Πρέπει να το δεις!
Το οδοιπορικό του Μάνου Μειμαράκη στο Μάτι!
Manos Meimarakis
Σκοτάδι, πυκνός μαύρος καπνός παντού, φλόγες, φωτιά, φωτιές, σκεπές που πέφτουν και τζάμια που σπάνε με τρομαχτικό θόρυβο, ουρλιαχτά τρόμου, ανάσες που πνίγονται και σβήνουν, κορμιά που καίγονται, φριχτοί πόνοι, χορεύει ο διάολος. Παιδιά αγκαλιάζονται γιατί φοβούνται τον Θάνατο, πιστεύουν ότι θα είναι μαζί απέναντι, παιδιά είναι… Λίγο νερό, πυροσβεστικές φωλιές ΠΟΥΘΕΝΑ!
Η δεύτερη κατασκήνωση που κάηκε ολοσχερώς και δεν βρέθηκε μέσα ούτε μια πυροσβεστική φωλιά, αρχηγέ του Πυροσβεστικού Σώματος.
Στον χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων από τις πρώτες κιόλας έρευνες βρέθηκαν 4 απανθρωπακωμένα πτώματα. Σε αυτήν κατασκήνωση που βρίσκεται 50 μέτρα από την κατασκήνωση του ΕΟΦ παραθέριζαν μέλη ενός συλλόγου φυσιολατρών. Όλα στάχτη!
Γύρω από την κατασκήνωση διάσπαρτα αρκετά σπίτια. Καμμένα όλα! Κανείς απ’ όλους αυτούς τους ανθρώπους – άγνωστο ακόμα πόσοι τα κατάφεραν να διαφύγουν ή υπέστησαν φριχτό θάνατο μέσα σε αυτήν κόλαση – κανείς τους δεν είχε την ευκαιρία να αρπάξει μια πυροσβεστική μάνικα να δώσει την τελευταία του μάχη, αξιοπρεπώς, να σώσει το σπίτι του ή το παιδί του ή τη μάνα του ή τη γυναίκα του ή τον εαυτό του. Γιατί δεν υπήρχαν πυροσβεστικές φωλιές ΠΟΥΘΕΝΑ.
Σε ένα από τα σπίτια δίπλα στην κατασκήνωση που χώριζε ένα συρματόπλεγμα, η οικογένεια ετοίμαζε το φαγητό της. Μια τηγανιά πατάτες, μια σαλάτα, ένα πιάτο χόρτα, πουρές και… ένα ταψάκι μπιφτέκια. Όλα δείχνουν ότι πρόλαβαν να διαφύγουν πριν καούν μαζί με το σπίτι το οποίο κάηκε ολοσχερώς. Τα ίχνη από τα πέλματα τους με κατεύθυνση προς την έξοδο νωπά ακόμα στη στάχτη που είχε σκεπάσει το πάτωμα. Άγνωστο τι απέγιναν! Οι γονείς ή οι παππούδες και δυό μωρά παιδιά. Μέναμε να αναρωτιόμαστε αν ζουν κοιτώντας την φωτογραφία τους κολλημένη ψηλά στην πόρτα του ψυγείου και μετρώντας τα παιχνίδια τους σκορπισμένα στον κήπο. Στον κήπο που μύριζε έντονα καμμένη σάρκα, αλλά χώμα, κάρβουνο, κομμάτια από τη στέγη όλα ένα, όλα στάχτη, δεν ξεχώριζε τίποτα.
Να πήραν τον δρόμο προς τα που; Προς τον βέβαιο Θάνατο! Οι νεκροί αυτής της τραγωδίας δεν είναι 83, 87 ή 90, είναι πολλοί περισσότεροι. Αυτό μουρμουράνε οργισμένοι οι ντόπιοι, αυτό καταμαρτυρά ο αριθμός των πτωμάτων που έχουν βρεθεί στις γύρω παραλίες. Αυτόν τον ακριβή αριθμό επιχειρούν με κάθε τρόπο να κρύψουν οι ένοχοι αυτού του μακελέματος. Γιατί θα σαπίσουν στη φυλακή όλοι όσοι ξεκλήρισαν ολόκληρες οικογένειες με τις εγκληματικές τους παραλείψεις. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΕΣ ΦΩΛΙΕΣ ΠΟΥΘΕΝΑ, αρχηγέ του Πυροσβεστικού Σώματος, ΠΟΥΘΕΝΑ. Πήγες, είδες και με τα μάτια σου, στην συνέντευξη Τύπου όμως παρέλειψες να το επισημάνεις…
Δεν θα πάψει τα κλάμμα των παιδιών που καίγονταν αγκαλιασμένα να στοιχεώνει όλη τη χώρα, δεν υπάρχει Έλληνας που δεν καταριέται τους ενόχους και η ελληνική δικαιοσύνη να τολμήσει να δει! Στην πυρά ένας ολόκληρος οικισμός με δυό κατασκηνώσεις και μια πυροσβεστική φωλιά ΠΟΥΘΕΝΑ, με τη θάλασσα δίπλα. Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνεις, αξιότιμε κύριε Εισαγγελέα; Τι δεν βλέπεις ρε φίλε; Δες τι είδους ανθρώπους έχεις απέναντι σου! Δες τους έναν έναν, κοίτα τους βαθιά μέσα στα μάτια, ψηλάφησε ένα κομμάτι κάρβουνο από το Μάτι ή το Κόκκινο Λιμανάκι ή από τις κατασκηνώσεις αυτές, φερ’το κοντά στη μύτη σου κι αν σου μυρίζει καμμένη σάρκα, ρώτα τους: Γιατί ρε αλήτες αφήσατε τόσο κόσμο να καεί;… Γιατί ξεκληρίσατε τόσες οικογένειες;…
