«Μυρίζει μπαρούτι» στο Αιγαίο: Οι απεγνωσμένες προσπάθειες της Άγκυρας για αλλαγή ισορροπιών – Θωρακίζονται εκ νέου τα «Γεράκια»

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν άλλαξε μόνο τα γεωστρατηγικά δεδομένα σε ολόκληρη την υφήλιο αλλά όπως φαίνεται έδωσε την ευκαιρία στους γείτονες να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και εισέλθουν στο «παιχνίδι».

Η απόκτηση των 24 Γαλλικών μαχητικών Rafale – με την πρόσφατη υπογραφή της σύμβασης για τα τελευταία έξι – αλλά και η αναβάθμιση των 83 F-16 block 52+ και block 52 adv σε διαμόρφωση Viper, χωρίς αμφιβολία αποτελούν δύο πολύ σημαντικά εξοπλιστικά βήματα για τα Ελληνικά «φτερά». Προγράμματα που ανεβάζουν επίπεδο την Πολεμική Αεροπορία αφού όταν ολοκληρωθούν θα διαθέτει στο οπλοστάσιό της 107 μαχητικά 4,5 γενιάς και μάλιστα δύο διαφορετικών τύπων με δυνατότητα χρήσης τόσο Αμερικανικών όσο και Γαλλικών όπλων. Ειδικά μάλιστα τα Γαλλικά όπλα με πρώτα τους κορυφαίους πυραύλους αέρος-αέρος «Meteor» αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα της HAF όπως φυσικά και η άγνωστη για τους γείτονες υπερσύγχρονη πλατφόρμα του Rafale με το πανίσχυρο σύστημα αυτοπροστασίας «Spectra».

Με αυτά τα δεδομένα η Πολεμική Αεροπορία αποκτά καθαρό ποιοτικό πλεονέκτημα αφού τα 107 μαχητικά της θα υπερτερούν έναντι των Τουρκικών F-16 ενώ και ποσοτικά η HAF θα εξακολουθεί να διατηρεί μια υψηλή «οροφή» αεροσκαφών αν στα 107 αεροσκάφη 4,5 γενιάς προστεθούν τα Mirage 2000-5, τα F-16 block 50, τα F-16 block 30 και τα Phantom F-4AUP. Ένας συνολικός αριθμός μαχητικών που προσεγγίζει τα 230 απέναντι στα περίπου 290 Τουρκικά(245 F-16C/D και 48 Phantom) αν και θεωρείται δεδομένο ότι αυτός ο αριθμός έχει μειωθεί σημαντικά ειδικά στα διαθέσιμα F- 4 τα οποία άλλωστε είναι μαχητικά 3ης γενιάς. Ενώ η εικόνα από την πτητική δραστηριότητα της TuAF δείχνει και ιδιαίτερα χαμηλές διαθεσιμότητες στα F-16 έπειτα από το Αμερικανικό «εμπάργκο» σε ανταλλακτικά αποτέλεσμα της απόκτησης των Ρωσικών S-400.

Είχε προηγηθεί η αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα απόκτησης του Stealth μαχητικού 5ης γενιάς F-35. Ήδη η ΤuAF θα είχε παραλάβει τα πρώτα «αόρατα» μαχητικά από τα συνολικά 100 τα οποία επρόκειτο να αποκτήσει. H «πίεση» στην Τουρκική αεροπορία καταδεικνύεται από το πρόσφατο αίτημα προς τις ΗΠΑ για απόκτηση 80 καινούργιων μαχητικών F-16 block 70 και αναβάθμιση ακόμη 40 με τους Αμερικανούς να εμφανίζονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί χωρίς όμως να έχει αποκλειστεί αυτό το ενδεχόμενο.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν άλλαξε μόνο τα γεωστρατηγικά δεδομένα σε ολόκληρη την υφήλιο αλλά όπως φαίνεται έδωσε την ευκαιρία στους γείτονες να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και εισέλθουν στο «παιχνίδι» τονίζοντας τη θέση της χώρας και αποφεύγοντας από την αρχή να ακολουθήσουν την «γραμμή» της Δύσης απέναντι στη Ρωσία. Δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν θελήσουν να «ανταλλάξουν» αυτό τον ρόλο τόσο με διπλωματικά όσο με στρατιωτικά οφέλη που θα αφορούν την εξοπλιστική τους ενίσχυση ειδικά αν καταφέρουν να βρουν μια «φόρμουλα» με τις ΗΠΑ για τους S-400.

Στρατιωτικά οφέλη τα οποία μπορούν να «μεταφραστούν» είτε στην επιστροφή τους στο πρόγραμμα του F-35 – ήδη η Τουρκία έχει δαπανήσει 1,5 δις – είτε στην απόκτηση των F-16 για τα οποία έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Σε κάθε περίπτωση και ειδικά σε ενδεχόμενη απόκτηση των «Stealth» μαχητικών το Ελληνικό ποιοτικό πλεονέκτημα όχι απλά εξανεμίζεται αλλά η Πολεμική Αεροπορία θα βρεθεί απέναντι σε μια αεροπορία η οποία θα διαθέτει μεγάλο αριθμό μαχητικών 5ηςγενιάς. Τα οποία όπως έχει φανεί σε όλες τις ασκήσεις στις οποίες συμμετείχε η HAF είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Αλλά και απέναντι σε 80 συν 40 Τουρκικά F-16 block 70 τα οποία θα επιχειρούν μαζί με τα υπόλοιπα F-16 C/D το έργο της HAF δεν προβλέπεται εύκολο.

Η πρώτη άμεση κίνηση χαμηλού κόστους όπως άλλωστε επιθυμεί και το Ελληνικό Επιτελείο δεν είναι άλλη από την αναβάθμιση των 38 μαχητικών F-16 block 50 σε διαμόρφωση block 52+ Adv. Απόφαση η οποία φαίνεται ότι καθυστερεί και παραπέμπεται συνεχώς στα «προσεχώς» αν και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας έχει επανειλημμένα τονίσει ότι βρίσκεται στον άμεσο σχεδιασμό.