Η Περιφέρεια Πελοποννήσου, με την πλούσια φυσική της ομορφιά και τους ευνοϊκούς ανέμους, αναδεικνύεται σε έναν από τους σημαντικότερους παίκτες στην αιολική ενέργεια της Ελλάδας, καταστρέφοντας όμως αυτήν την πλούσια φυσική της ομορφιά, που γράψαμε παραπάνω.
Σύμφωνα με την ετήσια Στατιστική της Αιολικής Ενέργειας που δημοσίευσε η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), η συνολική αιολική ισχύς στην Ελλάδα πλησιάζει τα 5,4 GW, με την Πελοπόννησο να κατέχει 667 MW, δηλαδή το 12% της συνολικής παραγωγής.
Το 2024, η Πελοπόννησος είδε την προσθήκη 39 νέων ανεμογεννητριών, συνολικής ισχύος 125,5 MW, με επενδύσεις που ανήλθαν σε 150 εκατ. ευρώ.
Παρά την επιβράδυνση της ανάπτυξης, η περιοχή παραμένει σε τροχιά ανάπτυξης, με περισσότερα από 1,1 GW νέων αιολικών πάρκων υπό κατασκευή ή συμβολαιοποιημένα, τα οποία αναμένεται να συνδεθούν στο δίκτυο εντός των επόμενων 18 μηνών.
Σε επίπεδο Περιφερειών, η Στερεά Ελλάδα παραμένει στην κορυφή των αιολικών εγκαταστάσεων αφού φιλοξενεί 2.346 MW (44%).
Ακολουθεί η Πελοπόννησος με 667 ΜW (12%) και η Ανατολική Μακεδονία – Θράκη όπου βρίσκονται 535 MW (10%).
Η Πελοπόννησος έχει τη δυνατότητα να γίνει η «καρδιά» της αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα, με τις επενδύσεις και την ανάπτυξη νέων έργων να προμηνύουν ένα λαμπρό μέλλον.
Τι συμβαίνει με τις ανεμογεννήτριες; – Γιατί όλη η Ελλάδα ξεσηκώνεται
Το παρασιτικό οικονομικό μοντέλο στην Ελλάδα έχει μεταφερθεί και στο χώρο της – υποτιθέμενης – «πράσινης ανάπτυξης».
Η επαρχία αντιμετωπίζει χρόνια αποεπένδυση:
Πώς γίνεται και η Ελλάδα, μια χώρα τόσο πλούσια σε πρωτογενή παραγωγή, με προϊόντα περιζήτητα στις διεθνείς αγορές, όπως το κρασί, το λάδι, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα κτηνοτροφικά προϊόντα, να είναι μια από τις δυο φτωχότερες χώρες στην Ευρώπη;
Η πρωτογενής παραγωγή δεν είναι προτεραιότητα και δεν συμβιβάζεται με τον τρέχοντα αναπτυξιακό προσανατολισμό της χώρας.
Σε αντίθεση με ένα υγιές οικονομικό μοντέλο, επιλέγεται η ερημοποίηση της επαρχίας, η καταστροφή του φυσικού πλούτου με εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Ολο αυτό το σκηνικό έχει προκαλέσει την εξέγερση των τοπικών κοινωνικών – οι οποίες βλέπουν και τις οικονομικές τους προοπτικές αλλά και τον ίδιο τους τον τόπο να καταστρέφεται και να παραδίδεται σε ύποπτα συμφέροντα.
Τα αιολικά πάρκα σε Λακωνία και Μεσσηνία
Η κατασκευή δύο νέων αιολικών πάρκων σε Λακωνία και Μεσσηνία βρίσκεται αντιμέτωπη με έντονες κοινωνικές αντιδράσεις.
Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο πάρκο πρόκειται να γίνει σε τρία σημεία στον Ταΰγετο, στη Μεσσηνιακή Μάνη, και το δεύτερο σε δασικές περιοχές στο νότιο άκρο της χερσονήσου του Μαλέα, στη Λακωνία.
Τοπικοί φορείς υποστηρίζουν ότι υπάρχουν πολλές ελλείψεις στις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων των δύο έργων, ενώ επισημαίνουν τη σταδιακή «υπερφόρτωση» της ευρύτερης περιοχής με ανεμογεννήτριες.
Στον Ταΰγετο: Το πρώτο έργο αφορά την κατασκευή τριών αιολικών πάρκων (155,4 MW) με συνολικά 37 ανεμογεννήτριες σε δασικές περιοχές του Ταϋγέτου, στον Δήμο Δυτικής Μάνης. Το έργο, το οποίο ανήκει στην εταιρεία Volton.
Χερσόνησος Μαλέα: Το δεύτερο έργο αφορά τη δημιουργία συγκροτήματος πέντε αιολικών πάρκων (57,5MW) σε περιοχές της χερσονήσου Μαλέα, στον Δήμο Μονεμβασιάς.
Τα πάρκα θα περιλαμβάνουν 12 ανεμογεννήτριες και τα συνοδά τους έργα
Στην περιοχή δημιουργήθηκε και μια πρωτοβουλία με τίτλο «Save Mani’s Mountains», η οποία έχει συγκεντρώσει έως τώρα περισσότερες από 4.000 υπογραφές κατά του σχεδιαζόμενου αιολικού.
Αντίστοιχες αντιδράσεις υπάρχουν και στην πλευρά της Λακωνίας.
Ηδη 15 περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ταχθεί κατά του έργου, ενώ ο Δήμος Μονεμβασιάς ομόφωνα αντιτάχθηκε στο αιολικό πάρκο τονίζοντας ότι το υπό έγκριση νέο χωροταξικό πλαίσιο της Περιφέρειας Πελοποννήσου προβλέπει τον χαρακτηρισμό της χερσονήσου του Μαλέα ως περιφερειακού πάρκου και τοπίου διεθνούς εμβέλειας.
