Οι 3 σημαδιακές δολοφονίες της 17 Νοέμβρη που…ζει και βασιλεύει! Μια θυγατρική εταιρεία με έδρα το Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια.Ονόματα και γεγονότα για πρώτη φορά!

Αυτές τις ημέρες η απομόνωση στο σπίτι που για μένα είναι και το γραφείο μου έχει επιτρέψει να κάνω αρκετές βουτιές στο αρχείο μου.Είναι βεβαίως ανεπίκαιρο αυτό το ρεπορτάζ αλλά επειδή η γνώση είναι πάντα επίκαιρη αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας,ξεκαθαρίζοντας θολές αλήθειες του παρελθόντος για όσους θέλουν να ξέρουν όσα κάποιοι φροντίζουν να μην μάθουν ποτέ.

22 Ιουνίου 2002 Πειραιάς

Ο θόρυβος της έκρηξης ήταν αρκετά ισχυρός στην περιοχή του λιμανιού. Ένας νέος άντρας ήταν ξαπλωμένος γεμάτος αίματα στην μέση του δρόμου.

– Είναι νεκρός, φώναξε κάποιος.

– Να τον πάμε στο Νοσοκομείο φώναξε ένας άλλος.

Δέκα μέτρα μακριά από το ματωμένο σώμα μια τσάντα σαν μικρός σάκος βρισκόταν πεταμένη στο έδαφος. Κανένας δεν του έδωσε σημασία. Όμως λίγα μέτρα πιο πέρα ένας σαραντάρης έσκυψε ξαφνικά πήρε την τσάντα – σάκο και απομακρύνθηκε ήσυχα. Κανείς δεν κατάλαβε το παραμικρό.

Ο ίδιος άντρας που έκλεψε την τσάντα – σάκο όταν βρέθηκε στο αυτοκίνητό του λίγα μέτρα πιο μακριά από τον τόπο της έκρηξης τηλεφώνησε από το κινητό του τηλέφωνο(69852607..)στην άμεση βοήθεια (166).

Ο Σύντροφός του που τον περίμενε υπομονετικά όλη αυτή την ώρα μετά το τηλεφώνημα ξεκίνησε ήρεμα με κατεύθυνση την Αθήνα. Οι δύο άντρες ήταν αστυνομικοί της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Λίγο αργότερα το Νοσοκομειακό του 166 έφθασε στον τόπο της έκρηξης. Ο τραυματίας μεταφέρθηκε στο “Τζάνειο Νοσοκομείο” και από εκεί στον “Ευαγγελισμό”.

Στη διάρκεια όμως του συμβάντος και πριν ο τραυματίας μεταφερθεί στα παραπάνω νοσοκομεία για περίθαλψη αλλά και για πιστοποίηση της ταυτότητάς του ολόκληρη η χώρα είχε πληροφορηθεί “ανεπίσημα” την ταυτότητά του. Ήταν ο Σάββας Ξηρός, τρομοκράτης στα χέρια του οποίου έσκασε μία βόμβα.

Η βόμβα ήταν σαφέστατα παγιδευμένη. Ο Αγιογράφος – τρομοκράτης έπεσε θύμα πλάνης. Αλλά έβλεπε εξωτερικά άλλα υπήρχαν στο εσωτερικό της βόμβας. Τον 19ο αιώνα οι Αγγλικές μυστικές υπηρεσίες στρατολογούσαν και χρησιμοποιούσαν αναρχικούς για να κάνουν τρομοκρατικές ενέργειες.

Όταν ήθελαν να τους “αποσύρουν από την κυκλοφορία” τους έδιναν “χαλασμένες” βόμβες που έσκαγαν στα χέρια τους. Ο τρομοκράτης ή σκοτώνονταν επί τόπου ή τραυματίζονταν και μετά τον εκτελούσαν οι πράκτορες που επέβλεπαν την επιχείρηση.

Ο Ξηρός έπρεπε να ζήσει. Έτσι άρχισε το “θεατρικό” της εξάρθρωσης της οργάνωσης 17Ν. Μία οργάνωση που έδρασε στην Ελλάδα για 27 χρόνια χωρίς κανείς να την “ακουμπήσει”.

Η 17Ν λειτούργησε ανενόχλητα για 27 χρόνια κάνοντας δεκάδες δολοφονίες, απόπειρες δολοφονίας τόσο Ελλήνων όσο και ξένων “διπλωματών”. Ταυτόχρονα έκαναν και ληστείες από τις οποίες απεκόμισαν σημαντικά ποσά.

Το 40% της λείας το καρπώθηκε ο Γιωτόπουλος. Ένα ποσοστό το διαχειριζόταν ο Κουφοντίνας για τις ανάγκες της οργάνωσης και το υπόλοιπο το μετέφεραν σε καταθέσεις στην Ελβετία. Είναι αδύνατον σε ένα άρθρο να περιγραφεί αναλυτικά η δράση της 17Ν. όλες οι δολοφονίες ήταν πολύ προσεκτικά επιλεγμένες και παρήγαγαν ένα συγκεκριμένο πολιτικό ή οικονομικό αποτέλεσμα.

Καμία πράξη της 17Ν δεν ήταν τυχαία. Θα αναφερθώ σε 3 σημαντικές δολοφονίες της 17Ν. η πρώτη εκτέλεση ήταν του Σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς.

Ο Ρίτσαρντ Γουέλς αντικατέστησε τον Στέϊσι Χωλς. Ο Γουελς εμφανιζόταν σαν Β’ Γραμματέας της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα και έμενε εκεί που έμενε και ο Στεϊσι Χώλς, στην οδό Βασ. Φρειδερίκης στο Ψυχικό. Ήταν ένα από τα πιο “προστατευμένα” σπίτια στην Αθήνα και ταυτόχρονα καλά φυλασσόμενα. Τις κινήσεις του σταθμάρχη της CIA τις γνωρίζουν ελάχιστα άτομα γιατί είναι “άκρως απόρρητες”. Οι δολοφόνοι είχαν πληροφόρηση από “μέσα”.

Η εκτέλεση έγινε στις 23/12/1975 – προπαραμονή Χριστουγέννων, έξω από το σπίτι του στις 10:30 το βράδυ. την ώρα που ο Γουέλς βρισκόταν μπροστά στο σπίτι του και μέσα στο αυτοκίνητο με την γυναίκα του δίπλα και τον οδηγό έτοιμο να ξεκινήσει το αυτοκίνητο, δίπλα τους σταμάτησε ένα αυτοκίνητο μάρκας SIMCA. Τρεις ένοπλοι κουκουλοφόροι βγήκαν αστραπιαία από το SIMCA. Ο ένας ακινητοποίησε τον οδηγό προτείνοντας το όπλο του. Ο άλλος κάλυπτε πιθανή έξοδο διαφυγής του Γουέλς. Ο τρίτος κρατώντας ένα βαρύ σαρανταπεντάρι εκτέλεσε με 3 σφαίρες τον Γουέλς. Η δολοφονία ενός σταθμάρχη της CIA είναι μια ενέργεια που θέλει πολύ προσεκτικό σχεδιασμό, ψυχραιμία, επαγγελματία και “χειρουργική ακρίβεια”.

Ο Ρίτσαρντ Γουέλς δεν ήταν ένας απλός πράκτορας. Ήταν ο επιβλέπων του πραξικοπήματος που έγινε τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο. Ο Μακάριος όμως ξέφυγε και κατέφυγε στην Αγγλία. Ο Γουέλς θεώρησε υπεύθυνο τον Αμερικανό πρέσβη στην Λευκωσία τον οποίο δολοφόνησε με μια ομάδα “εκτελεστών” της CIA.

Είχε πάρει μέρος σε πολλές επιχειρήσεις της CIA σε διάφορες χώρες.

Η δολοφονία του Γουέλς ήταν ένα εσωτερικό “ξεκαθάρισμα” στους κόλπους της CIA. Κατόπιν ερευνών για την δολοφονία του που έγιναν από την Αμερικανική Γερουσία κατηγορήθηκαν, ο διπλός πράκτορας της CIA Φίλιπ Εϊτζι και ο άλλοτε σύμβουλος του Προέδρου Νίξον Μόρτον Χάλπεριν.

Στα επίσημα έγγραφα της Επιτροπής πληροφοριών της Αμερικανικής Γερουσίας που ερεύνησε τις συνθήκες δολοφονίας του Γουέλς έχουν καταχωρηθεί καταθέσεις πρακτόρων της CIA της ότι ο Χάλμπεριν και ο Εϊντζι ήταν συνεργάτες 17Ν (Αλήθεια αυτά τα έγγραφα κατατέθηκαν στην δίκη της 17Ν;).

Δεύτερη δολοφονία με μεγάλη “οικονομική σημασία” είναι η δολοφονία του Αλεξάνδρου Αθανασιάδη – Μποδοσάκη.

Η δολοφονία έγινε το πρωί στις 1 Μαρτίου 1988. Το αυτοκίνητό του ήταν ακινητοποιημένο σε φωτεινό σηματοδότη επί της Λεωφ. Κηφισίας στο ύψος του Ψυχικού. Δέχθηκε 5 σφαίρες από δύο άνδρες που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτα. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο “Υγεία” όπου και εξέπνευσε.

Ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης – Μποδοσάκης ήταν κληρονόμος της τεράστιας περιουσίας του Πρόδρομου Μποδοσάκη. Ήταν διευθύνων σύμβουλος και Διευθυντής της ΠΥΡΚΑΛ και της Ανώνυμης Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων. Δηλαδή κληρονόμος Χρυσορυχείων της Χαλκιδικής. Αυτός ήταν και ο λόγος της εκτέλεσής του. τα χρυσορυχεία έπρεπε να αλλάξουν κάτοχο.

Εκκαθαριστής της περιουσίας του μετά τον θάνατό του ορίσθηκε η Εθνική Τράπεζα (βασικός μέτοχος η οικογένεια Ρότσιλντ).

Από το 1992 (τέσσερα χρόνια μετά την δολοφονία του) διάφορες εταιρείες προσπαθούν να πάρουν την εκμετάλλευση των ορυχείων αλλά το ΣΤΕ ακυρώνει τις επενδύσεις.

Το 2003 όμως το Ελληνικό Δημόσιο παραχωρεί τις εκτάσεις στην εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.” με βασικό μέτοχο την Εταιρεία ΑΚΤΩΡ, συμφερόντων Μπόμπολα. Λίγο αργότερα ο ΑΚΤΩΡ παραχωρεί το 95% των μετοχών της “Ελληνικός Χρυσός” στην Εταιρεία ELDORADO GOLD. Ενώ ο Μπόμπολας κρατάει το 5%. Ο ΑΚΤΩΡ ήταν ο “λαγός”.

Η ELDORADO GOLD SA έχει έδρα τον Καναδά αλλά οι μέτοχοί της είναι τράπεζες Αμερικάνικες οι οποίες έχουν βασικό μέτοχο την οικογένεια Ρότσιλντ.

Ο χρυσός της Χαλκιδικής έχει εκτιμηθεί περίπου 400 δις δολάρια. (Αν το ελληνικό δημόσιο κρατούσε τις εγκαταστάσεις μετά τον θάνατο του Αθανασιάδη – Μποδοσάκη και εκμεταλλευόταν τα ορυχεία, δεν θα υπήρχε κανένα χρέος. Άλλες όμως οι βουλές των “ξένων αφεντικών”).

Τρίτη και πιο τρανταχτή δολοφονία με σημαντικό πολιτικό αποτέλεσμα είναι η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Στις 26 Σεπτέμβρη 1989 και ώρα 8:00 το πρωί εκτελείται από 2 κουκουλοφόρους στο γραφείο του στην οδό Ομήρου ο Παύλος Μπακογιάννης. Το θύμα δέχθηκε 4 σφαίρες στο στήθος και άλλες 3 σε άλλα σημεία του σώματός του. Οι δράστες περίμεναν υπομονετικά. Είχαν πληροφόρηση από “μέσο”. Ήξεραν ότι εκείνη την ημέρα ο Μπακογιάννης δεν έφερε το όπλο που πάντα κουβαλούσε πάνω του αλλά και ότι ο αστυφύλακας – σωματοφύλακάς του θα ήταν απών.

Οι δύο εκτελεστές αμέσως μετά βγαίνουν έξω όπου τους περίμενε ένας τρίτος συνεργός τους και φεύγουν με αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο στην γωνία Ομήρου & Σκουφά. Ήταν μια δολοφονία με σαφείς πολιτικούς και οικονομικούς στόχους.

Οι Αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες ήξεραν για την επικείμενη εκτέλεση Μπακογιάννη από πριν αλλά δεν την σταμάτησαν.

Για την εκτέλεση ίσως πρέπει να ερωτηθούν οι πράκτορες της CIA Timothy Bozchfield, Robert Becker και ίσως ο David Shullez. Οι δύο εκτελεστές ήλθαν από την Κύπρο. Δυο Σύριοι στελέχη της Συριακής Πρεσβείας στην Αθήνα ο Μοχάμεντ Εν Σαϊντ και ο Κασσέμ Εομπερ τους παρέλαβαν από το αεροδρόμιο του Ελληνικού την παραμονή της δολοφονίας στις 25 Σεπτεμβρίου 1989 και συνόδευσαν στο αεροδρόμιο την επόμενη της δολοφονίας τον έναν από αυτούς. Τον δεύτερο δολοφόνο συνόδευσε στο Αεροδρόμιο στις 27 Σεπτεμβρίου 1989 ένας Έλληνας πολίτης ονόματι Γιάννης χρησιμοποιώντας αυτοκίνητο της Ελληνικής Αστυνομίας ή της ΕΥΠ.

Τα παραπάνω στοιχεία περιέχονται σε επίσημες αναφορές που υπήρχαν στον φάκελλο του εισαγγελέα Τσεβά (Ο Τσεβάς πέθανε μυστηριωδώς το 1993 ενώ ερευνούσε την υπόθεση της 17Ν).

Γιατί όμως δολοφονήθηκε ο Μπακογιάννης; Η ιστορία ξεκινάει το 1979 όταν επιστρέφει από τις ΗΠΑ ο Γιώργος Κοσκωτάς. Αμέσως ανέλαβε διευθυντική θέση στην τράπεζα Κρήτης, την οποία αγόρασε αργότερα με κεφάλαια που ερχόντουσαν από το εξωτερικό από άγνωστη προέλευση (ο αδελφός του Σταύρος είχε επαφές με τα Κολομβιανά καρτέλ Ναρκωτικών τα οποία ελέγχει η CIA).

Αγοράζει την ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ για να δημιουργήσει “λαϊκή βάση”. Το 1982 αγοράζει την Εκδοτική εταιρεία “Γραμμή” η οποία ελέγχει εφημερίδες και περιοδικά από τον Παύλο Μπακογιάννη έναντι τιμήματος 300 εκ. δραχμών. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ξεσπάει το “σκάνδαλο” Κοσκωτά.

Ο Κοσκωτάς στην πραγματικότητα ήλθε στην Ελλάδα σαν απεσταλμένος της Mobil, πολυεθνικής Εταιρείας Πετρελαίου ιδιοκτησίας της οικογένειας Ρακφέλερ. Στόχος του ήταν αφού αποκτούσε μέσα παραγωγής και επιρροή να “κατοχυρώσει” οικόπεδα εκμετάλλευσης πετρελαίου στο Αιγαίο προς όφελος των Ρακφέλερ.

Εκείνη την εποχή πρωθυπουργός στην Ελλάδα ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου τον οποίον οι Ρακφέλερ είχαν χρηματοδοτήσει μέσω της Chase Manhattan Bank και της ARAMCO με 100 εκ. δολάρια το 1974 για την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ (ο Κ. Καραμανλής είχε πάρει επίσης αμερικάνικα κεφάλαια το 1974 ύψους 120 εκ. δολαρίων για την ίδρυση της Ν.Δ.).

Το Αιγαίο είναι γεμάτο πετρέλαιο. Στη δημιουργία ζωνών εκμετάλλευσης πετρελαίου αντέδρασε ακαριαία ο Αρμάνδος Χάμερ. Ο Χάμερ ήταν ιδιοκτήτης του πετρελαϊκού κολοσσού OXYDENTAL και ανταγωνιστής των Ροκφέλερ.

Όποιος κατοχύρωνε πρώτο ζώνες εκμετάλλευσης στο Αιγαίο θα ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή. Οι άλλες εταιρείες θα έπαιρναν ό,τι περίσσευε. Ο Χάμερ είχε ισχυρότατες προσβάσεις στον Λευκό οίκο στο Υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ και στις CIA και NSA.

Ασκώντας τρομακτική πίεση στα διάφορα κέντρα εξουσίας γύρισε το “παιχνίδι” υπέρ του. το σκάνδαλο Κοσκωτά “διογκώθηκε” από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης). Ο Ανδρέας Παπανδρέου πέρασε “ειδικό” δικαστήριο, ο Κοσκωτάς έφαγε 25 χρόνια φυλακή και ο Μπακογιάννης εκτελέστηκε ακριβώς μία ημέρα πριν καταθέσει στην Ελληνική Βουλή για το “σκάνδαλο” Κοσκωτά.

Αυτές οι τρεις δολοφονίες ήταν οι πλέον σημαντικές. Η 17Ν έκανε ακόμη πολλές εκτελέσεις “ενοχλητικών” στόχων Ελλήνων και ξένων “διπλωματών”. Εκτελέσθηκαν οι βασανιστές της Χούντας, Μάλλιος και Μπάμπαλης γιατί είχαν δημιουργήσει “φακέλους” για το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Τον Πέτρο Μπάμπαλη μάλιστα τον εκτέλεσε ο ίδιος ο Εβραιοπορτογάλος στρατηγός του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς. Ο Λουνς ήταν ο προϊστάμενος του Μπάμπαλη επί Χούντας. (Ο Παπαδόπουλος είχε στην CIA το κωδικό όνομα ΝΑΣΕΡ και ελέγχονταν πλήρως από την υπηρεσία η οποία σχεδίασε και εκτέλεσε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου).

Ο Λουνς τηλεφώνησε στον Μπάμπαλη και του έδωσε ραντεβού στον Αγ. Σώστη. Εκεί με μια ομάδα δολοφόνων τον εκτέλεσε και μετά μέσω της Αμερικανικής βάσης του Ελληνικού “πέταξε” στο εξωτερικό – ο Λουνς έχει παίξει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές καταστάσεις στην Ευρώπη.

Την δολοφονία του Μπάμπαλη ανέλαβε ο ΕΛΑ ο οποίος “εξαρθρώθηκε” σχεδόν παράλληλα με την 17Ν.

Η 17Ν εξετέλεσε επίσης τους Ουίλιαμ Νορρντιν και Ρίτσαρντ Τσάντες υψηλόβαθμα στελέχη των Αμερικανικών Υπηρεσιών. Οι κινήσεις τους ήταν “άκρως απόρρητες” και τις ήξεραν ελάχιστα άτομα των μυστικών υπηρεσιών. Πάλι η 17Ν είχε πληροφόρηση από τα “μέσα”. Εκτελέσθηκαν εκδότες, επιχειρηματίες και πολλοί άλλοι που για διαφόρους λόγους ήταν “ενοχλητικοί”. Επίσης έγιναν και αρκετές ληστείες. Η εξάρθρωση της 17Ν δεν ήταν τυχαία. Η οργάνωση είχε κάνει τον “κύκλο της”, οι στόχοι είχαν “εκτελεσθεί” και πλησίαζαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004.

Για την εξάρθρωση της 17Ν υπήρξε “συμφωνία κυρίων” με στόχο την εξάλειψη της τρομοκρατίας και της απειλής της 17Ν, χωρίς όμως να αποκαλυφθεί ολόκληρο το δίκτυο των μελών της και κυρίως ο ηγετικός πυρήνας.

Στη συμφωνία δεσμεύτηκαν οι CIA, η Σκόντλαντ Γιαρντ, η Μοσσάντ και η Ελληνική Αντιτρομοκρατική υπηρεσία που εκπόνησαν και το σχέδιο εξουδετέρωσης της 17Ν.

Η εφημερίδα “το Βήμα” τον Φεβρουάριο 2002 απεκάλυψε ότι σύντομα θα άρχιζε το “ξήλωμα” της 17Ν.

Επίσης μερικές ώρες πριν την έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού η ίδια εφημερίδα απεκάλυψε τις επερχόμενες συλλήψεις τρομοκρατών – πάντα καλά πληροφορημένος ο ΔΟΛ – τα “ελληνικά” μέλη της Οργάνωσης συνελήφθησαν – όχι όλα.

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν συνελήφθη αλλά παραδόθηκε μόνο του χωρίς αντίσταση. Τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο συνέλαβαν οι αρχές στους Λειψούς. Δύο μέρες πριν το είχε επισκεφθεί ένας απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον. Η “αγάπη” του Κλίντον για τον Γιωτόπουλο μπορεί να “ερμηνευθεί” μόνο μέσω του πατέρα του Γιωτόπουλου Δημήτρη ο οποίος ήταν για κάποιο διάστημα προσωπικός γραμματέας του Τρότσκι. Τρότσκι και Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ – απ’ όπου προέρχεται ο Κλίντον – έχουν κοινές “ρίζες”.

Ακολούθησε μια “θεατρική” δίκη στην οποία καταδικάστηκαν “τα παιδιά για τα θελήματα”, οι “αυτοφοράκηδες”. Πολλοί από τους Έλληνες της 17Ν ήταν μειωμένης ευφυΐας και ήταν αδύνατον να κάνουν επιχειρήσεις μεγάλης ακρίβειας και “χειρουργικά χτυπήματα”, εξάλλου οι πραγματικοί αρχηγοί είναι ακόμα ελεύθεροι.

Τίποτα δεν αναφέρθηκε για τη συμμετοχή ξένων πρακτόρων στη δίκη παρόλο που υπήρχαν δεκάδες αποδείξεις – Φιάσκο Π. Ριανκούρ – Σύλληψη Αμερικανών ενόπλων Πρακτόρων στην οδό Μηθύμνης στην πλ. Αμερικής οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι με παρέμβαση του Αμερικάνου Πρέσβη στην Αθήνα κλπ.).

Ο Σάββας Ξηρός κατέθεσε ότι εκτέλεσε τον Μπακογιάννη στο γραφείο του στην οδό Σολωμού – το γραφείο του Μπακογιάννη ήταν στην οδό Ομήρου – τα περισσότερα μέλη της 17Ν σήμερα είναι ελεύθερα.

Ο Κουφοντίνας μπαινοβγαίνει στις φυλακές, το γιατί έπαιρνε 5 ημέρες άδειες το έχετε καταλάβει από την ανάγνωση του άρθρου. Ο ηγετικός πυρήνας της 17Ν δεν συνελήφθη ποτέ. Η 17Ν ήταν και είναι μέχρι σήμερα ελεύθερη.

Πηγή: edolio5.blogspot.com