Ο Ζακ Σιράκ, που έφυγε σε ηλικία 87 ετών από τη ζωή, έχει εγγράψει στην συλλογική μνήμη της Γαλλίας πολλές ατάκες, από ιστορικές ομιλίες, μέχρι προβοκατόρικες δηλώσεις, από γκάφες μέχρι φραστικές παρεκτροπές:
Ασυγκράτητος στις ιδιωτικές συζητήσεις, στομφώδης στις δημόσιες δηλώσεις του, ο Ζακ Σιράκ έχει εγγράψει στην συλλογική μνήμη πολλές χαρακτηριστικές φράσεις, από ιστορικές ομιλίες, μέχρι προβοκατόρικες δηλώσεις, από γκάφες μέχρι φραστικές παρεκτροπές:
Το σπίτι μας καίγεται
«Το σπίτι μας καίγεται και εμείς κοιτάζουμε αλλού. Η ακρωτηριασμένη, εξαντλητικά αξιοποιημένη Φύση δεν καταφέρνει να αναπλαστεί και εμείς αρνούμαστε να το παραδεχθούμε…Η Γη και η ανθρωπότητα βρίσκονται σε κίνδυνο και υπεύθυνοι είμαστε εμείς».
«Σύνοδος Κορυφής για την Γη στο Γιοχάνεσμπουργκ, 2 Σεπτεμβρίου 2002)
Ευκαιρία να σιωπήσουν
«Οι χώρες αυτές έχουν υπάρξει, ας το πούμε, όχι πολύ ευάγωγες και δεν έχουν μεγάλη συναίσθηση των κινδύνων που σημαίνει μία υπερβολικά γρήγορη σύνταξή τους πίσω από την αμερικανική θέση…Οι χώρες αυτές έχασαν μία καλή ευκαιρία να σωπάσουν».
(Επικρίνοντας την υποστήριξη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες για το Ιράκ που εξέφρασαν οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης, νεοφώτιστα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, 18 Φεβρουαρίου 2003).
Η επιχείρηση του Vel d’ Hiv*
«Ναι, η εγκληματική παράνοια του κατακτητή υποβοηθήθηκε από Γάλλους, από το γαλλικό Κράτος…την Πατρίδα των Φώτων και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την γη της υποδοχής και του ασύλου, η Γαλλία, εκείνη την ημέρα διέπραττε το ανεπανόρθωτο. Αθετώντας την υπόσχεσή της, παρέδιδε τους προστατευόμενούς της στους δήμιούς τους»
(Αναγνωρίζοντας τη συνεργασία της Γαλλίας με την ναζιστική Γερμανία στην επιχείρηση της συγκέντρωσης Γαλλοεβραίων στο Velodrome d’ Hiver (Χειμερινό Ποδηλατοδρόμιο), 16 Ιουλίου 1995)
«What do you want?»
«Τι θέλετε; Θέλετε να γυρίσω στο αεροπλάνο μου και να επιστρέψω στην Γαλλία; Αυτό θέλετε; Αφήστε τους να φύγουν. Αφήστε τους ήσυχους!»
(Διαξιφισμός στα αγγλικά με τις ισραηλινές υπηρεσίες ασφαλείας που έχουν πάρει θέση ανάμεσα σε εκείνον και τον αραβικό πληθυσμό στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ, 22 Οκτωβρίου 1996)
Νοικοκυρά;
«Τι άλλο θέλει αυτή η νοικοκυρά; Τ’ αρ..δια μου στο πιάτο;»
(Κατά την διάρκεια ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, ο Ζακ Σιράκ, τότε πρωθυπουργός, αγνοώντας ότι το μικρόφωνό του έχει μείνει ανοικτό, τα βάζει με την βρετανίδα ομόλογό του Μάργκαρετ Θάτσερ, Φεβρουάριο 1988)
Μετανάστευση
«Το πρόβλημά μας δεν είναι οι ξένοι, είναι ότι υπάρχει overdose…Πώς θέλετε ο γάλλος εργαζόμενος που εργάζεται μαζί με την γυναίκα του και που μαζί κερδίζουν περί τα 15.000 φράγκα τον χρόνο και που βλέπει στο διπλανό σπίτι μία οικογένεια με έναν πατέρα με τρεις ή τέσσερις γυναίκες, και καμιά εικοσαριά παιδιά, και που κερδίζει 50.000 φράγκα από τα κοινωνικά επιδόματα, χωρίς φυσικά να δουλεύει! Εάν προσθέσετε σ΄αυτά τον θόρυβο, την μυρωδιά, ε, ο γάλλος εργαζόμενος γίνεται έξαλλος! Και δεν τα λέω αυτά από ρατσισμό»
(Δείπνο με μέλη του κόμματός του, 19 Ιουνίου 1991)
Άκρα δεξιά
«Δεν μπορώ να αποδεχθώ να γίνει κοινοτοπία η μισαλλοδοξία και το μίσος»
(Επιχειρηματολογώντας για την άρνησή του να συμμετάσχει σε debate με τον πρόεδρο του Εθνικού Μετώπου Ζαν-Μαρί Λεπέν, τον αντίπαλό του στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, 23 Απριλίου 2002)
Σαρκοζί
«Εγώ αποφασίζω, αυτός εκτελεί»«
(Επαναφέροντας στην τάξη τον Νικολά Σαρκοζί, τότε υπουργό του των Οικονομικών, 14 Ιουλίου 2004)
Ολάντ
«Μπορώ να πω ότι θα ψήφιζα Ολάντ!»
(11 Ιουνίου 2011 στην Κορέζ, για τον Φρανσουά Ολάντ, υποψήφιο των σοσιαλιστών για τις προεδρικές εκλογές του 2012 και με τον Νικολά Σαρκοζί να είναι επίσης υποψήφιος. Το περιβάλλον του Σιράκ θα κάνει τότε λόγο για «κορεζιανό χιούμορ»)
Σπορ
«Ισως, αν έκανα σπορ στα νιάτα μου, θα μπορούσα να κάνω σούμο. Είχα το αναγκαίο ύψος, όσο για το βάρος, μπορείς να το πάρεις…»
(Συνέντευξη στην Equipe, 28 Ιανουαρίου 1998)
