Στον Γράμμο δεν νίκησε κάποιο κόμμα, εθνικιστικό ή ακροδεξιό. Νίκησε η Ελλάδα, ο Ελληνικός Στρατός.
Τις εκδηλώσεις στον Γράμμο δεν τις οργανώνει κάποιο κόμμα, αλλά η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, μια πανεθνική ένωση, που υπάγεται στο ΥΠΕΘΑ. Και γίνονται προς τιμήν των Ελλήνων που έδωσαν τη ζωή τους, για να προασπίσουν τη δημοκρατία, στον τόπο που τη γέννησε. Κανονικά, θα έπρεπε οι εκδηλώσεις να διοργανώνονται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση και σύμπας ο πολιτικός κόσμος να αποτίνει φόρο τιμής σε όσους κατέβαλαν φόρο αίματος, για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι, και να καταδικάζει, κάθε χρόνο, την άποψη ότι υπάρχει “καλή δικτατορία” και ότι οι πολιτικές θέσεις επιβάλλονται με τις δολοφονίες όσων διαφωνούν. Και να παρευρίσκονται εκεί όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, με πρώτον τον πρωθυπουργό, για να δίνουν, κάθε χρόνο, την ίδια υπόσχεση: «ποτέ ξανά»!
Όμως, αυτό ουδέποτε συνέβη, στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Γιατί; Διότι αυτός που ηττήθηκε διαφωνεί! Κι όχι μόνο δεν αναγνωρίζει το λάθος του, αλλά επιδιώκει να το επαναλάβει, μόλις βρει ευκαιρία! Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ, σελίδα 7, παράγραφος 4, διαβάζουμε τα εξής ανατριχιαστικά: «Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας –είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο– το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής-λαϊκής πάλης, με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης…».
Λανσάροντας τη σουρεαλιστική έννοια “αμυντικός ιμπεριαλιστικός πόλεμος”, το ΚΚΕ μάς λέει ξεκάθαρα, ότι, αν ο Ερντογάν επιτεθεί στην Ελλάδα, ο Κουτσούμπας και η παρέα του θα πάρουν τα όπλα, για να νικήσουν ολοκληρωτικά την… ελληνική αστική τάξη! Σε ρεβάνς του Γράμμου, προφανώς. Από τον πρόλογο κιόλας των θέσεών του, ξεκαθαρίζει (σελίδα 1,παράγραφος 7) ότι το ΚΚΕ «δεν αποκήρυξε ποτέ τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη δικτατορία του προλεταριάτου»! Θέση την οποία φροντίζει να επαναλαμβάνει συχνά, όπως στη σελίδα 4, παράγραφο 10: «Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου…»
Και, αντί να αντιμετωπίσουν τη Δικαιοσύνη, με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας» (ΠΚ άρθρο 134, παράγραφος 2) ή, έστω, της «ρητορικής μίσους», οι επίγονοι των εγκληματιών και θιασώτες των εγκλημάτων του Συμμοριτοπόλεμου (που κακώς ονομάζεται Εμφύλιος), συμμετέχουν στις εκλογές και πληρώνονται από τον φορολογούμενο, για να υπονομεύουν μόνιμα την ασφάλεια και την ελευθερία του. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα, κι όχι η ακύρωση της παρουσίας στις εκδηλώσεις του ΥΦΕΘΑ, Σγου ε.α. Αλκιβιάδη Στεφανή, ο οποίος θα εκπροσωπούσε την ελληνική κυβέρνηση.
Όταν η ΝΔ δέχεται να σύρεται πίσω από το άρμα της ιδεολογικής ηγεμονίας του ΚΚΕ, είναι αναμενόμενο ότι θα διασύρεται, όπως και το έκανε, ακυρώνοντας την εκπροσώπησή της, μόλις το ΚΚΕ εξέδωσε… οργισμένη ανακοίνωση! Αφού προηγουμένως είχε οργανώσει εκείνο τη δική του συγκέντρωση, όπου παρουσίασε ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματά του, το Παιδομάζωμα, ως “διάσωση” και για το οποίο η ΝΔ δεν έβγαλε “κιχ”.
Πότε θα καταλάβετε, γαλάζιοι σύντροφοι, ότι εθνική συμφιλίωση επιτυγχάνεται, όταν και οι δύο πλευρές ενστερνίζονται την ίδια αντίληψη, τουλάχιστον για το πολίτευμά μας; Όχι, όταν η νομιμότητα τιμά την παρανομία, βαφτίζοντας τις κτηνωδίες της “αγώνες”! Τι καταφέρατε 40 χρόνια, φλερτάροντας το ΚΚΕ; Ανταποκρίθηκε, έστω και κατ’ ελάχιστο; Ζήτησε, έστω και ένα αναιμικό “συγγνώμη”; Τι θα καταφέρετε,συνεχίζοντας να μην του “χαλάτε χατίρια”; Είναι πολιτική στρατηγική αυτό ή βίτσιο;
Εθνική συμφιλίωση επιτυγχάνεται, όταν τις “μαύρες σελίδες” της Ιστορίας μας τις μελετάμε, χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, για να επισημάνουμε τα λάθη και των δύο πλευρών, τα εγκλήματα και των δύο πλευρών, και αναθέτουμε στην ιστορική έρευνα, κι όχι στην πολιτική προπαγάνδα, να προσδιορίσει τα ποσοστά κάθε πλευράς. Κι όταν τις διδάσκουμε στα παιδιά μας, για να μην επαναληφθούν.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ θα είναι παρούσα στον Γράμμο και στο Βίτσι. Για να τιμήσει τη θυσία των πατεράδων και των παππούδων μας. Για να υπογραμμίσει ότι η Δημοκρατία,με όλα τα κουσούρια της (και η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία έχει πάρα πολλά), είναι προτιμότερη από οποιαδήποτε δικτατορία. Για να τονίσει ότι τα λάθη της δημοκρατίας τα διορθώνεις με “εργαλεία”, που η δημοκρατία προβλέπει. Για να διακηρύξει ότι ισχυρό κράτος είσαι, αν έχεις ισχυρό στρατό. Για να μην αφήσει την υπεράσπιση της νίκης του πραγματικού δημοκρατικού στρατού, του Εθνικού, να είναι εργολαβία του Φαιού Ολοκληρωτισμού, που, μολονότι, ως Εθνικοσοσιαλισμός, είναι “πρωτοξάδερφος” του Ερυθρού, περιέργως θεωρείται ακροδεξιός.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ θα είναι εκεί, για να προβάλει το θεσμικό ερώτημα, στο οποίο κωφεύει το σύνολο του πολιτικού, νομικού, ακαδημαϊκού και δημοσιογραφικού κόσμου: «Μπορεί ένα κόμμα, που προτίθεται να επιβάλει διά των όπλων δικτατορία, αιματοκυλίοντας ξανά τη χώρα, να συμμετέχει σε εκλογές και να θεωρείται ότι ανήκει στο δημοκρατικό τόξο;»
Θυμίζουμε ότι η Ε.Ε. θεωρεί ισοβαρή τα εγκλήματα που διέπραξαν κατά της ανθρωπότητας Ναζισμός και Κομμουνισμός, ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αποφάσισε ότι η άρνηση του Ολοκαυτώματος, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης,συνιστά ποινικό αδίκημα, που δεν προστατεύεται από την ελευθερία της έκφρασης. Ποιος θα πάρει ανάλογη απόφαση στη χώρα μας για την άρνηση των εγκλημάτων του Κομμουνισμού, την περίοδο της κόκκινης τρομοκρατίας 1942-1949;
Δεν περιμένουμε να απαντήσει η κατακυριευμένη, από πρώην στελέχη του ΚΚΕ, ΝΔ. Δεν έχει τα κότσια. Ούτε όσοι, δημοσιολογούντες, σιτίζονται από τα κομματικά ταμεία. Περιμένουμε να απαντήσουν οι πολίτες στις κάλπες.
