Το USP15 αποδεικνύεται ένας δυναμικός βιοδείκτης για τις θεραπείες του καρκίνου του παγκρέατος, καθώς και για τους καρκίνους του μαστού και των ωοθηκών. Αυτό διαπίστωσαν οι ερευνητές του Κέντρου Καρκίνου του Πανεπιστημίου George Washington (GW).Το ένζυμο USP15 θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για καρκίνο του μαστού και του παγκρέατος.
Η μελέτη αυτή ξεκαθάρισε το ρόλο του USP15 στη διατήρηση της σταθερότητας του γονιδιώματος και της καταστολής του όγκου και έδωσε περισσότερες πληροφορίες για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τον καρκίνο του μαστού.
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή βιοχημείας και μοριακής ιατρικής στη Σχολή Ιατρικής και Επιστημών Υγείας του GW και επικεφαλή συγγραφέα της μελέτης, Huadong Pei, PhD, οι επιστήμονες προσπαθούν να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα για του USP15 στον καρκίνο και την πιθανότητα να παίξει ένα σημαντικό ρόλο ως προς την ανάπτυξη νέων θεραπειών στο μέλλον.
Το πρόγραμμα «The Cancer Genome Atlas (TCGA)» όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, υποδεικνύει ότι οι διαγραφές ενζύμων USP15 εμφανίζονται στο 16% των καρκίνων του μαστού και στο 5% των παγκρεατικών καρκίνων. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι σχετιζόμενες με τον καρκίνο μεταλλάξεις USP15 αυξάνουν την ευαισθησία αναστολέα πολυμεράσης πολυπροπυλενογλυκόλης πολυπροπυλενίου (ADP) σε καρκινικά κύτταρα.
Οι αναστολείς PARP είναι μια νέα κατηγορία φαρμακολογικών αναστολέων που αναπτύσσονται για πολλαπλούς σκοπούς, αλλά κυρίως για τη θεραπεία του καρκίνου. Οι ερευνητές έχουν επικεντρωθεί στις δυνατότητές τους, ως προς τη διαχείριση ασθενών με μεταλλάξεις BRCA.
Ο καθηγητής Pei και η ερευνητική ομάδα του διαπίστωσαν ότι το USP15 ρυθμίζει τον ομόλογο ανασυνδυασμό – ένα από τα σημαντικότερα μονοπάτια για την επιδιόρθωση βλάβης του DNA που επηρεάζει τους κλώνους ζωμού της διπλής έλικας – και την ανταπόκριση των καρκινικών κυττάρων στους αναστολείς PARP.
Το USP15 είναι μέρος μιας ομάδας ενζύμων αποουβικιτινίωσης, υπεύθυνης για την απομάκρυνση αλυσίδων ουβικιτίνης από πρωτεΐνες και άλλα μόρια, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της σταθερότητας του γονιδιώματος.
Με βάση την έρευνά τους, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το USP15 μπορεί να λειτουργήσει παρόμοια με το ένζυμο USP4, το οποίο βρέθηκε ότι παίζει ρόλο στην επισκευή DNA από την ομάδα της Pei πριν από τέσσερα χρόνια.
