Με πρωτοφανή προκλητικότητα αντέδρασε το τουρκικό ΥΠΕΞ στις εκδηλώσεις στην Ελλάδα αναφορικά με τη Γενοκτονία των Ποντίων.
Με ανακοίνωσή του αναφέρει ότι ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος είχε προτείνει τον Κεμάλ Ατατούρκ για το βραβείο Νόμπελ ειρήνης το 1934 , άρα κατά συνέπεια υπονοεί, ότι δεν υπάρχει πραγματικό θέμα μεταξύ των δύο χωρών, εκτός των ισχυρισμών της Ελλάδας.
Στη συνέχεια αναφέρει, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να ξεχνά ότι την περίοδο εκείνη οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν συστήσει ειδική επιτροπή για την «διερεύνηση των εγκλημάτων του ελληνικού Στρατού κατά των Τούρκων.»
Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται στην ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ:
«Η 19η Μαίου 1919 σηματοδοτεί την αρχή του εθνικού μας αγώνα ο οποίος οδήγησε στην ίδρυση της δημοκρατίας της Τουρκίας και εορτάζεται με κάθε τιμή κάθε χρόνο στην Τουρκία και στο εξωτερικό.
Οι προσπάθειες κάποιων εξτρεμιστικών οργανώσεων να ρίξουν σκιά στην υπέροχη ημέρα του έθνους μας, με τους φανταστικούς τους ισχυρισμούς οι οποίοι έχουν ως στόχο την ιστορία μας και τις ενέργειές τους οι οποίες έχουν στόχο να τροφοδοτήσουν το μίσος κατά της Τουρκίας, όπως και δηλώσεις ορισμένων πολιτικών της Ελλάδας οι οποίοι παραποιούν τα ιστορικά γεγονότα, για δικά τους πολιτικά οφέλη δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί.
Υπενθυμίζουμε σε αυτούς με τις αβάσιμες κατηγορίες τους ότι η ευθύνη της Ελλάδας για φρικαλεότητες που έγιναν από το Στρατό της, φρικαλεότητες οι οποίες αντιβαίνουν τους κανόνες του πολέμου, την εποχή της εισβολής στην Ανατολία και η υποχρέωσή της να πληρώσει αποζημιώσεις για αυτές υπάρχουν στην συνθήκη της Λωζάννης.
Τους υπενθυμίζουμε ότι όταν οι φρικαλεότητες αυτές έγιναν από τον Στρατό της Ελλάδας εναντίον των Τούρκων που έφτασαν σε αδιανόητο επίπεδο, οι σύμμαχοι της Ελλάδας σύστησαν ειδική επιτροπή για να διερευνήσει τα εγκλήματα αυτά.
Στην πραγματικότητα αυτοί οι αβάσιμοι ισχυρισμοί που έχουν ως στόχο την ιστορία μας δεν έχουν καμιά σχέση με τη λογική, την συνείδηση και το δίκαιο.
Η ρητορική αυτού του είδους είναι πλήρως ασύμβατη με τους δικούς μας στόχους που είναι η εμβάθυνση των διμερών μας σχέσεων, αφήνοντας παράλληλα μια αρνητική κληρονομία στις επόμενες γενιές.
Η πρόταση στον μεγάλο μας ηγέτη Κεμάλ Ατατούρκ από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Βενιζέλο για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1934, λίγο μετά την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας στοιχειοθετεί την καλύτερη απόδειξη ότι δεν υφίσταται τέτοιο ιστορικό θέμα μεταξύ των δύο χωρών και έρχεται σε αντίθεση με τις αβάσιμες κατηγορίες ορισμένων πολιτικών στην Ελλάδα».
