Μια νέα μελέτη που διεξήχθη από το Karolinska Institutet, διαπίστωσε ότι άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακών παθήσεων μπορεί να ωφεληθούν από την αύξηση της πρόσληψης λιπαρών ψαριών.
Τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός, το σκουμπρί, η ρέγκα και οι σαρδέλες, είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, συγκεκριμένα εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA) και εικοσιδυαεξανοϊκό οξύ (DHA).
Αυτά τα απαραίτητα λιπαρά οξέα, ζωτικής σημασίας για διάφορες σωματικές λειτουργίες, δεν μπορούν να συντεθούν από τον οργανισμό και πρέπει να αποκτηθούν μέσω της διατροφής.
Καρδιαγγειακές παθήσεις και διατροφή
Οι καρδιαγγειακές παθήσεις που εξέτασαν οι ερευνητές ήταν θανατηφόρα και μη θανατηφόρα στεφανιαία νόσος, όπως ασταθής στηθάγχη, καρδιακή προσβολή και καρδιακή ανακοπή, καθώς και εγκεφαλικό επεισόδιο.
“Η καρδιαγγειακή νόσος είναι σε κάποιο βαθμό κληρονομική, όπως φαίνεται από δίδυμες μελέτες, αλλά ήταν δύσκολο να εντοπιστούν τα γονίδια που την ελέγχουν. Επομένως, μια ισχυρή υπόθεση είναι ότι πρόκειται για συνδυασμό γενετικής και περιβάλλοντος”, λέει η επικεφαλής της έρευνας, Karin Leander, ανώτερη λέκτορας και αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιδημιολογίας στο Institute of Environmental Medicine, Unit for Cardiovascular and Nutritional Epidemiology του ινστιτιούτου Karolinska Institutet.
Ως εκ τούτου, εκείνη και οι συνεργάτες της εξέτασαν την αλληλεπίδραση μεταξύ του οικογενειακού ιστορικού και της διατροφικής πρόσληψης. Στην μελέτη, συγκέντρωσαν δεδομένα από περισσότερα από 40.000 άτομα χωρίς καρδιαγγειακή νόσο.
Τι έδειξε η έρευνα
Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, σχεδόν 8.000 από αυτούς υπέφεραν από καρδιαγγειακή νόσο. Στην ανάλυσή τους, οι ερευνητές μπόρεσαν να δείξουν ότι όσοι είχαν καρδιαγγειακή νόσο σε στενό συγγενή, όπως γονέα ή αδερφό, και επίσης χαμηλά επίπεδα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων EPA και DHA, είχαν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου άνω του 40%. Ο αυξημένος κίνδυνος για εκείνους που είχαν καρδιαγγειακή νόσο μόνο στην άμεση οικογένεια ήταν 25%.
“Η μελέτη δείχνει ότι όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου έχουν περισσότερα να κερδίσουν από την κατανάλωση περισσότερων λιπαρών ψαριών από άλλους”, ρίπρ η Karin Leander.
Τα επίπεδα EPA/DHA μετρήθηκαν σε όλους τους συμμετέχοντες στην μελέτη. Δεδομένου ότι αυτά τα λιπαρά οξέα δεν μπορούν να παραχθούν στο σώμα, τα επίπεδά τους είναι ένα αξιόπιστο μέτρο της διατροφικής πρόσληψης λιπαρών ψαριών, σύμφωνα με την Karin Leander.
“Το γεγονός ότι οι μετρήσεις των λιπαρών οξέων στο αίμα και στους ιστούς είναι αντικειμενικές, σε αντίθεση με τα δεδομένα που αναφέρουν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες για τις διατροφικές τους συνήθειες, είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα”, λέει.
Έτσι, παρόλο που πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης σε έναν τομέα έρευνας όπου υπάρχουν ήδη πολλές τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές, αυτά τα ευρήματα αποτελούν εντελώς νέα γνώση, σύμφωνα με την Karin Leander.
“Είμαστε οι πρώτοι που μελετήσαμε την επίδραση του συνδυασμού οικογενειακού ιστορικού και πρόσληψης λιπαρών ψαριών χρησιμοποιώντας μετρήσεις λιπαρών οξέων”, είπε χαρακτηριστικά.
