεια που έζησε με τον κορονοϊό, για αν και πότε θα κάνει το εμβόλιο αλλά και το αν θα κοινωνήσει ακόμη κι αν ο προηγούμενος από εκείνον έχει κάποια μολυσματική ασθένεια.

Ο Νίκος Οικονομόπουλος κόλλησε κορονοϊό το περασμένο καλοκαίρι και όπως είπε, δεν είχε εμβολιαστεί γιατί είχε φοβηθεί και είχε σκεφτεί μη χάσει τις διακοπές του εξαιτίας παρενεργειών… Αλλά ο κορονοϊός «τον βρήκε δύσκολα».

«Ήταν μια περίοδος, δυο μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο αν θυμάμαι καλά, που ήμασταν όλοι σε καλοκαιρινές διακοπές. Μετά από ένα διάστημα τριών εβδομάδων θα άνοιγε το μαγαζί, στο οποίο εμφανίζομαι και θα έπρεπε να εμβολιαστώ γιατί τα μαγαζιά τα δικά μας δουλεύουν πλέον μόνο με εμβολιασμένους. Κάτι το οποίο δεν πρόλαβα να κάνω. Γιατί τι σκέφτηκα; Πολύ απλά, όπως σκέφτονται πολλοί άνθρωποι. “Και αν έχω καμιά παρενέργεια και χάσω τις διακοπές μου;”.

Λέω, δεν το έπαθα μέχρι τώρα… Δεν σύχναζα και σε μέρη με πολύ κόσμο. Γενικά μου αρέσει πολύ η θάλασσα, οπότε ήμουν συνέχεια στη θάλασσα άντε και με δυο, τρεις φίλους. Αυτό, μέχρι εκεί. Έλα όμως που με βρήκε ο κορονοϊός και με βρήκε δύσκολα γιατί μου το γύρισε σε πνευμονία.
Αυτός ήταν ο λόγος που πήγα στο νοσοκομείο και χρειάστηκε για δυο μέρες να έχω οξυγόνο και την μία από τις δύο έπρεπε να βάλω το πιο δυνατό. Ευτυχώς έγινα αμέσως καλά, για μια μέρα μόνο χρειάστηκε. Εύχομαι να μην το περάσει αυτό κανένας άλλος άνθρωπος και εύχομαι πραγματικά να μην χαθούν άλλες ζωές γιατί δυστυχώς χάνονται πολλές ζωές και περνούν δύσκολα πολλές οικογένειες», είπε ο Νίκος Οικονομόπουλος.

«Εννοείται ότι θα κοινωνήσω»
Ερωτηθείς για παλιότερη δήλωσή του πως ακόμη κι αν κάποιος πριν από εκείνον έχει μολυσματική ασθένεια, ο ίδιος θα κοινωνήσει, ο Νίκος Οικονομόπουλος απάντησε «εννοείται ότι θα κοινωνήσω».

«Όταν πιστεύεις κάτι και πιστεύεις τόσο δυνατά όπως έχει να κάνει με τον Χριστό, δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Παραμερίζω τον εαυτό μου, δεν με αφορά ο εαυτός μου. Πιστεύω τόσο πολύ σε αυτό, πιστεύω τόσο πολύ στην Θεία Κοινωνία. Πιστεύω ότι είναι το φάρμακο των ανθρώπων η Θεία Κοινωνία. Το λέω και συγκινούμαι. Θα το έκανα όπως και να ‘χει και δεν αλλάζω άποψη για αυτό», πρόσθεσε.

Αναφερόμενος στη σχέση του με τα Θεία ο Νίκος Οικονομόπουλος είπε πως «όλα ξεκινάνε από την παιδική μας ηλικία. Όταν αφορά ένα μικρό παιδί, το οποίο έχει ανάγκη από κάπου να πιαστεί και όταν αυτό δεν το βρίσκει απόλυτα στην οικογένειά του, το βρίσκει κάπου αλλού. Εγώ το βρήκα στην πίστη και στον Χριστό. Από τότε είναι δοσμένος και ταγμένος εκεί με όλη τη δύναμη της ψυχής μου».

«Θα κάνω το εμβόλιο»
«Ναι, θα κάνω το εμβόλιο όταν περάσει η περίοδος ανοσίας από τη νόσηση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Πολλοί έχουν μπει στη διαδικασία, όπως και ‘γω, να φοβούνται. Δεν σου κρύβω, ότι φοβάμαι ή ότι φοβήθηκα και πριν να κάνω το εμβόλιο. Δεν αρνήθηκα ποτέ την επιστήμη, αλλά κάποιοι μπερδεύουν την θρησκεία με την επιστήμη και είναι λάθος. Διχάζουν τον κόσμο. Όχι άλλος διχασμός επιτέλους. Μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Να πιστεύουμε και στη θρησκεία και στην επιστήμη», σημείωσε επίσης ο γνωστός τραγουδιστής.

Νίκος Οικονομόπουλος: Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Ο Νίκος Οικονομόπουλος μίλησε και για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια στην Πάτρα όπου γεννήθηκε και στην Κάτω Αχαΐα όπου μεγάλωσε. «Εκεί έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Εκεί έκανα παιδικούς φίλους, θα έλεγα ότι ήταν δύσκολα χρόνια για εμένα, δεν ήμασταν ευκατάστατη οικογένεια. Μεγάλωσα με τη γιαγιά και τον παππού μου από την πλευρά του πατέρα μου γιατί οι γονείς μου χώρισαν. Δύσκολες καταστάσεις, δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες. Έπρεπε να δουλεύω από μικρή ηλικία από 12, δούλευα στο ψαράδικο του παππού μου».