Δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1966, ο Σέρζιο Λεόνε παρουσίασε στο κοινό ένα από τα Γουέστερν που έμελλε να μείνουν στην ιστορία. Όχι μόνο για το γεγονός ότι κρατούσε σχεδόν τέσσερις ώρες, ούτε για την μυθική – πια- μουσική επένδυση του Ένιο Μορικόνε, αλλά κυρίως για τις ερμηνείες των Κλιντ Ίστγουντ και Λι Βαν Κλιφ.

Με αφορμή την κυκλοφορία που διατηρεί την ατμόσφαιρα και την επιβλητική μουσική της ταινίας, παρουσιάζονται πέντε γεγονότα από την ταινία θρύλο.

Μια ιδέα που έγραψε ιστορία

Η απόφαση για να γυριστεί η ταινία λήφθηκε ουσιαστικά εν ριπή οφθαλμού, σε μια συνάντηση που στόχο είχε την απόκτηση των δικαιωμάτων για δύο γουέστερν που ήδη είχαν σπάσει ταμεία στην Ευρώπη: Του «Για μια χούφτα δολάρια» και του «Μονομαχία στο Ελ Πάσο».

Στην κουβέντα που έγινε ανάμεσα στον σκηνοθέτη Σέρχιο Λεόνε και τον σεναριογράφο Λουτσιάνο Βιντσεντσόνι με τους Αμερικανούς παραγωγούς Άρθουρ Κριμ και Άρνολντ Πίκερ, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα για μια τρίτη ταινία, η οποία θα έκλεινε ουσιαστικά την τριλογία. «Δεν ξέρω πως, αλλά η αφίσα μου ήρθε αμέσως στο μυαλό: Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος. Είναι η ιστορία τριών αλητών που τριγυρνούν την περίοδο του εμφύλιου και ψάχνουν χρήματα», δήλωνε αργότερα ο Βιντσεντσόνι.

Ο Πίκερ δέχθηκε να χρηματοδοτήσει την ταινία και τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία!

Ο «κακός» πείστηκε σε λίγα λεπτά!

Για τον ρόλο του Τούκο, του «κακού» της ταινίας, ο Λεόνε ήθελε αρχικά τον Ιταλό Τζιανμαρία Βολοντέ, ο οποίος είχε παίξει τον κακό και στα δύο προηγούμενα γουέστερν. Ο Βολοντέ δεν δέχθηκε και τότε ο σκηνοθέτης προσέγγισε τον Ιλάι Γουάλακ, ο οποίος είχε παίξει στο «Και οι 7 ήταν υπέροχοι». Ο Γουάλακ ήταν αρνητικός στην αρχή, όντας επιφυλακτικός για τη συνεργασία του με τον Ιταλό σκηνοθέτη. Έτσι, η παραγωγή κανόνισε μια προβολή με τις δύο προηγούμενες ταινίες, για να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Χρειάστηκε να παρακολουθήσει μόνο λίγα λεπτά για να πει το «ναι» και να γίνει πρωταγωνιστής στο πλευρό των Κλιντ Ίστγουντ και τον Λι Βαν Κλιφ.

Ο σκηνοθέτης δεν μιλούσε αγγλικά

Όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα του «Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος», ο Σέρτζιο Λεόνε είχε ήδη ολοκληρώσει δύο ταινίες με τον Κλιντ Ίστγουντ και τον Λι Βαν Κλιφ. Πλέον, είχε και έναν τρίτο Αμερικανό ηθοποιό, ο οποίος θα συνεργαζόταν μαζί του. Κι όμως, ο Λεόνε κατάφερε να ολοκληρώσει τις ταινίες χωρίς να μιλά αγγλικά! Για όλες τις συνεννοήσεις χρησιμοποιούσε διερμηνέα και μόνο με τον Γουάλακ μπορούσε να μιλήσει απευθείας, καθώς αμφότεροι ήξεραν γαλλικά.

Η διπλή έκρηξη

Η περίφημη σκηνή της έκρηξης στην γέφυρα που οδηγούσε στο νεκροταφείο, χρειάστηκε να γίνει δύο φορές. Η παραγωγή προσέλαβε εκατοντάδες Ισπανούς στρατιώτες για να υποδυθούν τους μαχητές του εμφύλιου. Μάλιστα, έκανε την τιμή σε έναν αξιωματικό να είναι εκείνος που θα πυροδοτούσε την έκρηξη. Ο Λεόνε έστησε τις κάμερες και περίμενε την κατάλληλη στιγμή, προκειμένου ο φωτισμός να είναι ο ενδεδειγμένος. Η λέξη που θα άναβε το «πράσινο φως» ήταν η ισπανική έκφραση “Vaya”, που σημαίνει πήγαινε, αλλά αποτελεί και επιφώνημα. Ωστόσο, ένα μέλος του προσωπικού χρησιμοποίησε τη λέξη δυνατά απευθυνόμενος σε έναν καμεραμάν, ο αξιωματικός την άκουσε και ανατίναξε τη γέφυρα. Χρειάστηκε να χτιστεί ξανά και να γυριστεί εκ νέου η σκηνή, εκτινάσσοντας το μπάτζετ της ταινίας.

Η απόρριψη του Ίστγουντ

Ο Κλιντ Ίστγουντ καθυστέρησε την παραγωγή της ταινίας λόγω διαπραγματεύσεων, όμως όταν του έγινε πρόταση για τέταρτη συνέχεια την απέρριψε. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής είχε αποφασίσει να ιδρύσει τη δική του εταιρεία παραγωγής και να βγάλει τις δικές του ταινίες. Το ταξίδι του Λεόνε στο Λος Άντζελες για να του προτείνει το ρόλο του πρωταγωνιστή στο «Harmonica» δεν ήταν αρκετό για να τον πείσει κι έτσι «Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος» ήταν η ταινία που έκλεισε την τριλογία των σπαγγέτι γουέστερν που έμειναν στην ιστορία!