Ξέσπασμα του ιού Μάρμπουργκ ευθύνεται, κατά τα φαινόμενα, για τον θάνατο τουλάχιστον οκτώ ανθρώπων στην Τανζανία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανέφερε ότι ως τις 11 Ιανουαρίου είχαν αναφερθεί εννέα κρούσματα και οκτώ θάνατοι στην επαρχία Καγκέρα στα βόρεια της χώρας. Επισημαίνει πάντως ότι ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί γιατί δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση.
Ο ιός Μάρμπουργκ προκαλεί αιμορραγικό πυρετό που πολλές φορές καταλήγει στον θάνατο του ασθενή.
Αν και ο κίνδυνος εξάπλωσης είναι σχετικά μικρός, γράφει ο Guardian, αλλά πάντως είναι απειλητικός για την ευρύτερη περιοχή του ξεσπάσματος και τη χώρα.
Η περιοχή όπου εντοπίστηκαν τα κρούσματα είναι στα σύνορα με τη Ρουάντα, το Μπουρούντι και την Ουγκάντα.
Δεν είναι σαφές, για την την ώρα, ποια είναι η πηγή του ξεσπάσματος, αν και μπορεί να ξεκινήσει όταν μεταδοθεί από νυχτερίδες σε άνθρώπους.
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχαν εντοπιστεί κρούσματα στη γειτονική Ρουάντα. Ο ΠΟΥ ανέφερε ότι καταγράφηκαν 66 κρούσματα και 15 θάνατοι.
Πώς μεταδίδεται οιός Μάρμπουργκ
Όπως και ο Έμπολα, ο ιός Μάρμπουργκ μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο κυρίως μετά από επαφή με αίμα ή εκκρίσεις ασθενών. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω επαφής με νεκρά ή ζωντανά μολυσμένα ζώα, καθώς επίσης και με τη σεξουαλική επαφή, αλλά και την επαφή με μολυσμένες επιφάνειες.
Δεν υπάρχει εμβόλιο για την προφύλαξη από τη νόσο και δεν υπάρχει ειδική αντιιική θεραπεία, παρά μόνο κάποιες πρώτες κλινικές δοκιμές που ξεκίνησαν πρόσφατα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Ποια τα συμπτώματα
Τα πρώτα κρούσματα του ιού καταγράφηκαν το 1967 στη Γερμανία, συγκεκριμένα στο Μάρμπουργκ (από εκεί άλλωστε πήρε και το όνομα) και στη Φρανκφούρτη, καθώς και στο Βελιγράδι της τότε Γιουγκοσλαβίας (σημερινή Σερβία).
Τα πρώτα αυτά κρούσματα συνδέθηκαν με ένα εργαστήριο στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν αφρικανικοί πράσινοι πίθηκοι που εισήχθησαν από την Ουγκάντα.
Έκτοτε υπήρξαν δώδεκα ακόμη μεγάλες επιδημίες, κυρίως στη νότια και ανατολική Αφρική, με κρούσματα στην Αγκόλα, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Ισημερινή Γουινέα, την Κένυα, τη Νότια Αφρική, την Τανζανία, την Ουγκάντα και τώρα στη Ρουάντα.
