Η υπόθεση του Μπίλι Μίλιγκαν, τα εγκλήματα του οποίου έγιναν ταινία και σειρά στο Netflix, είχε συνταράξει τις ΗΠΑ και είχαν σπείρει τον φόβο στις γυναίκες του Οχάιο.
Είχε βιάσει γυναίκες, είχε κάνει ένοπλες ληστείες όμως δεν θυμόταν τίποτα από όλα αυτά και ενώ αθωώθηκε. Πώς είναι όμως δυνατόν να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας τόσο επικίνδυνος άνθρωπος;
Ο 22χρονος τότε άντρας όταν έπεσε στα χέρια των αστυνομικών το 1977 έπασχε από σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας.
Όπως αποδείχθηκε, στο μυαλό του Μπίλι Μίλιγκαν διαβιούσαν 24 ξεχωριστές προσωπικότητες, κάθε μία από τις οποίες είχε την δική της αυθύπαρκτη οντότητα και όπως αποδείχτηκε από την ακροαματική διαδικασία, την ευθύνη – η καθεμιά για άλλο γεγονός – των εγκλημάτων που βάραιναν τον Αμερικανό.
Η αθώωσή του
Το 1977, ο 22χρονος Μπίλι Μίλιγκαν συνελήφθη για την απαγωγή, ληστεία και βιασμό τριών γυναικών στην πανεπιστημιούπολη της Πολιτείας του Οχάιο. Φυλακίστηκε για τα εγκλήματα και ανατέθηκε σε δικηγόρους διορισμένους από το κράτος να ασχοληθούν με την υπόθεσή του.
Όμως κατά τη διάρκεια μιας ψυχιατρικής αξιολόγησης, ο Μίλιγκαν αποκάλυψε ότι δεν είχε διαπράξει κανένα απολύτως έγκλημα – ήταν ο Ragen που είχε κλέψει τα χρήματα και η Adalana που είχε βιάσει τις γυναίκες.
Η συνεχής αξιολόγηση αποκάλυψε οκτώ επιπλέον εναλλακτικές προσωπικότητες και στις 4 Δεκεμβρίου 1978, ο Μίλιγκαν κρίθηκε αθώος λόγω παραφροσύνης για εννέα ποινικές κατηγορίες.
Το ντοκιμαντέρ του Netflix Monsters Inside: The 24 Faces of Billy Milligan καταγράφει την πολυδιαφημισμένη, πολυτάραχη ζωή του.
Η δίκη
Η δίκη του Μίλιγκαν ήταν η πρώτη στην οποία ένας κατηγορούμενος κρίθηκε αθώος λόγω παραφροσύνης με βάση τη διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, η οποία σήμερα ονομάζεται διασχιστική διαταραχή ταυτότητας (ΔΔΤ).
Σύμφωνα με τους γιατρούς του, η σοβαρή σωματική και σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη ο Μπίλι στην παιδική του ηλικία από τον πατριό του Τσάλμερ Μίλιγκαν έκανε την προσωπικότητά του να χωριστεί σε 10 (και αργότερα, έως και 24) ξεχωριστές προσωπικότητες που είχαν ελάχιστη γνώση των πράξεων των άλλων.
Στη δίκη και στα ντοκουμέντα, η μητέρα, η αδερφή και ο αδερφός του Μίλιγκαν επιβεβαιώνουν τη βάναυση, καταχρηστική φύση του Τσάλμερ Μίλιγκαν, ο οποίος αρνιόταν πάντα τις κατηγορίες εναντίον του.
Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τα οκτώ ταραχώδη χρόνια ιδρυματοποίησης σε φυλακές και ψυχιατρικά νοσοκομεία που ακολούθησαν τη δίκη του Μπίλι Μίλιγκαν μέχρι την απόδρασή του από το Central Ohio Psychiatric Hospital στις 4 Ιουλίου 1986.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σύμφωνα με τα docuseries του Netflix, ο Milligan έλαβε πλαστά έγγραφα με το όνομα Christopher Carr και εγκαταστάθηκε στο Bellingham της Ουάσιγκτον. Όταν ο συγκάτοικος του Μίλιγκαν, Μάικλ Μάντεν εξαφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1986, ο Μίλιγκαν έφυγε από την πολιτεία και αμέσως μετά συνελήφθη από την αστυνομία στη Φλόριντα.
Κανείς δεν έχει καταδικαστεί ποτέ για την εξαφάνιση του Michael Madden, αλλά πολλά από τα υπάρχοντά του βρέθηκαν στο διαμέρισμα του Μίλιγκαν και ο Μίλιγκαν εξαργύρωνε τις επιταγές αναπηρίας του Madden σε έναν κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Μετά τη σύλληψή του, ο Μίλιγκαν μεταφέρθηκε πίσω στο Οχάιο και μπήκε ξανά σε ίδρυμα.
Το 1988, αφού μια αξιολόγηση από έναν ανεξάρτητο ψυχίατρο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Μίλιγκαν δεν ήταν κίνδυνος για την κοινωνία, αφέθηκε ελεύθερος . Μετά από αρκετά χρόνια στο Λος Άντζελες και το Λας Βέγκας, ο Μίλιγκαν τελικά επέστρεψε στο Κολόμπους του Οχάιο, όπου η αδερφή του αγόρασε ένα τροχόσπιτο για αυτόν.
Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ζωγραφίζοντας εκεί μέχρι που πέθανε από καρκίνο το 2014, σε ηλικία 59 ετών.
