Σε αποδρομή βρίσκεται η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς ειδικά μετά τις ευρωεκλογές φαίνεται ότι η φθορά είναι συνεχής, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα «επανεκκίνησης», όπως επιθυμεί το Μαξίμου. Το τελευταίο παράδειγμα της κυβερνητικής αποτυχίας είναι οι φωτιές στη Βορειανατολική Αττική, όπου μία γυναίκα έχασε τη ζωή της και οι ζημιές είναι τεράστιες. Το αφήγημα περί «ανυπέρβλητων προβλημάτων» που αναπαρήγαγε από την πρώτη στιγμή ο Βασίλης Κικίλιας και της ατομικής ευθύνης που προωθεί το Μαξίμου, εξοργίζει ακόμη περισσότερο τους πολίτες. Την ίδια στιγμή η ακρίβεια έχει γίνει μόνιμη συνθήκη, ενώ η ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, με τους πολίτες να βρίσκονται σε μεγάλα αδιέξοδα.
Σε αυτή τη συνθήκη ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε πανικό, καθώς μετά το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης, απέτυχε παταγωδώς στην «ατζέντα της καθημερινότητας», την ίδια στιγμή που οι γαλάζιες ομαδοποιήσεις και κυρίως η σαμαρική κερδίζουν ολοένα και περισσότερο χώρο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέρει ότι εάν δεν υπήρχε κρίση στα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης, ενδεχομένως να είχαμε πολιτικές εξελίξεις, καθώς η εκλογική συρρίκνωση της κυβέρνησης συνεχίζεται, σύμφωνα και με δημοσκοπήσεις που έχει το Μαξίμου στα χέρια του.
Για αυτό ο πρωθυπουργός έχει στραμμένο το βλέμμα του προς τη ΔΕΘ, όπου θέλει να παρουσιάσει ένα πειστικό και συγκροτημένο αφήγημα, για να βγει από το πολιτικό αδιέξοδο των τελευταίων μηνών. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα τις επόμενες μέρες πρόκειται να έρθει στην Αθήνα και ο «γκουρού της επικοινωνίας» Σταν Γκρίνμπερκ, για τον οποίον ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε αναφέρει μετά από ερώτηση του documentonews.gr ότι έληξε η σύμβασή του με τη Νέα Δημοκρατία, μετά τις ευρωεκλογές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταλάβει ότι με το πεδίο της πραγματικότητας δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά και σκέφτεται μήπως επιστρέψει στο μότο «η επικοινωνία είναι ουσία», που άλλωστε το 2019 τον ανέδειξε πρωθυπουργό. Όμως πλέον υπάρχει μία μεγάλη ποιοτική διαφορά, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρίνεται για τις πράξεις και τις πολιτικές του και φαίνεται ότι καμία «επικοινωνιακή διαχείριση» δεν μπορεί να καλύψει τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.
