Η θεματολογία περιελάμβανε το ΝΒΑ, ωστόσο, υπήρξαν αναφορές τόσο στον Βασίλη Σπανούλη όσο και τον Πίνι Γκέρσον, καθώς επίσης την Μακάμπι Τελ Αβίβ και το γιο του, Ταμίρ.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μπλατ:
Για τον Σπανούλη: «Ανυπομονώ να τον κοουτσάρω. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην Ευρώπη. Το ξέρω αυτό καλά, καθώς τον έχω γνωρίσει ως αντίπαλο. Είναι ένας παίκτης που γνωρίζει ακριβώς ποια πράγματα είναι σημαντικά ώστε να κάνει την ομάδα πρωταθλήτρια».
Για τις διαφορές του παιχνιδιού σε ΝΒΑ και Ευρώπη: «Το παιχνίδι είναι πολύ διαφορετικό στην Ευρώπη σε πολλά: Σε διάρκεια στη σεζόν, στους κανόνες, στον χαρακτήρα των παικτών. Στην Ευρώπη πιστεύω πως η πίεση είναι πολύ πιο άμεση και χωρίς συμβιβασμούς απ’ ό,τι στις ομάδες του ΝΒΑ, αλλά εξαρτάται και από το τι ομάδα έχεις. Αν έχεις μία ομάδα από αστέρια, ειδικά πολύ μεγάλα, τότε οι προσδοκίες είναι ίδιες, αλλά αν δεν ισχύει αυτό, οι προσδοκίες είναι εντελώς διαφορετικές. Στο Κλίβελαντ ήμουν σε μία διαφορετική κλίμακα, οι απαιτήσεις ήταν άμεσες. Υπάρχουν ομάδες στο ΝΒΑ που θέλουν να χάνουν για να χτίσουν το μέλλον, μπορείς να χάσεις το 80% των παιχνιδιών και τίποτα να μην συμβεί. Δυστυχώς η κατάσταση του προπονητή στο Ισραήλ και σχεδόν παντού στην Ευρώπη είναι συνυφασμένη με το να συγκρίνεται με τις ΗΠΑ και είμαι αυτός που κάηκε περισσότερο εκεί παρά εδώ».
Για την επιστροφή του στο ΝΒΑ: «Ήμουν πολύ κοντά να επιστρέψω. Γιατί δεν έγινε αυτό; Όχι εξαιτίας τους, αλλά εξαιτίας μου».
Για τον Πίνι Γκέρσον: «Ο Πίνι έχει μία σημαντική, πολύ σημαντική και αξιοσέβαστη θέση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ».
Για τον γιο του, Ταμίρ: «Είναι πιο πάνω από εμένα. Το μέλλον θα μας συνδυάσει σε αυτό τον χώρο, αλλά το μακρινό μέλλον, στο οποίο θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω, να δίνω και να επενδύω σε αυτό. Μια μέρα ελπίζω να μην είναι μόνο στο μπάσκετ. Ονειρεύομαι μόνο το «τώρα» και ο Ταμίρ έχει την ικανότητα και την επιθυμία να ονειρεύεται το μέλλον. Είναι εύκολο να θες αλλά είναι δύσκολο κάθε μέρα να προσπαθείς να πάρεις τα ίδια πράγματα. Για μένα απόλαυση είναι αυτά που θέλει. Δουλεύει, όχι μόνο σκληρά, αλλά και έξυπνα. Συγκρίνοντας αυτόν και εμένα αλλά και τη χρονική στιγμή, γιατί δεν έχουμε την ίδια ηλικία, νομίζω πως είναι καλύτερος από εμένα και αυτό είναι κάτι καλό. Τον αφήνω ελεύθερο να προοδεύει μέχρι τη μέρα που θα τον προπονήσω, αν και όποτε συμβεί αυτό».
Για το πώς ξεκίνησε: «Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να γίνω προπονητής. Αλλά πριν από τα 34 μου, είχα ένα πρόβλημα στον αχίλλειο τένοντα. Έκανα επάγγελμα την προπονητική και κάποιοι άνθρωποι έλεγαν, «ήμουν τυχερός». Δεν πιστεύω στην τύχη καθόλου».
Για τις οδηγίες του: «Πάντα λέω τέσσερα πράγματα: Παίξτε δυνατά, παίξτε μαζί, παίξτε για τη νίκη, απολαύστε το».
