Δεν είναι καθόλου εύκολο να μπεις σε αυτή την Super League των escorts. Εκείνες δηλαδή για τις οποίες αξίζει κάποιος να ναυλώσει ένα lear jet για να τις φέρει πακέτο στην πόρτα του.

Kάτι η πλανητική οικονομική κρίση, κάτι η πλανητική αλλαγή ‘νοοτροπίας’ που θέλει μια κανονική κοπέλα, με κανονική δουλειά (πχ. πωλήτρια σε μπουτίκ) να μη θεωρεί ιδιαίτερα ‘κακό’ να κάνει sεx με κάποιον που την περιποιείται τόσο first class («μου κλείνει εισιτήριο για τα πιο ωραία μέρη του πλανήτη, μου ψωνίζει στις καλύτερες μπουτίκ του Παρισιού, γιατί να μην κάνω κάτι που έτσι και αλλιώς θα έκανα, εγώ και κάθε φίλη μου, μετά από ένα επιτυχημένο πρώτο ραντεβού;») και το επάγγελμα της VIP high-end escort γνωρίζει τα τελευταία χρόνια τεράστια άνθηση.

Ένα γεγονός που έρχονται να επιβεβαιώσουν διάφορες σχετικές έρευνες που θέλουν τις αιτήσεις στα ειδικευμένα πρακτορεία όλου του κόσμου, από το Άμστερνταμ και την Νέα Υόρκη έως το Γιοχάνεσμπουργκ, να έχουν πενταπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Προσωπικά, εμπειρικά, το γνώριζα. Αλλά δεν μπορούσα να το επιβεβαιώσω αφού οι Ελληνίδες escorts είναι, πάνω από όλα, εχέμυθες.

Τι τα θες, δεν μιλάνε με τίποτα οι άτιμες. Ακόμη και σε ανθρώπους που γνωρίζουν καλά. Κάτι που έχω διαπιστώσει ξανά και ξανά σε όλη τη διάρκεια της δεκαετούς θητείας μου σε αντρικά περιοδικά και στις πάνω από 300 συνεντεύξεις με σέξι κορίτσια της διπλανής πόρτας που έχω κάνει. Εκείνες δηλαδή που έχουν κάνει τα χειρότερα είναι αυτές που κρατούν το στόμα τους ερμητικά κλειστό.

Αντιθέτως πχ. το Cosmopolitan Νότιας Αφρικής έκανε μια χαρά ρεπορτάζ, με αλλαγμένα ονόματα φυσικά, όπου η Thando και οι φίλες της εξηγούσαν διάφορα θεωρητικά και πρακτικά που δεν φαντάζεσαι απαραίτητα αν δεν τα έχεις ζήσει. Όπως ότι το βασικό τους κίνητρο δεν είναι -μόνο- τα λεφτά, αλλά η ευκαιρία για παραμυθένια dolce vita που περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- Α θέση στο Grand Prix του Μονακό, στο φεστιβάλ κινηματογράφου στις Κάνες, στο Νεοϋορκέζικο Fashion Week, σε ιπποδρομίες στο Dubai και σε μια συναυλία της Adele στο Λονδίνο.

Όλα αυτά συνδυασμένα με πολύ shopping, αφού ο επιχειρηματίας που την κλείνει, συνήθως για 48 ώρες (υπάρχει και σχετικό minimum 4 ωρών ως συνοδός σε δείπνο ή κάποια εκδήλωση), προτιμά να την ντύνει και να τη στολίζει ο ίδιος. Και αυτό παρότι το -πανταχού παρόν- πρακτορείο τους ζητάει να στείλουν whatsapp φωτογραφία πριν το ραντεβού για να διασφαλίσουν ότι είναι σικάτες και κυριλέ. Ότι δηλαδή δεν θυμίζουν σε τίποτε τις πιο κακοπληρωμένες ‘εγχώριες’ συναδέλφους τους.

Ή ότι, όπως στην περίπτωση της επιτυχημένης διακοσμήτριας 28χρονης Victoria, απόφοιτου σχολείου καλογριών, ο καλύτερος πελάτης της οποίας είναι ένας Ελβετός που την αποκαλεί ‘τη δική του Charlize Theron’, ότι δεν έχει στα αλήθεια ανάγκη να το κάνει όλο αυτό, απλώς της αρέσει ότι οι πελάτες της φέρονται σαν πριγκίπισσα.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κορίτσια, μέσα στις ολοκαίνουργιες Louis Vuitton τσάντες τους, όταν επιστρέφουν σπίτι, δεν υπάρχουν από 1.200 ευρώ έως και 15.000 ευρώ τη νύχτα. Εντάξει, μια εικόνα είναι αυτό. Στην πραγματικότητα η κατάθεση στο λογαριασμό τους γίνεται όταν και ο πελάτης (που πληρώνει επίσης συνδρομή στο πρακτορείο και extra αεροπορικά εισιτήρια και έξοδα διαμονής και φαγητού) επιβεβαιώσουν ότι όλα πήγαν καλά.

Οι άντρες που είναι top στην δουλειά τους δεν έχουν χρόνο για σχέσεις. Θέλουν ότι το καλύτερο κυκλοφορεί, χωρίς χάσιμο χρόνου και χωρίς δεσμεύσεις. Αν είναι από αυτούς που ταξιδεύουν, τότε αισθάνονται μοναξιά. Αν είναι παντρεμένοι, τότε ψάχνουν κάποια να τους κάνει να νοιώσουν ιδιαίτεροι

Εννοείται πως, παρά τις όποιες δικλείδες ασφαλείας (σ.σ. είναι κρίσιμη προϋπόθεση να σε έχει επιλέξει καλό πρακτορείο), τα πράγματα δεν είναι πάντοτε ροζ και παραμυθένια.

Στην τελική μπορεί αυτός που κάνει τον κόπο να της κλείσει το αεροπορικό εισιτήριο (επειδή την είχε δοκιμάσει όταν είχε έρθει στην χώρα και θέλει να την δει ξανά, του αρέσει αυτό που βλέπει στο Instagram ή έχει ακούσει καλά από τους φίλους του) να θέλει να μοιάζει κυρία στο όποιο σαλόνι την κυκλοφορήσει αλλά μετά, στην κρεβατοκάμαρα, θα χρειαστεί να κάνει και πράγματα που δεν της αρέσουν απαραίτητα.

Επίσης μιλάμε για μια εντελώς μοναχική ζωή, αφού τα high end escorts των αιθέρων δεν αποκαλύπτουν τι πραγματικά κάνουν σε κανέναν πέρα από 1-2 στενούς φίλους. Ναι, το ξέρω, δεν ‘συγκινείσαι’ ιδιαίτερα από το ψυχολογικό βάρος που κουβαλούν. Ή από το γεγονός ότι, όσο καιρό κάνουν αυτή τη δουλειά, δεν μπορούν να στεριώσουν σχέση αφού μέσα στους κανόνες είναι ότι, όταν βρίσκεσαι με τον πελάτη, δεν σηκώνεις τηλέφωνο ούτε κοιτάς την οθόνη του κινητού σου για οποιοδήποτε λόγο. Σε πληρώνει, μην το ξεχνάς, και για την αμέριστη προσοχή σου.

Όπως είμαι σίγουρος ότι δεν σε νοιάζει ότι οι συγκεκριμένες γυναίκες (με τις εξαιρέσεις εκείνων που πέφτουν στην λούπα να νομίζουν ότι όντως έχουν σχέση με τους στενούς πελάτες τους) αισθάνονται φουλ ανεξάρτητες και φεμινίστριες. Προφανώς πρόκειται για ψευδαίσθηση, αφού μιλάμε για μια ανεξαρτησία που έχει ‘αγοραστεί’ με διαβρωτικό για την ηθική της καθεμίας τρόπο, αλλά υπαρκτή. Και πανίσχυρη.

Προσοχή. Άλλο τα escorts που κάνουν τουρνέ ανά την Ευρώπη και ποστάρουν στα site πότε θα είναι στην Ελλάδα και ποιες ώρες είναι διαθέσιμες και άλλο το high end escorts. Οι συγκεκριμένες σπανίως δουλεύουν στην πόλη ή και στην χώρα που κατοικούν. Και ποτέ, μα ποτέ, δεν θα βρεις φωτογραφία του προσώπου τους σε σχετικό site.

Αν και η αλήθεια είναι ότι, στην εποχή του Instagram, είναι πολύ δύσκολο να κρυφτούν. Από την μια είναι απαραίτητο promo ‘εργαλείο’ για τη δουλειά τους. Από την άλλη πρέπει να είσαι παντελώς ηλίθιος για να μην διαπιστώσεις τα σχετικά σημάδια. Όπως κάποια που ταξιδεύει πολύ, ισχυριζόμενη πχ. ότι είναι μοντέλο, αλλά ποτέ δεν κυκλοφορούν μετά φωτογραφήσεις της. Ειδικά σε μέρη που δεν φημίζονται για την βιομηχανία μόδας τους, όπως το Dubai. Κάποια που είναι πάντοτε μόνη στα posts της, αφού εννοείται πως απαγορεύεται να δείξεις έστω και το μικρό δάχτυλο πελάτη. Και, τέλος, κάποια που επιμένει να ανεβάζει φωτoγραφία που την δείχνει μπροστά ή μέσα σε δωμάτια εξάστερων ξενοδοχείων, καθώς επίσης μέσα ή μπροστά σε λιμουζίνες και lear jet.

Επίσης μην έχεις την ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν πολλές Ελληνίδες που έχουν τα προσόντα να κάνουν αυτή τη δουλειά σε αυτό το επίπεδο. Πέρα από το σωματικά δηλαδή, που οφείλουν να είναι διεθνών προδιαγραφών, το να δείχνουν κυριλέ και καλλιεργημένες (ή όντως να είναι) και να μπορούν να σταθούν σε οποιαδήποτε συζήτηση. Αν και, σε αντίθεση πχ. με τις Ρωσίδες που είναι εκθαμβωτικές αλλά πάρα πολύ απότομες, κερδίζουν πόντους επειδή είναι φιλικές, χαμογελαστές, fit for fun και γενικά ξέρουν να υπηρετούν το girfriend experience concept.

Εκείνη δηλαδή την ταινία -και μετέπειτα τηλεοπτική σειρά- με φωτογραφία της οποίας είναι ντυμένο αυτό το άρθρο (συν μια από την Lindsay Lohan από την εποχή που ήθελε να παίξει την Linda Lovelace). Αναγκαστικά, αφού αν βάζαμε από τις υπόλοιπες, τις κανονικές, θα στεναχωρούσαμε πολύ κόσμο. Στην τελική, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Αρκεί να την κάνεις με μεράκι. Και, πάνω από όλα, εχεμύθεια.

Πηγή: theamatiko.com