Αυτό το μικρό σκυλάκι ήταν πολύ πιθανό, σύμφωνα με τους γιατρούς, να χάσει τη μάχη με τη ζωή. Όταν το πήραν από την μητέρα του, φαινόταν να μην έχει ελπίδα.
Πριν από 5 χρόνια ένα μικροσκοπικό κουτάβι, ο Χάντερ, γεννήθηκε σε ένα καταφύγιο ζώων στο Montreal. Η μητέρα του διασώθηκε όταν ήταν ακόμη έγκυος και αδέσποτη…
Το δεξί ποδαράκι του Χάντερ ήταν υποανάπτυκτο και εξαιτίας αυτής του της δυσμορφίας ήταν σχεδόν αδύνατο γι’ αυτόν να «παλεύει» με τα αδερφάκια του για μια θέση στο θηλασμό, με αποτέλεσμα οι εθελοντές να τον χωρίσουν από την οικογένειά του όταν ήταν μόλις 4 ημερών για να τον μεγαλώσουν οι ίδιοι.
Εξαιτίας του μεγέθους, της δυσμορφίας του και της τεράστιας πείνας του, θα ήταν θαύμα αν κατάφερνε να επιβιώσει… Η θετή του μητέρα όμως ήταν αποφασισμένη να παλέψει γι’ αυτόν, αρκεί ο ίδιος να μη το έβαζε κάτω, και συγκινεί με τις πράξεις της.
Ήταν όμως μια δουλειά πλήρους απασχόλησης: τάισμα με το μπιμπερό, αλλαγές γάζας, υδροθεραπεία, αντιβιοτικά και υποδόρια υγρά για να ενυδατωθεί…
Στις δύο εβδομάδες άρχισε να ανοίγει τα ματάκια του και ξεκίνησε να μπουσουλάει και να τρώει μόνος του, έκλαιγε όμως πολύ γιατί δεν καταλάβαινε τι ήταν αυτό που τον κρατούσε πίσω. Λίγο-λίγο όμως άρχισε να παίρνει θάρρος. Στις 8 εβδομάδες του αφαίρεσαν ότι είχε απομείνει από το μολυσμένο πόδι του, ακόμη και αυτό όμως το ξεπέρασε!
Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Χάντερ υιοθετήθηκε από την καινούρια του οικογένεια.
