Ολυμπιακοί Αγώνες: Η θέση στο βάθρο που κανείς αθλητής δεν θέλει – Και δεν είναι η 3η

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν την κορυφαία αθλητική διοργάνωση με τους αθλητές να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό με στόχο την πρόκριση και φυσικά να ανέβουν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Όσο όμως στα δικά μας μάτια οποιαδήποτε από τις τρεις θέσεις και τα τρία μετάλλια, χρυσό, ασημένιο και χάλκινο, φαντάζει τεράστιο επίτευγμα, πρόσφατη έρευνα φέρνει στο φως μία ενδιαφέρουσα ψυχολογική πτυχή, σύμφωνα με την οποία αθλητές που κερδίζουν το ασημένιο μετάλλιο νιώθουν μεγαλύτερη απογοήτευση σε σύγκριση με αυτούς που κατακτούν το χάλκινο.

Ποιοι είναι οι λόγοι που οι κάτοχοι ασημένιων μεταλλίων βιώνουν εντονότερα αρνητικά συναισθήματα και γιατί το χρώμα του μεταλλίου μπορεί να έχει τόσο σημαντική επίδραση στην αντίληψή τους για την επιτυχία;

Ο κολυμβητής φαινόμενο Μάικλ Φελπς έδειξε την απογοήτευσή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, όταν πρόσθεσε ένα ασημένιο μετάλλιο στη μεγάλη συλλογή των χρυσών μεταλλίων του. Στους ίδιους αγώνες, η βλοσυρή έκφραση της γυμνάστριας McKayla Maroney στο βάθρο των μεταλλίων έγινε viral.

Αυτές οι στιγμές, που απαθανατίστηκαν από το ακοίμητο μάτι της κάμερας, αποκαλύπτουν ένα εκπληκτικό μοτίβο: Οι ασημένιοι νικητές εμφανίζονται συχνά λιγότερο χαρούμενοι από εκείνους που κερδίζουν χάλκινα μετάλλια.

Η ιστοσελίδα The Conversation φέρνει στο φως τη μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2021, ερευνώντας αν όσα προαναφέρθηκαν είναι αλήθεια.

Για την έρευνα μελετήθηκαν 413 φωτογραφίες Ολυμπιονικών που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια τελετών απονομής μεταλλίων μεταξύ 2000 και 2016. Οι φωτογραφίες προέρχονταν από την Olympic World Library και την Getty Images και περιλάμβαναν αθλητές από 67 χώρες. Επίσης, ενσωματώθηκαν οι προβλέψεις του Sports Illustrated για την κατάταξη των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, προκειμένου να υπάρχει μία σύγκριση για το αν εκφράσεις του προσώπου των αθλητών θα επηρεάζονταν αν είχαν ξεπεράσει τις προσδοκίες ή αν είχαν μειωμένες επιδόσεις.

Για την ανάλυση των φωτογραφιών, χρησιμοποιήθηκε μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης που ανιχνεύει τις εκφράσεις του προσώπου. Ο αλγόριθμος αναγνώρισε τα σχήματα και τις θέσεις του στόματος των αθλητών, των ματιών, των φρυδιών, της μύτης και άλλων σημείων του προσώπου που υποδηλώνουν χαμόγελο.

Παρόλο που οι αθλητές που ανέβηκαν το δεύτερο σκαλί του βάθρου είχαν αποδώσει αντικειμενικά καλύτερα από τους τρίτους, η τεχνητή νοημοσύνη διαπίστωσε ότι οι χάλκινοι νικητές, κατά μέσο όρο, φαίνονταν πιο ευτυχισμένοι από τους ασημένιους νικητές.