Σύμφωνα με μια νέα ανάλυση ορυκτολογικών χαρτών, το νερό και το υδροξύλιο – ένα άλλο μόριο που αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο – μπορούν να βρεθούν σε πολλές τοποθεσίες στα σεληνιακά εδάφη.
Είναι μια σημαντική ανακάλυψη. Μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη γεωλογική ιστορία της Σελήνης και τις τρέχουσες διεργασίες και να ενημερώσουμε για μελλοντικές αποστολές πληρώματος στον δορυφόρο της Γης.
‘Οι μελλοντικοί αστροναύτες μπορεί να είναι σε θέση να βρουν νερό ακόμη και κοντά στον ισημερινό εκμεταλλευόμενοι αυτές τις πλούσιες σε νερό περιοχές. Παλαιότερα, πιστευόταν ότι μόνο η πολική περιοχή, και ειδικότερα, οι κρατήρες στους πόλους ήταν εκεί όπου υπήρχε νερό σε αφθονία», λέει ο επιστήμονας Ρότζερ Κλαρκ του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης.
«Το να γνωρίζουμε πού βρίσκεται το νερό όχι μόνο βοηθά στην κατανόηση της σεληνιακής γεωλογικής ιστορίας, αλλά και πού μπορεί να βρουν νερό οι αστροναύτες στο μέλλον».
Η Σελήνη φαίνεται αρκετά στεγνή και χωρίς υγρασία, και από μία άποψη είναι. Δεν υπάρχει υγρό νερό στην επιφάνεια – δεν υπάρχουν λίμνες, ή ποτάμια. Αλλά οι μελέτες δείχνουν όλο και περισσότερο ότι η Σελήνη έχει άφθονο νερό κρυμμένο.
Προηγούμενες μελέτες για το πού μπορεί να κρύβεται όλο το νερό υποδηλώνουν ότι μια τεράστια ποσότητα θα μπορούσε να βρίσκεται βαθιά σε σεληνιακούς κρατήρες, ιδιαίτερα σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη. Αυτές τα μέρη δεν τα βλέπει ποτέ το φώς και τη θερμότητα του Ήλιου, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να φιλοξενούν εναποθέσεις πάγου πάχους πολλών μέτρων.
Αλλά άλλες πρόσφατες εργασίες έχουν βρει ότι και άλλα μέρη της Σελήνης θα μπορούσαν να έχουν νερό. Και τώρα, η δουλειά του Clark και των συναδέλφων του υποστηρίζει αυτό το εύρημα. Το νερό και το υδροξύλιο – που αποτελούνται από ένα άτομο οξυγόνου και ένα άτομο υδρογόνου – φαίνεται να είναι αρκετά άφθονο στη Σελήνη, συνδεδεμένα με τα ορυκτά που σχηματίζουν τους βράχους στην επιφάνεια της Σελήνης.
«Συγκεντρώνοντας όλα τα στοιχεία μαζί, βλέπουμε μια σεληνιακή επιφάνεια με πολύπλοκη γεωλογία με σημαντικό νερό στην υπόγεια επιφάνεια και ένα επιφανειακό στρώμα υδροξυλίου», λέει ο Clark. «Τόσο οι κρατήρες όσο και η ηφαιστειακή δραστηριότητα μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια υλικά πλούσια σε νερό».
Εν τω μεταξύ, η ανακάλυψη προτείνει μια πιθανή πηγή νερού για τους σεληνιακούς εξερευνητές. Με την επεξεργασία των ορυκτών που είναι πλούσια σε υδροξύλια, οι μελλοντικοί αστροναύτες θα μπορούσαν πράγματι να βρουν έναν τρόπο να παράξουν νερό από μια πέτρα.
