ΟΡΙΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ! Στα «μαλακά» οι κατηγορούμενοι για το Μάτι με αλλαγή στον Ποινικό Κώδικα

Η απάλειψη αυτή έχει οδηγήσει νομικούς να υποστηρίζουν πως η αλλαγή του άρθρου 94 επηρεάζει και την υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι, για την οποία οι εισαγγελείς έχουν απαγγείλει δίωξεις για: α) Εμπρησμό από αμέλεια, β) ανθρωποκτονία από αμέλεια, κατά συρροή και διά παραλείψεως και γ) σωματικές βλάβες, κατά συρροή και διά παραλείψεως, από αμέλεια από υποχρέους και μη.

Οι αλλαγές που προσπαθεί να επιφέρει η κυβέρνηση γίνονται εμφανείς όταν κανείς παραθέσει το υφιστάμενο και το προτεινόμενο άρθρο 94 του Ποινικού Κώδικα.

Το υφιστάμενο άρθρο 94 στις παραγράφους 1 και 2 αναφέρει τα εξής:

«1. Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που πραγματώθηκαν με δύο ή περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται κατά το νόμο με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας απ’ αυτές.

Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μια από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι κατώτερη από: α) τέσσερις μήνες, αν η συντρέχουσα ποινή είναι ανώτερη από δύο έτη· β) ένα έτος αν η ποινή αυτή είναι κάθειρξη έως δέκα έτη· και γ) δύο έτη, αν η ποινή είναι κάθειρξη ανώτερη από δέκα έτη. Οπωσδήποτε όμως η επαύξηση δεν μπορεί να είναι ανώτερη από τα 3/4 του αθροίσματος των άλλων συντρεχουσών ποινών, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι πέντε έτη όταν πρόκειται για κάθειρξη, τα δέκα έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση, και τους έξι μήνες όταν πρόκειται για κράτηση.

Αν τα εγκλήματα που συρρέουν πραγματώθηκαν με μία πράξη, το δικαστήριο επαυξάνει ελεύθερα τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές, αλλά όχι πέρα από το ανώτατο όριο του είδους της ποινής. Στην περίπτωση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, το δικαστήριο σε εξαιρετικές περιπτώσεις δύναται να επιβάλει συνολική ποινή, σύμφωνα με την παράγραφο 1.»

Το προτεινόμενο από την κυβέρνηση άρθρο 94 αναφέρει τα εξής:

«1.Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που τελέστηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές.

Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα οκτώ έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση.

Αν τα εγκλήματα που συρρέουν τελέστηκαν με μία πράξη, το δικαστήριο επαυξάνει ελεύθερα τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές, αλλά όχι πέρα από το ανώτατο όριο του είδους της ποινής.»

Η συγκεκριμένη παρέμβαση, έτσι, δημιουργεί πλήθος ερωτημάτων καθώς αν εγκριθεί μειώνεται η ποινή και για όσους έχουν κατηγορηθεί για το έγκλημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, όπως η πρώην Περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου.

Ποια θα ήταν αυτή η ποινή, στη βάση του σημερινού Ποινικού Κώδικα; Έγκριτοι νομικοί και πρώην δικαστές συμφωνούν πως αν επιβάλλονταν οι ανώτερες απειλούμενες ποινές, τελικά, αντί για φυλάκιση 515 ετών (5 έτη για εμπρησμό από αμέλεια, 510 έτη για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια (102 x 5 έτη),– ενώ είναι άγνωστος ο αριθμός των σωματικών βλαβών) θα επιβαλλόταν συνολική ποινή 10 ετών, όπως ορίζει το άρθρο 94 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα.

Οι επιχειρούμενες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα αποβλέπουν η ποινή αυτή να μειωθεί σε φυλάκιση μικρότερη των 8 ετών, πλήρως εξαγοράσιμη. Σε κάθε περίπτωση όλος αυτός ο χειρισμός αφενός δικαιώνει την Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος που έχει διατυπώσει την αντίθεση της στον νέο Ποινικό Κώδικα.