Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που γεννιούνται μέσα στη δόξα και τη χλιδή από κληρονομιά. Υπάρχουν άλλοι που κερδίζουν τη ζωή χάρη στην εργατικότητά τους με λαμπρές σπουδές και επιστημονική ή επαγγελματική καταξίωση. Υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που η τύχη είναι με το μέρος τους, χαρίζοντας απλόχερα χρήμα και δόξα.
Υπάρχει και μία άλλη μερίδα ανθρώπων, κυρίως γυναικών που βάζουν υψηλούς κοινωνικούς στόχους καταξίωσης, χωρίς σπουδές χωρίς γνώσεις, πανέξυπνες που καταφέρνουν πολύ περισσότερα από καταξιωμένους κοινωνικούς και πολιτικούς λειτουργούς…
Η ελληνική τηλεόραση, προσφέρει τέτοιες ευκαιρίες και ρόλους σε κυρίες η μοντέλα που μπορούν να παίξουν το ρόλο της όμορφης «χαζής» ή της δακρυσμένης Μάρθας Βούρτση, γιατί αυτό πουλάει σήμερα στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στην ελληνίδα μάνα και νοικοκυρά.
Με την αποχώρηση δυο κυριών από την τηλεόραση έπεσε πολύ δάκρυ και πόνος στην ελληνική κοινωνία και γράφτηκαν πολλά σχόλια για τις δυο κυρίες, αλλά και για πολλές άλλες στο παρελθόν αλλά πιθανόν και στο μέλλον. Γεγονός είναι ένα. Όταν σταματήσεις να εμφανίζεσαι στην μικρή οθόνη, κανένας πλέον δεν θα ενδιαφέρεται ούτε και θα θυμάται αυτά τα «είδωλα», όπως Ελένη Μενεγάκη και Τατιάνα Στεφανίδου τα πρόσωπα της τηλεοπτικής επικαιρότητας, όπως παλαιότερα η Ρούλα Κορομηλά και άλλες κυρίες. Θα ξεχαστούν όπως τόσα άλλα.
Θυμάμαι πολύ καλά τη δεκαετία του ΄90 την Τατιάνα Στεφανίδου κοριτσάκι τότε με φακίδες στο πρόσωπο, στην καφετέρια της ΕΡΤ να αναζητά την τύχη της μαζί με την Ολίνα Ξενοπούλου, Δάφνη Μπόκοτα, Νανά Παλαιτσάκη-Δούκα, Σοφία Τσιλιγιάννη η Ρούλα Κορομηλά είχε βρει το δρόμο της, αλλά και άλλες κυρίες της εποχής.
Στην τηλεόραση και σε άλλους χώρους υπάρχουν θρύλοι και είδωλα που δημιουργούνται, μέσα από την δική τους προσωπικότητα και εξυπνάδα η κατασκευάζονται με ημερομηνία λήξης.
Οι τρεις κυρίες της ελληνικής τηλεόρασης ανήκουν στην πρώτη κατηγορία και έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Δεν έχουν πανεπιστημιακές σπουδές, ένα απλό γυμνάσιο. Έχουν κάνει τουλάχιστον δυο γάμους, άγνωστο αριθμό «αρραβώνων». Έπαιξαν το ρόλο της «χαζής» από εξυπνάδα και κέρδισαν. Ελένη Μενεγάκη, ως μοντέλο, Τατιάνα Στεφανίδου, μαθητευόμενη δημοσιογράφος, Ρούλα Κορομηλά, δακτυλόγραφος χωρίς να γνωρίζει γραφομηχανή. Ίσως να πέρασαν από τη Φρυγία και να συμβουλεύτηκαν τον Μίδα για να γεμίσουν χρυσάφι. Μπράβο τους!!!
Είναι όμως τραγικό να μιλάμε στην Ελλάδα για είδωλα και θρύλους της τηλεόρασης αυτού του επιπέδου και πολλές εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης να κάνουν αφιερώσεις για μεγάλες απώλειες που δεν θα εμφανίζονται έστω και προσωρινά τόσο μεγάλα ονόματα, «θρύλοι» της τηλεόρασης. Σιγά ρε παιδιά θα χάσει η Βενετιά βελόνι αν μιλάμε για θρύλους και είδωλα της διπλανής πόρτας. Δεν πιστεύω ότι η νοημοσύνη του έλληνα και της ελληνίδας βρίσκεται σε τόσο χαμηλό επίπεδο να νοσταλγεί Ελένη Μενεγάκη-Τατιάνα Στεφανίδου και παλαιότερα Ρούλα Κορομηλά.
Στις ΗΠΑ, στον ίδιο χώρο, υπάρχουν θρύλοι πραγματικοί και είδωλα που με το μυαλό και την τύχη έγραψαν τη δική τους ιστορία με διεθνή αναγνώριση μέσα από την πείνα, αλλά με πίστη και δύναμη για επιτυχία. Ποιος δεν γνωρίζει ότι ο Ρόναλντ Ρήγκαν( Ronald Reagan) από εκφωνητής αθλητικών εκδηλώσεων και μέτριος ηθοποιός έγινε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Η Όπρα Γουϊνφρευ(Orpah Winfrey)στην ηλικία των εννέα χρόνων βιάστηκε από συγγενικό της πρόσωπο, ενώ στα 14 έμεινε έγκυος. Σήμερα είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως τηλεπαρουσιάστρια και παραγωγός με αρκετά δις στον προσωπικό της λογαριασμό. Ο Λάρρυ Κίνγκ(Larry King)με ένα απλό γυμνάσιο και αφού έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού, βρέθηκε στη Φλώριντα, έγινε εκφωνητής Ραδιοφώνου και στη συνέχεια ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς δημοσιογράφους. Η Μπάρμπαρα Γουόλτερς(Barbara Walters) στα 85 της χρόνια παραμένει ένας ζωντανός θρύλος της δημοσιογραφίας.
Εσείς κάνετε τώρα τις συγκρίσεις με θρύλους και είδωλα στην Ελλάδα, με μοντέλα και μοντελάκια. Βέβαια αν μιλήσουμε γενικότερα για την τέχνη, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον Μίκη Θεοδωράκη, τη Μελίνα Μερκούρη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη τον Μάνο Χατζηδάκη με διεθνή ακτινοβολία και λάμψη.
Πέτρος Κοντραφούρης
*Ο Πέτρος Κοντραφούρης είναι παραγωγός- σκηνοθέτης, υπηρέτησε στην ΕΡΤ για μερικές δεκαετίες σε πρόγραμμα και ενημέρωση, με περισσότερες από 18.000 ώρες παραγωγής και σκηνοθεσίας ειδήσεων, εκπομπών, πολιτικών συγκεντρώσεων, Βουλή των Ελλήνων και προγραμμάτων. Πρώην συνεργάτης της Bill Hays Productions και Morton Internationalentertainment, μέλος της SMPTE και συνεργάτης ξένων δικτύων. Έχει δημοσιεύσει πολλά σχόλια και άρθρα γύρω από την τηλεόραση. Η δημοσιογραφία ήταν ο πρώτος επαγγελματικός του χώρος, πριν σπουδάσει τηλεόραση στη Μέκκα του καπιταλισμού και της τέχνης στις ΗΠΑ.
Στα τσακίδια λεσβίες καριολες