Νέο μαζικό κύμα παραιτήσεων στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς μόλις τρεις μήνες από τότε που οι πρωτοετείς πέρασαν τις πύλες των Στρατιωτικών Σχολών και ήδη το 25% των νεοεισερχόμεων έχει παραιτηθεί επιτείνοντας το πρόβλημα της στελέχωσης αν συνδυαστεί με το πόσες κενές θέσεις έχουν μείνει από τα αποτελέσματα των πανελλαδικών.
Οι λύσεις που επιλέγει η κυβέρνηση για να ξεπεραστεί ένα τόσο σημαντικό ζήτημα είναι πολύ επιφανειακές και το πρόβλημα γιγαντώνεται.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτουν οι συνδικαλιστικές ενώσεις προκαλούν έντονη ανησυχία για το μέλλον του μεγέθους των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Ένας στους τέσσερις σπουδαστές κατά μέσο όρο τόσο στις Σχολές Αξιωματικών όσο και Υπαξιωματικών έχει ήδη παραιτηθεί σύμφωνα με την ανακοίνωση-επιστολή της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Την ίδια ώρα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση το κύμα παραιτήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό και μάλιστα στην πλειονότητα τους οι παραιτηθέντες είναι Στελέχη νέα σε ηλικία, είτε Αξιωματικοί, είτε Υπαξιωματικοί οι οποίοι κατά κύριο λόγο υπηρετούν σε μάχιμες Μονάδες του Στόλου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει στην επιστολή της η ΠΟΕΣ έως τώρα:
Στη Σχολή Ευελπίδων έχουν παραιτηθεί κατά την τρέχουσα χρονιά 30 πρωτοετείς σε σύνολο 138 εισακτέων και 8 δευτεροετείς σπουδαστές.
Στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων οι παραιτήσεις πρωτοετών φτάνουν τις 40 σε σύνολο 95 εισακτέων
Στη Σχολή Ικάρων έχουν περάσει την πύλη της εξόδου 24 πρωτοετείς σε σύνολο 129 εισακτέων όλων των κατηγοριών.
Αντίστοιχα υψηλός είναι ο αριθμός παραιτήσεων πρωτοετών σπουδαστών και στις Σχολές Υπαξιωματικών σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της ΠΟΕΣ.
Έως τώρα:
38 σπουδαστές της ΣΜΥ έχουν υποβάλλει παραίτηση σε σύνολο 131 εισακτέων,
43 της ΣΜΥΝ από του συνολικά 190 και
26 της ΣΜΥΑ σε σύνολο 103 εισακτέων.
Όπως τονίζουν στρατιωτικές πηγές το φαινόμενο των παραιτήσεων στους πρωτοετείς σπουδαστές των Στρατιωτικών Σχολών δεν είναι νέο όμως το ποσοστό τους τα τελευταία χρόνια δείχνει αυξητική τάση.
Και σε συνδυασμό με τον μικρότερο αριθμό εισακτέων σε σχέση με περασμένες δεκαετίες πριν από την κρίση επιδεινώνει το πρόβλημα.
Πόσο μάλλον όταν τα κενά δεν μπορούν να καλυφθούν από επιλαχόντες όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
