Μετά την 7η Οκτωβρίου και τη φρικαλέα επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών -συμπεριλαμβανομένης της περιβόητης Μοσάντ- δέχθηκαν έντονες επικρίσεις για πλήρη αποτυχία και τραγικά κενά, μαζί με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας.
Απουσία εξεταστικής επιτροπής από το κράτος και εν μέσω διογκούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας για την παρελκυστική στάση της ακροδεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου κυρίως ως προς το θέμα των ομήρων, διενεργείται από τον περασμένο Ιούλιο μια άτυπη, ανεξάρτητη έρευνα με πρωτοβουλία πολιτών.
Στόχος τους είναι να διερευνηθούν επιτέλους όσα προηγήθηκαν, συνέβησαν κατά τη διάρκεια, αλλά και ακολούθησαν τη μεγαλύτερη αποτυχία ασφάλειας του ισραηλινού κράτους.
Στην έρευνα συμπεριλαμβάνεται και ο χειρισμός του αδιέξοδου πολέμου στην αιματοβαμμένη Λωρίδα της Γάζας.
Κατά τον -στριμωγμένο πολιτικά, διπλωματικά και νομικά– πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ωστόσο, οποιαδήποτε διερεύνηση των γεγονότων πριν το τέλος του πολέμου θα παρεμπόδιζε την υποσχόμενη νίκη επί της Χαμάς.
Τώρα, τρεις εβδομάδες πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την έναρξή του και ενώ συνεχίζονται ατελέσφορες οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του, η κυβέρνηση του Ισραήλ εμφανίζεται έτοιμη να επεκτείνει τον πόλεμο.
Καταρχάς στον βορρά με την -υποστηριζόμενη από το Ιράν- Χεζμπολάχ στον Λίβανο, καθιστώντας ξανά ορατό τον κίνδυνο περιφερειακής ανάφλεξης.
Οι εκρήξεις -που συνέβησαν και σε κατάμεστα καταστήματα και σε δημόσιους χώρους- προκάλεσαν λουτρό αίματος, με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες.
Δεν είναι μόνο ένοπλα και μη μέλη της παραστρατιωτικής και πολιτικής οργάνωσης -τρομοκρατικής κατά το Ισραήλ και τη Δύση- αλλά επίσης άμαχοι και αξιωματούχοι.
Καταδικάζοντας «την εγκληματική ισραηλινή επιθετικότητα», η κυβέρνηση του Λιβάνου καταγγέλλει «σοβαρή παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας».
Όμως αυτό δεν σταμάτησε στο παρελθόν τη Μοσάντ, ούτε αναμένεται να συμβεί στο μέλλον.
Τηλέφωνα-βόμβες, δολοφονικές κλήσεις
Αν και το Ισραήλ δεν έχει παραδεχτεί επίσημα ότι κρύβεται πίσω από το πρωτοφανές μπαράζ εκρήξεων βομβητών, ασυρμάτων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών που βρίσκονται στην κατοχή μελών της Χεσμπολάχ, αποτελεί κοινή πλέον πεποίθηση ότι η επίθεση είναι έργο της Μοσάντ.
Το Ιράν και η Χαμάς τη χαρακτηρίζουν ανοιχτά «τρομοκρατική».
Δυτικά ΜΜΕ, όπως οι Times, τη σκιαγραφούν ως «το πιο εντυπωσιακό μέχρι σήμερα παράδειγμα» των εξελιγμένων μεθόδων της διαβόητης ισραηλινής υπηρεσίας κατασκοπείας.
«Από τηλεκατευθυνόμενα πολυβόλα μέχρι ιούς, η ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών έχει ιστορικό χρήσης τεχνολογίας για να σκοτώνει τους εχθρούς της», αναφέρει.
Έχει μακρύ δε ιστορικό ειδικά στη χρήση τηλεφώνων και εκρηκτικών για τον εντοπισμό και τη δολοφονία στόχων στο εξωτερικό.
Μετρά τουλάχιστον από την επιχείρηση «Οργή του Θεού», μια μυστική πολυετή εκστρατεία εκδίκησης για τη «Σφαγή του Μονάχου», στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.
Στο στόχαστρο μπήκαν μέλη της παλαιστινιακής ένοπλης οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).
Μια από τις πιο γνωστές δολοφονίες είναι του Μαχμούντ Χαμσάρι, εκπροσώπου της PLO στο Παρίσι.
Τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς, πράκτορες της Μοσάντ μπήκαν στο διαμέρισμά του και αντικατέστηκαν τη μαρμάρινη βάση του τηλεφώνου του με μια ρέπλικα γεμάτη εκρηκτικά.
Πυροδοτήθηκαν εξ αποστάσεως, όταν ο Χαμσάρι σήκωσε το ακουστικό.
Από την έκρηξη υπέστη βαριά τραύματα.
Πέθανε ένα μήνα αργότερα, νοσηλευόμενος σε κλινική του Παρισιού.
Περίπου μια 20ετία αργότερα, το 1996, ο Γεχία Αγιάς -γνωστός με το παρατσούκλι «Ο Μηχανικός», ως ο κορυφαίος κατασκευαστής βομβών της Χαμάς- έπεσε νεκρός απαντώντας σε κλήση σε ένα κινητό τηλέφωνο Motorola Alpha.
Το είχαν παγιδεύσει οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες με περίπου 50 γραμμάρια εκρηκτικής ύλης.
Θεωρούνται οι πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις σε μια μακρά λίστα ανάλογων δολοφονικών επιθέσεων.
Πιο πρόσφατες και μακράν πιο εξελιγμένες σε μεθοδολογία είναι οι τελευταίες κατά της Χεζμπολάχ.
Από τον υβριδικό, στον κανονικό πόλεμο;
Στον σχεδόν ένα χρόνο που μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς στη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας, η Χεζμπολάχ έδειχνα να κρατά ελεγχόμενα «θερμό» το μέτωπο στον ισραηλινό βορρά.
Στο μεσοδιάστημα, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες κλιμάκωναν τις εξωδικαστικές δολοφονίες στον Λίβανο, στη Συρία και στο Ιράν.
Στις αρχές Ιανουαρίου, εξοντώθηκε στη Βηρυτό το Νο2 της Χαμάς και εκ των βασικών διαπραγματευτών της, Σάλεχ αλ Αρούρι. Δολοφονήθηκε με πυραυλικό πλήγμα από ισραηλινό μη επανδρωμένο αεροσκάφος.
Τον Απρίλιο, στελέχη των Φρουρών της Επανάστασης -της ελίτ των ιρανικών δυνάμεων- ξεκληρίστηκαν από ισραηλινό πυραυλικό χτύπημα στο προξενικό γραφείο της πρεσβείας του Ιράν στη Δαμασκό.
Στις 30 Ιουλίου σκοτώθηκε σε ισραηλινό χτύπημα στη Βηρυτό ο Φουάντ Σουκρ, ο πιο υψηλόβαθμος διοικητής της Χεζμπολάχ που έχει δολοφονηθεί μέχρι σήμερα από το Ισραήλ.
Μια ημέρα αργότερα δολοφονήθηκε ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, ενώ βρισκόταν στην Τεχεράνη.
Οι δολοφονίες αυτές, όπως και το τελευταίο κύμα υβριδικών επιθέσεων κατά της Χεζμπολάχ, που επεκτάθηκαν σε ολόκληρο τον Λίβανο και εν μέρει στη Συρία, αποκαλύπτουν για τον υποστηριζόμενο από το Ιράν «Άξονα της Αντίστασης» τεράστια κενά ασφαλείας.
Οι βομβητές και οι ασύρματοι που εξερράγησαν χρησιμοποιούνταν κατόπιν εντολής του ίδιου του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, ως ασφαλής εναλλακτική στα ευάλωτα σε παρακολουθήσεις, εντοπισμό και παγιδεύσεις smartphones.
«Αν υπολογίσουμε ότι η στρατιωτική πτέρυγα της Χεζμπολάχ έχει μεταξύ 10.000-20.000 ενεργά μέλη, αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον το 20% από αυτούς είναι τώρα τραυματισμένοι, κάτι που είναι τεράστιο», δήλωσε στην εφημερίδα Le Monde ο Μοχάναντ Χαζ Αλί, ειδικός αναλυτής σε θέματα Χεζμπολάχ στη δεξαμενή σκέψης Carnegie στη Βηρυτό.
«Αυτός είναι ο αριθμός των τραυματιών που έχεις κατά τη διάρκεια ενός πολέμου».
Η αβέβαιη επόμενη ημέρα
Συνδυαστικά με τους συνεχιζόμενους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ κατά θέσεων της Χεζμπολάχ, οι τελευταίες υβριδικές επιθέσεις έχουν πολλαπλές επιπτώσεις.
Πλήττουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα και το προφίλ της μεγαλύτερης παραστρατιωτικής οργάνωσης του Λιβάνου, που έχει εδραιωθεί στο νότο, σε περιοχές της Βηρυτού και στην κοιλάδα Μπεκάα.
Παραμένει πάντως μια από τις καλύτερα οπλισμένες μη κρατικές ένοπλες ομάδες, με ένα σαφώς αναβαθμισμένο οπλοστάσιο μετά τον πόλεμο του 2006.
Ενδεικτικά, υπολογίζεται ότι διαθέτει περίπου 130.000 πυραύλους ικανούς να πλήξουν το Ισραήλ.
Αλλά κατά τον Λιβανέζο αναλυτή, «το πραγματικό ερώτημα πλέον είναι εάν η Χεζμπολάχ θα πέσει στην παγίδα που της έχει στήσει η κυβέρνηση Νετανιάχου και θα παρασύρει τον Λίβανο σε μια στρατιωτική περιπέτεια», που θα αποσπούσε περαιτέρω την προσοχή από τη συνεχιζόμενη σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα.
