Ο Ερντογάν δεν είναι κανένας μορφωμένος άνθρωπος. Δεν ανήκει στην τουρκική διανόηση, αλλά δεν είναι και πολιτικός. Είναι ένας καιροσκόπος της πολιτικής, γράφει το militaire.gr και συνεχίζει:
Συνεπώς η δημοκρατική συνείδηση του είναι παντελώς άγνωστη και οι νόμοι πρέπει να παραβιάζονται ανάλογα με τις επιθυμίες του ενός και μοναδικού ηγέτη.
Πιστεύει ότι η αναρρίχηση του στην εξουσία είναι θέλημα του Θεού.
Προσπαθεί να υλοποιήσει τα ιερά καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί από τον Θεό.
Η περίπτωση του ασφαλώς ενδιαφέρει άμεσα την επιστήμη της ψυχιατρικής.
Φυσικά έχει ξεπεράσει τα όρια εδώ και πολύ καιρό.
Αυτό άλλωστε αντικατοπτρίζεται και στις δημοσκοπήσεις.
Όμως, η 26η Μαΐου θα καταγραφεί στην Ιστορία, όπως υποστηρίζει η έγκριτη συγγραφέας και δημοσιογράφος κ. Ογιά Μπαιντάρ, ως η ημέρα που ο Ερντογάν αυτοκαταργήθηκε ως άτομο, ως Πρόεδρος και ως πολιτικός.
Παραδέχθηκε ότι παρέδωσε το κράτος και το κόμμα του σε σκοτεινές, βρώμικες συμμορίες.
Υποστήριξε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό τον υπουργό Σοϊλού έναντι των κατηγοριών του αρχιμαφιόζου Σεντάτ Πεκέρ που είδαν το φως τις δημοσιότητας από τα βίντεο που προβάλλονται στο Youtube.
Αλλά το χειρότερο απ’ όλα είναι η δήλωση του για την επίθεση που δέχθηκε η Μεράλ Ακσενέρ στη Ριζούντα όπου περιοδεύει.
«Να προσεύχεσαι που σου έδωσαν ένα μάθημα χωρίς να προχωρήσουν πιο πέρα.
»Αυτές είναι ακόμα καλές μέρες, θα συμβούν πολλά, πάρα πολλά».
Ο δημοσιογράφος Τζαν Ατακλί δήλωσε ότι για πρώτη φορά τρομοκρατήθηκε από τα λεγόμενα του Ερντογάν.
Ο Πρόεδρος ξευτέλισε το αξίωμα του και παραβίασε τον όρκο του ανώτατου άρχοντα.
Ο ίδιος άνθρωπος λίγες μέρες πριν στην εθιμοτυπική ανταλλαγή ευχών για τη θρησκευτική εορτή του Ραμαζάν, ζήτησε από τους παρευρισκόμενους «helallik», για τα πεπραγμένα του.
Πρόκειται για μα θρησκευτική ενέργεια κάθε Μουσουλμάνου να ζητά συγγνώμη, άφεση αμαρτιών από τους συνανθρώπους του.
Ακόμα και στην εξόδιο ακολουθία ο Χότζας ρωτά τους παρισταμένους εάν δίνουν την συγχώρεση τους.
Εάν απαντήσουν θετικά τότε ο νεκρός πάει στον Παράδεισο.
Η ενέργεια αυτή γίνεται συνήθως όταν πρόκειται κάποιος να πάει για ιερό προσκύνημα στη Μέκκα, σε ένα μακρινό ταξίδι, σε πόλεμο ή όταν διαισθάνεται το θάνατο του.
Τι από όλα αυτά ανάγκασε τον Ερντογάν να ζητήσει συγχώρεση για να πάρει βέβαια αρνητική απάντηση των παρισταμένων.
Μήπως μετά την φίμωση του Τύπου, της αντιπολίτευσης, τώρα θα προβεί και σε βιαιότητες για να σταματήσει κάθε αντιπολιτευτική φωνή ;
Όσο σφίγγει ο κλοιός και όσα αποκαλύπτονται από το βαθύ κράτος –συμμορία που είναι υπαρκτό στην πολιτική ζωή της Τουρκίας και κινεί τα σκοτεινά νήματα από την εποχή του Τοπάλ Οσμάν μέχρι σήμερα, έχουμε να δούμε πολλά.
Ο «θεόσταλτος, η νέα Ζαν Ντ’ Αρκ» δεν θα διστάσει να αιματοκυλίσει την χώρα του αν αυτό επιβάλλεται για την επιβίωση του.
