Δύο ταξίδια, στο Καστελόριζο το ένα, και στην Ιμβρο και στην Τένεδο το δεύτερο, με έφεραν πολύ κοντά στα προβλήματα που υπάρχουν με την Τουρκία.
Καμία λογική…
Από τη μια το αφήγημα της Αγκυρας ότι το Καστελόριζο απέχει δύο χιλιόμετρα από τις ακτές της γείτονος, άρα κακώς ανήκει στην Ελλάδα, και από την άλλη ο ελληνισμός της Ιμβρου και της Τενέδου, που εκδιώχθηκε με κάθε τρόπο και μέσο από τις πατρογονικές του εστίες.
Το Καστελόριζο ως γνωστόν ανήκει στο σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων, που εκχωρήθηκαν στην Ελλάδα το 1948, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γράφει σε άρθρο του ο Τάσος Παπαδόπουλος, ο οποίος τράβηξε και τις αποκαλυπτικές φωτογραφίες.
Ο ισχυρισμός ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην Τουρκία σε σχέση με τα άλλα νησιά του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και άρα κακώς εκχωρήθηκε στην Ελλάδα, δεν χωράει σε καμία λογική, πολύ περισσότερο με βάση τους ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Τα Channel Islands, βρίσκονται μια ανάσα από τις γαλλικές ακτές. Ομως ανήκουν στο Ηνωμένο Βασίλειο και ουδείς διανοήθηκε να θέσει θέμα κυριαρχίας, με βάση την εγγύτητα που έχουν αυτά με τη Γαλλία. Πέρα από αυτό το παράδειγμα, υπάρχουν και τα νησιά Saint-Pierre και Miquelon που βρίσκονται κοντά στις καναδικές ακτές και κυριαρχικά αποτελούν έδαφος της Γαλλίας.
Με απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου (Δ.Δ.) της Χάγης προ εικοσαετίας αποδόθηκε στα νησιά αυτά, πλήρης επιρροή στις θαλάσσιες ζώνες τους. Οι πολιτισμένες χώρες, όπως ο Καναδάς και η Γαλλία προσέφυγαν στο Δ.Δ της Χάγης και δεν προέβαλαν την ισχύ των όπλων τους, για να επιβάλλουν αυτό που οι Τούρκοι στη δική μας περίπτωση ισχυρίζονται, δηλ. το δικής τους επινόησης, Διεθνές Δίκαιο.
Δεν έχουν αποδεχθεί το Δίκαιο της Θάλασσας
Ποιο άραγε Δ.Δ. επικαλούνται οι Τούρκοι, όταν είναι μία από τις ελάχιστες, 3-4 χώρες, που δεν έχουν αποδεχθεί το Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay που προσυπέγραψαν όλα τα υπόλοιπα κράτη που βρέχονται από θάλασσα; Και παράλληλα, γιατί δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία των Διεθνών Δικαστηρίων;
Οταν, ωστόσο, μιλούν για τις Συνθήκες της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947), που αναφέρονται στις αποστρατιωτικοποιήσεις των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, παραλείπουν να μας πουν ότι το ίδιο ισχύει για την Ιμβρο και την Τένεδο. Ομως, και τα δύο αυτά νησιά είναι οπλισμένα σαν αστακός, που το βλέπει εύκολα κάποιος παρατηρητικός επισκέπτης μια και υπάρχουν στρατόπεδα και βαρύς οπλισμός διάσπαρτα παντού.
Ιδού λοιπόν και η απόδειξη νταλίκας, που έχει φορτωμένο στην πλατφόρμα της τανκ, τη στιγμή που αποβιβάζεται μέρα μεσημέρι από το Ferryboat της γραμμής στην Ιμβρο. (Η λήψη της φωτογραφίας έγινε στις 2 Σεπτεμβρίου 2022).
Φωτογραφία Τάσος Παπαδόπουλος
Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο των Συνθηκών 1923 και 1947 αυτές προέβλεπαν καθεστώς μερικής αποστρατιωτικοποίησης που αφορούσε όμως και τα ελληνικά νησιά Ιμβρο και Τένεδο που αποδόθηκαν στην Τουρκία.
Αντί λοιπόν το σουλτανάτο Ερντογάν να κάνει σημαία του τα αμυντικά συστήματα που έχουν αναπτυχθεί στα νησιά του Α. Αιγαίου, να απολογηθεί για την στρατιωτικοποίηση της Ιμβρου και της Τενέδου και να δώσει εξηγήσεις στη διεθνή κοινότητα γιατί έχει στήσει ένα στόλο εκατοντάδων αποβατικών στα μικρασιατικά παράλια, και μια ολόκληρη στρατιά, και να μας εξηγήσει ποιος προκαλεί ποιον, και ποιος στην προκειμένη περίπτωση είναι ο επιτιθέμενος, και ποιος ο αμυνόμενος.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους
Αλλά και πέρα από αυτά τα αδιάσειστα στοιχεία οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Στην Ιμβρο ζούσαν 13.000 Ελληνες μέχρι το 1964 και στην Τένεδο 3.000 ομογενείς. Πόσοι ζουν σήμερα μετά τους διωγμούς; Μόλις 500 στην Ιμβρο και δέκα, ναι δέκα, στην Τένεδο.
Οι συμφωνίες προέβλεπαν εκλογή τοπικών αρχών με καθολική ψηφοφορία, που σημαίνει, λόγω πληθυσμιακής σύνθεσης, ελληνικής καταγωγής δημάρχους και διοικητές. Την επομένη της Λωζάνης και πριν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής από την πλευρά του Ισμέτ Ινονού, διόρισαν τούρκους δημάρχους και διοικητές.
Χωρίς καμιά αιτιολογία απαλλοτρίωσαν τις ελληνικές ιδιοκτησίες και με χίλια μύρια προσχήματα εμπόδισαν το ελληνικό στοιχείο, να ασκήσει οποιοδήποτε επάγγελμα.
Απαγόρευσαν την πώληση κρεάτων εκτός νησιού, οδηγώντας τους κτηνοτρόφους σε απόγνωση και βάφτισαν δασικές εκτάσεις τα χωράφια των γεωργών, προκειμένου να εμποδίσουν την καλλιέργεια της γης από τους έλληνες αγρότες.
Και δεν έφτανε αυτό. Εστησαν μια ανοιχτή φυλακή στην Ιμβρο με βαρυποινίτες προκειμένου να εξοντώσουν το ελληνικό στοιχείο. Μέσα σ’ ένα χρόνο, οι ελεύθεροι αυτοί βαρυποινίτες σκότωσαν 57 Ελληνες, βίασαν και κατέκλεψαν τα σπίτια των ομογενών.
Παράλληλα, απαγόρευσαν την ομιλία της ελληνικής γλώσσας και το 1964 έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία. Τα ελληνικά χωριά ερήμωσαν και το ελληνικό στοιχείο αποδεκατίστηκε. Οι εκκλησίες έπαψαν να λειτουργούν ελλείψει πιστών. 
Φωτογραφίες Τάσος Παπαδόπουλος
Πόσοι απέμειναν στην Κωνσταντινούπολη;
Τι έγινε αντίστοιχα στη Θράκη όπου ζουν με πλήρη ελευθερία οι μουσουλμάνοι; Κι εδώ τα νούμερα είναι καταλυτικά για το πόσο σεβάστηκαν οι Τούρκοι την υπογραφή τους στη Λωζάνη.
Η συμφωνία εκτός από τις ανταλλαγές διατηρούσε το χριστιανικό στοιχείο στην Κωνσταντινούπολη με 130.000 κατοίκους καθώς στην Ιμβρο και Τένεδο, με το ειδικό καθεστώς που προαναφέραμε. Αντίστοιχα, σε Ξάνθη και Κομοτηνή θα παρέμεναν 130.000 περίπου μουσουλμάνοι, από τους οποίους οι 30.000 ήταν Πομάκοι και οι 10.000 Αθίγγανοι.
Πόσοι απέμειναν σήμερα στην Κωνσταντινούπολη μετά τους βανδαλισμούς και λοιπούς διωγμούς του 1955 και του 1963; Μόλις 2.000, υπέργηροι ως επί το πλείστον. Στην Ιμβρο, επίσης, με δωρεά έλληνα επιχειρηματία, το κτίριο Παρθεναγωγείου μετατρέπεται σε οίκο ευγηρίας. Δηλαδή, πολύ απλά τα σχολεία μετατρέπονται σε γηροκομεία ελλείψει μαθητών.
Φωτογραφία Τάσος Παπαδόπουλος
Η ομάδα των επισκεπτών που πήγε στην Ιμβρο (2/9/22) πρόσφερε στο ελληνικό σχολείο που άνοιξε και πάλι το 2013 σειρά βιβλίων της ελληνικής λογοτεχνίας. Ο τούρκος υποδιευθυντής με σκαιό ύφος ανέφερε ότι θα κρίνει ποια είναι κατάλληλα και ποια όχι για τα παιδιά του σχολείου. 
Φωτογραφίες Τάσος Παπαδόπουλος
Για να καλύψει την επιθετικότητά του
Ολα αυτά, που δυστυχώς δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό, συνθέτουν την ουσία του προβλήματος με την Τουρκία. Καθημερινά, ο νεο-οθωμανός σουλτάνος κατηγορεί την Ελλάδα για προβοκάτσιες και προκλήσεις, προκειμένου να καλύψει με φύλλο συκής τη δική του επιθετικότητα, που την εκφράζει πια χωρίς διπλωματικές κομψότητες λέγοντας:
«Εχουμε μόνο μία πρόταση για την Ελλάδα. Μην ξεχνάτε τη Σμύρνη… Δεν μας αφορά αν εισβάλατε (;) στα νησιά … (εννοεί τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου). Οταν έρθει η ώρα, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται. Ξέρετε, λέμε: “Μπορούμε να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ”».
