Μπορεί σήμερα το ελληνικό πορνό να μας δίνει ταινίες που μπορούν να σταθούν σε διεθνή στάνταρ και μάλιστα να συμπεριλαμβάνονται ως υποψήφιες στα πιο σημαντικά βραβεία της βιομηχανίας, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν διανύουμε την πιο παραγωγική περίοδο του εν λόγω τομέα. Και μιλάμε για μία σκηνή η οποία μετράει περίπου τέσσερις δεκαετίες ύπαρξης στη χώρα μας.

Όλα ξεκίνησαν λίγο μετά τη Χούντα, σε μια συντηρητική Ελλάδα που έψαχνε τα βήματά της ώστε να συμβαδίσει με τη Δύση. Ένα από αυτά ήταν και η δημιουργία ενός μικρού porn star system που χάρισε στο κοινό τις πρώτες hardcore παραγωγές της εποχής.

Πλέον, οι συγκεκριμένες ταινίες θεωρούνται -για διάφορους λόγους- γραφικές. Ποιος δεν έχει γελάσει με τα λεγόμενα του μεγαλύτερου σταρ του είδους, Κώστα Γκουσγκούνη ή στο άκουσμα του τίτλου της ταινίας «Το Παλαμάρι του Βαρκάρη»; Ωστόσο, αν σκεφτεί κανείς ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δραστηριοποιήθηκαν σε μία άκρως συντηρητική κοινωνία μπορεί εύκολα να καταλάβει το πόσο σημαντικό -ίσως και πρωτοποριακό- ήταν το έργο τους. Μάλιστα, σε εκείνες τις ταινίες των ’70s και των ’80s υπάρχουν κάποιες σκηνές που όμοιές τους δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα σε εγχώριες παραγωγές.

Ίσως οι πιο σημαντικές να είναι αυτές που συμμετείχε ο πρώτος -και ίσως ο μόνος- Έλληνας gay performer: o Ζωρζ Τσαπέλας. Αν σας λέει κάτι το όνομά του ίσως να είναι επειδή έχετε δει το γνωστό meme που κυκλοφορεί εδώ και κάποια χρόνια στα social media. Μια φωτογραφία απ’ τους τίτλους αρχής της ταινίας «Πάρ’τα Όλα Μωρό μου» στους οποίους βλέπουμε να αναγράφεται το εξής: «Στον ρόλο του πούστη, ο Ζωρζ Τσαπέλας».

Η εικόνα που κάνει εδώ και κάποια χρόνια τον γύρο του Διαδικτύου.

Ας κάνουμε όμως μια «βουτιά» στην ιστορία του.

Ο Ζωρζ Τσαπέλας ήταν ένας ηθοποιός ταινιών πορνό με βραχύβια καριέρα, αφού από το 1984 μέχρι το 1985 έπαιξε σε περίπου τέσσερις ταινίες. Λέω «περίπου» επειδή οι απόψεις διίστανται, αφού μόνο στις δύο από αυτές παίζει επιβεβαιωμένα. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί από τους συντελεστές των εν λόγω ταινιών έκαναν καριέρα με ψευδώνυμα και όχι με τα αληθινά τους ονόματα. Έτσι και ο Ζωρζ που, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν online, δανείστηκε το καλλιτεχνικό του επίθετο απ’ τη λέξη «τσαπέλα» – αρμαθιά/σειρά από σύκα. Προφανώς χρησιμοποιήθηκε για να παραπέμπει στον χλευαστικό-ομοφοβικό τρόπο με τον οποίο πολύς κόσμος αναφέρεται στο συγκεκριμένο φρούτο.

Για την ιστορία, οι ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε σίγουρα ο Ζωρζ είναι η «Βρώμικη Παρέα» (1984) και η πιο γνωστή, «Πάρτα Όλα Μωρό μου» (1985). Και οι δύο του γνωστού σκηνοθέτη της εποχής Νάσου Σπύρη ή αλλιώς, «Μεγάλου Μπέρτο». Ωστόσο, σε πολλά αφιερώματα τού «χρεώνεται» συμμετοχή και στα: «Ο Νταβατζής της Ομόνοιας» (1984) και «Φλογερές Ελληνίδες» (1984). Στον «Νταβατζή» υπάρχει ένας χαρακτήρας που χλευάζεται επειδή του αρέσει η πρωκτική διείσδυση από γυναίκα, όμως καμία πηγή δεν επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για τον ίδιο ηθοποιό.

Εμφανισιακά δεν του φέρνει πολύ, αλλά υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να είναι αυτός. Όσον αφορά τις «Φλογερές Ελληνίδες», σε αυτή εμφανίζεται ένας gay ηθοποιός που συμμετέχει στο τελικό όργιο, όμως πρόκειται για έναν άνθρωπο μεγάλης ηλικίας. Δεν μπορούμε βέβαια να αποκλείσουμε ότι είναι ο ίδιος αφού στις ταινίες που συμμετέχει είναι ξεκάθαρο πως φοράει περούκα και γυαλιά. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Ζωρζ, χωρίς τα παραπάνω αξεσουάρ.

Στη «Βρώμικη Παρέα», πάντως, συμμετέχει στο τελικό όργιο κάνοντας στοματικό έρωτα στους υπόλοιπους άνδρες πρωταγωνιστές, για να επικεντρωθεί τελικά στον Γιώργο Μπάλλα, ο οποίος θεωρούνταν «ο νέος Γκουσγκούνης», λόγω της εμφάνισης αλλά και των λεγόμενών του κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής. Βέβαια, δεν κατάφερε να φτάσει τη φήμη του μεγαλύτερου cult ήρωα στην ιστορία του εγχώριου πορνό. Στο «Πάρτα Όλα Μωρό μου» συμμετέχει σε δύο σκηνές: Στην πρώτη συνευρίσκεται με τον γνωστό πρωταγωνιστή της εποχής, Παύλο Καρανικόλα, ενώ στη δεύτερη το ίδιο δίδυμο συμμετέχει σε τρίο με μια γυναίκα.

Και μπορεί αυτές οι σκηνές να ήταν αρκετά προχωρημένες για την εποχή, όμως είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ο ρόλος του «πούστη» αποτελούσε κάτι σαν comedic relief στην γενικότερη πλοκή των φιλμ και κρύβει αρκετές παθογένειες της τότε ελληνικής κοινωνίας. Ο ομοφυλόφιλος παρουσιάζεται ως κάτι μεταξύ άνδρα και γυναίκα, ένα τρίτο φύλο που είναι άξιο χλευασμού λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Το αρσενικό, βέβαια, θα συνευρεθεί μαζί του αλλά θα το θεωρήσει πράξη επιβολής, ενώ στα όργια θα λειτουργήσει ως εξωγενής παράγοντας που εν τέλει θα παραγκωνιστεί απ’ τους υπόλοιπους. Τέλος, θα ενσαρκωθεί με κωμικό τρόπο που παραπέμπει σε σήριαλ δεκαετίας του ’90.

Όπως και να’ χει, ο Ζωρζ Τσαπέλας έχει μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος Έλληνας gay ηθοποιός πορνό. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε περισσότερα για την πραγματική του ταυτότητα, ούτε για το πού μπορεί να βρίσκεται σήμερα και ίσως να μη μάθουμε ποτέ. Πάντως, το γεγονός ότι ακόμη και εν έτει 2019 -που οι εποχές έχουν αλλάξει- δεν έχει εμφανιστεί κάποια παραγωγή με gay σκηνές, λέει πολλά για το έργο του.

Ο Ζωρζ ήταν ένας πρωτοπόρος.

Πηγή: vice.com