Μια διεθνής ομάδα ερευνητών έκανε μια εκπληκτική ανακάλυψη στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού, ίσως ικανή να ανατρέψει τον τρόπο με τον οποίο μελετάμε και κατανοούμε τη γεωλογική ιστορία της Γης.
Η ομάδα, εντόπισε μια απροσδόκητη συγκέντρωση βηρυλλίου-10 (¹⁰Be) σε ωκεάνια ιζήματα που χρονολογούνται πριν από περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια.
Το βηρύλλιο-10 είναι ένα σπάνιο ραδιενεργό ισότοπο που σχηματίζεται όταν κοσμικές ακτίνες υψηλής ενέργειας χτυπούν οξυγόνο και άζωτο στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης. Αυτό το στοιχείο στη συνέχεια μεταφέρεται στη Γη μέσω βροχοπτώσεων και συσσωρεύεται στα ιζήματα των ωκεανών με την πάροδο του χρόνου. Με χρόνο ημιζωής 1,4 εκατομμύρια χρόνια, αυτό το ισότοπο επιτρέπει στους επιστήμονες να μελετήσουν γεγονότα που χρονολογούνται πριν από 10 εκατομμύρια χρόνια, αντιπροσωπεύοντας ένα πολύτιμο εργαλείο για την ανακατασκευή της αρχαίας ιστορίας του πλανήτη μας.
«Περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια πριν, βρήκαμε σχεδόν διπλάσια ποσότητα βηρυλλίου-10 από ό, τι είχαμε προβλέψει», δήλωσε ο Δρ Ντομινίκ Κολ, φυσικός στο HZDR και συντονιστής της μελέτης.
«Συναντήσαμε μια προηγουμένως άγνωστη ανωμαλία» εξηγεί ο Κόλ, και για να αποκλειστεί πιθανή μόλυνση, η ομάδα ανέλυσε επιπλέον δείγματα από διαφορετικές τοποθεσίες, βρίσκοντας το ίδιο μοτίβο παντού. Οι επιστήμονες έχουν προτείνει δύο πιθανές εξηγήσεις για αυτή την ανωμαλία.
Η πρώτη υπόθεση υποδηλώνει ότι μεταξύ 10 και 12 εκατομμυρίων ετών πριν, τα ωκεάνια ρεύματα κοντά στην Ανταρκτική υπέστησαν δραστικές αλλαγές, προκαλώντας μια άνιση κατανομή του ¹⁰Be στη Γη και την ιδιαίτερη συγκέντρωσή του στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η δεύτερη υπόθεση, από την άλλη πλευρά, δείχνει ένα αστροφυσικό γεγονός: ένας κοντινός σουπερνόβα θα μπορούσε να αυξήσει την ένταση των κοσμικών ακτίνων, αυξάνοντας την παραγωγή βηρυλλίου-10.
Αν η ανωμαλία εκδηλωνόταν σε παγκόσμιο επίπεδο, η αστροφυσική υπόθεση θα αποκτούσε μεγαλύτερη αξιοπιστία. Εάν επρόκειτο να εντοπιστεί, οι αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών θα ήταν η πιο πιθανή αιτία.
Ανεξάρτητα από την προέλευσή της, αυτή η ανωμαλία έχει τη δυνατότητα να καινοτομήσει στη γεωλογική χρονολόγηση.
