Στους κύκλους της σισιλιάνικης Μαφίας ήταν γνωστός ως «Χασάπης», «Γουρούνι» και «Δήμιος». Όμως ακόμη και αυτοί οι χαρακτηρισμοί μάλλον δεν είναι αρκετοί για να περιγράψουν τα έργα και τις ημέρες του Τζιοβάνι Μπρούσκα. Σκότωνε για λογαριασμό της Κόζα Νόστρα. Αυτή, άλλωστε, ήταν η δουλειά του. Και την απολάμβανε όσο κανένας. Τα βασανιστήρια, όμως, στα οποία συνήθιζε να υποβάλλει τα θύματά του, ήταν απλά μια… μικρή προσωπική ευχαρίστηση, ενδεικτική της αιμοσταγούς και σαδιστικής φύσης του.
Εκατοντάδες νεκροί
Όταν οι ιταλικές Αρχές συνέλαβαν τον Μπρούσκα τον Μάιο του 1996 εντυπωσιάστηκαν από την… άνεση με την οποία περιέγραφε τα εγκλήματά του. Αν και σκληρός μαφιόζος, έσπασε την «ομερτά» και άρχισε να δίνει πληροφορίες για την οργάνωση, ενώ δίχως ίχνος ενοχών, έκανε μια προσπάθεια να απαριθμήσει τα δικά του θύματα. Χωρίς να είναι σε θέση να θυμάται πολλές «αχρείαστες» λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα ονόματα, μίλησε για περίπου 100 ανθρώπους που πέθαναν στα χέρια του. Ο πραγματικός αριθμός ξεπερνά τους 200, αλλά κανείς -ούτε καν ο ίδιος πια- δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει.
Το μόνο βέβαιο -με βάση τις μαρτυρίες- είναι πως ο «Χασάπης» είχε διαπράξει τόσα και τέτοιας φύσης εγκλήματα που ακόμη και «συνάδελφοί» του έμεναν σοκαρισμένοι από τα «κατορθώματά» του. «Κάποιοι πρώην μαφιόζοι δηλώνουν σήμερα αηδιασμένοι από όσα έκαναν. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Ποτέ δεν με αναστάτωσαν τέτοια πράγματα» έγραψε στα απομνημονεύματά του.
Σαδιστής
Και όταν ο Μπρούσκα λέει «τέτοια πράγματα» εννοεί πράξεις που σίγουρα του έχουν χαρίσει ένα σπέσιαλ μέρος στην κόλαση (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) ειδικά φτιαγμένο για «ανθρώπους» σαν αυτόν. Συνήθιζε να περνά ένα μισάωρο με τα θύματά του, πριν τα σκοτώσει, τις περισσότερες φορές στραγγαλίζοντάς τα. Σε όλες τις περιπτώσεις ο θάνατος ερχόταν σαν λύτρωση σε σχέση με τα βασανιστήρια στα οποία τα είχε υποβάλει. «Έχω διαλύσει κορμιά σε οξύ. Έχω κάψει πτώματα σε φούρνους και ψησταριές. Έχω θάψει κόσμο με μπουλντόζα», είναι μερικές μόνο από τις περιγραφές που έκανε για το παρελθόν του ο 61 ετών σήμερα, διαβόητος εκτελεστής και αφεντικό αργότερα της Κόζα Νόστρα.
Ενδεικτικό της απάθειάς του απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και της αδυναμίας του να αισθανθεί κάποια μορφή οίκτου είναι το περιστατικό με τον γιο του Μάριο Σάντο Ντι Ματέο. Ενός πρώην μαφιόζου που είχε συλληφθεί από τις Αρχές και συνεργάστηκε μαζί τους, δίνοντας ονόματα και διευθύνσεις. Ο Μπρούσκα απήγαγε το 11χρονο παιδί, το οποίο έζησε φρικιαστικές στιγμές φυλακισμένο για 28 ολόκληρους μήνες. Ο «Χασάπης» έστελνε φωτογραφίες στον πατέρα του μικρού Τζουζέπε, που βρισκόταν στη φυλακή. Και λίγο πριν το αγόρι κλείσει τα 14 χρόνια του, απλά το στραγγάλισε και στη συνέχεια με τη βοήθεια χημικών εξαφάνισε κάθε ίχνος του.
Η δολοφονία Φαλκόνε
Πριν γίνουν θανάσιμοι εχθροί, ο Μπρούσκα και ο Ντι Ματέο είχαν συνεργαστεί στο έγκλημα που σόκαρε την Ιταλία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 είχε ξεσπάσει πόλεμος της Κόζα Νόστρα με το ίδιο το κράτος. Ο δικαστικός Τζιοβάνι Φαλκόνε έκανε σκοπό της ζωής του να καταστρέψει το οικοδόμημα της οργάνωσης και η Πολιτεία του είχε δώσει εξουσίες δίχως προηγούμενο. Από τις ενέργειες της ομάδας των αδιάφθορων που είχε δημιουργήσει περισσότεροι από 300 μαφιόζοι βρέθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης και καταδικάστηκαν σε ισόβια. Μεταξύ αυτών και ο Σαλβατόρε «Τότε» Ρίινα. Το «αφεντικό των αφεντικών» όπως ονομαζόταν. Τον άνθρωπο που έβαλε στην «οικογένειά» του τον Μπρούσκα και στη συνέχεια τον είδε να αναρριχάται στην ηγεσία της φαμίλιας, όταν εκείνος βρέθηκε στη φυλακή.
Όποτε απαιτήθηκε, το «Γουρούνι» απέδειξε την αφοσίωσή του. Όπως έκανε –για παράδειγμα- όταν έπνιξε με τα χέρια του τον αρχηγό της αντίπαλης οικογένειας, Αλκάμο, και στη συνέχεια έκανε το ίδιο και με τη σύζυγό του, χωρίς να επηρεαστεί στο ελάχιστο από το γεγονός ότι εκείνη ήταν έγκυος.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου κράτους-μαφίας η Ιταλία έζησε μια εποχή απόλυτου τρόμου. Επιθέσεις με αυτόματα όπλα σε δημόσιες υπηρεσίες και αστυνομικά τμήματα, εν ψυχρώ δολοφονίες και βομβιστικές επιθέσεις αποτελούσαν απλά στοιχεία μιας πραγματικότητας. Σε μία από αυτές, στις 23 Μαΐου 1992, βρήκε το θάνατο ο Φαλκόνε. Όπως συνέβη με διαφορά δύο μηνών και με τον άλλο εισαγγελέα της υπόθεσης, Πάολο Μπορσελίνο.
Η σύλληψη
Ο Μπρούσκα καταδικάστηκε ερήμην σε ισόβια για τον θάνατο του Φαλκόνε και πλέον για την αστυνομία η σύλληψή του ήταν θέμα τιμής. Μετά από χρόνια ερευνών, περίπου 400 καραμπινιέρι τον εντοπίζουν σε κρησφύγετο κοντά στη γενέτειρά του στη Σικελία.
Τριάντα άνδρες των ειδικών δυνάμεων μπαίνουν στο σπίτι και τον συλλαμβάνουν την ώρα που καθόταν με την οικογένειά του και παρακολουθούσε στην τηλεόραση ένα πρόγραμμα για τη δολοφονία Φαλκόνε. Ήταν μόλις τρεις μέρες πριν την τέταρτη επέτειο από το γεγονός…
Ισόβια
Και κάπως έτσι ο Μπρούσκα μπήκε στη φυλακή. Στο χώρο στον οποίο συνάντησε –ως επισκέπτης- τον πατέρα του, επίσης μέλος της Κόζα Νόστρα. Όπως ήταν και ο παππούς του. Ο «Χασάπης» είχε μαφιόζικο αίμα να κυλά στις φλέβες του, αλλά παρά τα όσα κατά καιρούς είχε υποστηρίξει, ελάχιστα έζησε με βάση τους άγραφους κανόνες της οργάνωσης. Δεν σκότωνε μόνο κατά παραγγελία ή στο πλαίσιο του «nothing personal, just business», που έγινε μόδα στην εξωραϊσμένη μεταφορά της εικόνας της Μαφίας από το Χόλιγουντ. Αφαιρούσε ζωές για το τίποτα και διασκέδαζε με αυτό. Δεν σεβάστηκε καν την ομερτά. Αμέσως μετά τη σύλληψή του, άνοιξε το στόμα του και «έδωσε» κόσμο. Αν και βέβαια, αρκετοί υποστήριξαν ότι το έκανε για να διαλύσει αντίπαλες οικογένειες.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως στυγερός δολοφόνος σαν αυτόν δεν περπάτησε στη Σικελία. Και πλέον κυκλοφορεί ελεύθερος καθώς η απόφαση για την αποφυλάκισή του που σόκαρε την Ιταλία, δεν ήταν ένα κακόγουστο αστείο, αλλά αλήθεια…
