Μια σημαντική ανακάλυψη προέρχεται από δύο έρευνες που διεξήχθησαν στο ιταλικό Πανεπιστήμιο της Πάρμα, οι οποίες υποδεικνύουν ότι είναι εφικτό να προβλέψουμε τους σεισμούς αρκετό καιρό πριν αυτοί συμβούν. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε συγκεκριμένα σήματα που καταγράφονται από συστήματα GPS, τα οποία εμφανίζονται πολύ πριν από την εκδήλωση ενός σεισμού και μάλιστα σε αποστάσεις που μπορεί να είναι αρκετά μεγάλες από το επίκεντρο του σεισμού.
Σημαντικά ευρήματα των ερευνών
Οι μελέτες αυτές δημοσιεύθηκαν στα επιστημονικά περιοδικά «Journal of Geophysical Research: Solid Earth» και «Scientific Reports». Οι ερευνητές εξέτασαν δύο μεγάλους σεισμούς: τον σεισμό της Λ’ Άκουιλα το 2009 και τον σεισμό στην επαρχία Σιτσουάν στην Κίνα το 2008. Μέσα από τις αναλύσεις τους, διαπίστωσαν ότι οι παρατηρούμενες αλλαγές στα γεωγραφικά δεδομένα μέσω των GPS μπορούν να χρησιμεύσουν ως προειδοποιητικά σήματα για την επικείμενη σεισμική δραστηριότητα.
Η σημασία των GPS δεδομένων
Τα δεδομένα που συλλέγονται από τα συστήματα GPS παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις μικρές μετατοπίσεις του εδάφους, οι οποίες μπορεί να προηγούνται ενός σεισμού. Αυτές οι μετατοπίσεις μπορεί να οφείλονται σε γεωλογικές διαδικασίες που συμβαίνουν κάτω από την επιφάνεια της γης, όπως η συγκέντρωση ενέργειας λόγω της κίνησης τεκτονικών πλακών. Η ανάλυση αυτών των στοιχείων μπορεί να προσφέρει πολύτιμες ενδείξεις για τη στιγμή και την ένταση ενός πιθανόν σεισμού.
Σύμφωνα με τον Ιταλικό τύπο η κύρια καινοτομία της όλης αυτής προσέγγισης αφορά την διαπίστωση ότι υπάρχουν ενδείξεις των σεισμών, οι οποίες μπορούν να καταγραφούν από συστήματα GPS – ενδείξεις που προκύπτουν πολύ νωρίτερα και σε μεγάλη απόσταση από τα σημεία στα οποία πραγματοποιούνται μεγάλοι σεισμοί. Ο καθηγητής Γεωφυσικής Τζαμπιέρο Γιαφαλντάνο, ο οποίος υπογράφει, μαζί με συναδέλφους του, και τις δυο αυτές έρευνες, εξήγησε αναλυτικότερα:
«Συνήθως αναζητούμε ενδείξεις των σεισμών τις ημέρες ή τους μήνες που προηγούνται των δονήσεων, κοντά σε ενεργά ρήγματα. Οι έρευνές μας αποδεικνύουν ότι ο σεισμικός κύκλος (η αρχή της διαδικασίας συσσώρευσης ενέργειας η οποία ακολουθείται από σεισμό) είναι σε θέση να αλλάξει την πορεία της μετακίνησης ολόκληρων τεκτονικών πλακών. Μετακίνηση η οποία καταγράφεται, σε διάστημα ετών, από σταθμούς GPS που βρίσκονται σε απόσταση εκατοντάδων ή και χιλιάδων χιλιομέτρων από το σημείο το οποίο θα αποτελέσει στη συνέχεια το επίκεντρο του σεισμού».
«Αυτό σημαίνει ότι, εν δυνάμει, υπάρχουν ενδείξεις που προκύπτουν χρόνια πριν και σε μεγάλη απόσταση από τα σημεία όπου πραγματοποιούνται μεγάλοι σεισμοί. Η προοπτική να μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε τις ενδείξεις αυτές για την εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας αποτελεί απόλυτη καινοτομία», πρόσθεσε ο καθηγητής.
Οι έρευνες του πανεπιστημίου της Πάρμα δείχνουν ουσιαστικά ότι η συνεχής παρακολούθηση της μετακίνησης των τεκτονικών πλακών, σε διάστημα ετών, και της επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης της διαδικασίας αυτής μπορεί να προσφέρει χρήσιμα στοιχεία για την δυνατότητα πρόβλεψης των σεισμών. Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται στην πρώτη έρευνα, «η κίνηση της αδριατικής μικροπλάκας επιβραδύνθηκε κατά 20% τους έξι μήνες πριν από τον σεισμό της Λ’ Άκουϊλα ο οποίος, το 2009, στοίχισε τη ζωή σε 309 ανθρώπους.
