Στις 23 Ιουλίου 2002, ο Τζόζεφ Νιούτον Τσάντλερ Γ’ (Joseph Newton Chandler III) έβαλε ένα πιστόλι διαμετρήματος 38 χιλιοστών στο κεφάλι του και τίναξε τα μυαλά του στο μπάνιο. Οι μύγες τον βρήκαν πριν την αστυνομία. Για έξι ημέρες, έτρωγαν τη σάρκα του, μέχρι που η δυσωδία του πτώματος έγινε αφόρητη.
Την έβδομη ημέρα, αφού ένας γείτονας παραπονέθηκε για την μυρωδιά, ο σπιτονοικοκύρης του Τσάντλερ μπήκε στο διαμέρισμα του νεκρού στο Eastlake του Οχάιο και κάλεσε το 911 (σημ: η Άμεση Δράση, το αντίστοιχο 100). Το πρόσωπο του Τσάντλερ ήταν σε αποσύνθεση σε σημείο που ήταν σχεδόν μη αναγνωρίσιμο.
Ο ντετέκτιβ Theodore Kroczak, ένας από τους πρώτους αξιωματικούς στην σκηνή της συμβάντος, έπρεπε να φορέσει αντιασφυξιογόνο μάσκα εξαιτίας της μυρωδιάς. «Τον βρήκα στο πάτωμα σε εμβρυακή στάση», δήλωσε. «Το πρόσωπό του ήταν μαύρο και υπήρχαν χιλιάδες σκουλήκια σε όλο του το σώμα».
Ο Τσάντλερ είχε ύψος 1.70, βάρος 73 κιλά, άσπρα μαλλιά με χωρίστρα στο πλάι, και γκρίζα μάτια, τα οποία καλύπτονταν από χοντρά γυαλιά με καφέ καρυδί σκελετό. Υπήρχαν κηλίδες αίματος στο πουκάμισο, το παντελόνι και τα παπούτσια του. «Ήταν ξαπλωμένος μπρούμυτα πάνω από το πυροβόλο όπλο του», έλεγε ο Kroczak.
Τρεις μήνες πριν πεθάνει, ο Τσάντλερ αγόρασε ένα όπλο αξίας 263,55 δολαρίων από κοντινό κατάστημα. (Το Eastlake απέχει περίπου 32 χιλιόμετρα από το Κλίβελαντ.) Είχε προχωρημένο, ίσως σε τελικό στάδιο, καρκίνο του παχέος εντέρου. Ίσως επέλεξε να ορίσει ο ίδιος την μοίρα του αντί να έχει έναν αργό θάνατο:
Η σφαίρα από το περίστροφο του διαπέρασε το δέρμα, τους μύες και τα οστά του και εισχώρησε στον εγκέφαλό του σε μισό δευτερόλεπτο. «Υπήρχε ένα τραύμα εξόδου στην κορυφή του κεφαλιού του», ανέφερε ο Kroczak. «Τα σωματικά του υγρά είχαν στραγγιστεί στο όπλο».
Η ενημέρωση των συγγενών του ήταν μια πρόκληση. Δεν υπήρχαν φωτογραφίες της οικογένειας και φίλων του στο διαμέρισμα. Ούτε γράμμα από το παρελθόν. Δεν υπήρχαν επαφές σε ένα κατάλογο διευθύνσεων. Ο Τσάντλερ ανέφερε μια αδελφή ως επαφή έκτακτης ανάγκης στην αίτηση για την ενοικίασή του, αλλά η διεύθυνση που έδωσε ήταν ένα άδειο οικόπεδο στο Κολόμπους του Οχάιο. Αδερφή δεν υπήρχε. «Δεν άφησε σημείωμα αυτοκτονίας», είπε ο Kroczak. «Αλλά σε ποιον θα έγραφε ένα σημείωμα αυτοκτονίας;»
Ο αριθμός Κοινωνικής Ασφάλισης του Τσάντλερ βρισκόταν στην άδεια οδήγησης του στο πορτοφόλι του και παρείχε μερικές λεπτομέρειες σχετικά με την μοναχική ζωή του. Ήταν 65 ετών. Γεννήθηκε στο Buffalo της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του ήταν ο Joseph Newton Chandler Sr. Η μητέρα του ήταν η Ellen Kaaber. Και οι δύο ήταν νεκροί.
Υπήρχαν 82.000 δολάρια στον τραπεζικό του λογαριασμό, αλλά δεν άφησε διαθήκη. Αυτό σήμαινε ότι η πολιτεία του Οχάιο θα έπαιρνε τα μετρητά, εκτός εάν κάποιος εντόπιζε έναν συγγενή, έτσι οι δικηγόροι για την επικύρωση της διαθήκης έψαχναν για άγνωστους συγγενείς.
Πέρασαν μερικοί μήνες. Στη συνέχεια ένας γενεαλόγος εντόπισε μια οικογένεια Kaaber που είχε μετακομίσει από τη Νέα Υόρκη στην Καλιφόρνια. Από εκεί, βρήκε την ανιψιά της Έλεν Κάαμπερ και συμπλήρωσε τα κενά. Η Έλεν παντρεύτηκε τον Joseph Sr. στη δεκαετία του 1920. Είχαν έναν γιο που γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1937. Το όνομά του ήταν Joseph Newton Chandler III.
Πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Sherman του Τέξας, στις 21 Δεκεμβρίου 1945. Ήταν οχτώ ετών.
«Ξεκίνησε σαν μια συνηθισμένη αυτοκτονία, όσο συνηθισμένη μπορεί να είναι», δήλωσε ο επικεφαλής της αστυνομίας του Eastlake, Λάρι Ρέικ. «Τίποτα δεν έδειχνε εγκληματική ενέργεια. Τίποτα δεν φαινόταν ασυνήθιστο. Στην συνέχεια είχαμε πολλά ερωτήματα».
Αναρωτιέται αν ο Τσάντλερ ήταν φυγάς. «Γιατί έκλεψε την ταυτότητα κάποιου; Αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά», είπε. «Πρέπει να υπάρχει κάτι πίσω από αυτό».
Ο Τσάντλερ υπέβαλε αίτηση για αντίγραφο του πιστοποιητικού γέννησης του νεκρού αγοριού στο Rapid City, της Νότιας Ντακότα το 1978 και το χρησιμοποίησε για να βγάλει αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης. (Είναι πιθανό ο Τσάντλερ να ζούσε τότε εκεί).
Εκείνη την εποχή, η Αμερικανική κυβέρνηση εξέδιδε κάρτες κοινωνικής ασφάλισης μόνο σε ενήλικες, οπότε ήταν εύκολο για αυτόν να κλέψει την ταυτότητα κάποιου ανήλικου. Ίσως ήξερε την οικογένεια του παιδιού στο Τέξας. Ή ίσως διάβασε για το τροχαίο στις εφημερίδες.
Ποιος ήταν πραγματικά;
Ο Τσάντλερ εργάστηκε στην Lubrizol Corporation, μια εταιρεία χημικών στο Wickliffe του Οχάιο, ως ηλεκτρολόγος μηχανικός. Πριν από αυτό, δούλευε στο Κλίβελαντ, το Σινσινάτι και τη Φιλαδέλφεια. Αλλά δεν μιλούσε ποτέ με τους συναδέλφους του για την προσωπική του ζωή. Ποτέ δεν μίλησε για τίποτα. «Ήταν λίγο μοναχικός», έλεγε ο Ρέικ.
Το στούντιο διαμέρισμα του Τσάντλερ, όπου ζούσε από το 1986, περιλάμβανε μια μικρή κουζίνα και ένα καθιστικό με πτυσσόμενο κρεβάτι. Υπήρχαν χειροποίητα gadgets (συμπεριλαμβανομένου ενός ηλεκτρολογικού πίνακα που άλλαζε κανάλι στην τηλεόραση όταν είχε διαφημίσεις).
Μερικά βιβλία για το πώς να γίνεις πλούσιος (το «Βγάλε χρήματα με τον υπολογιστή σου από το σπίτι» και το «Πώς να βγάλεις χρήματα στο χρηματιστήριο» -φωτό), φακοί φωτογραφικής μηχανής από το εξωτερικό, μερικά ρούχα στην ντουλάπα, άδεια μπουκάλια βιταμινών και ένα ημερολόγιο όπου διέγραφε τις μέρες μέχρι το θάνατό του.
Η εξωτερική εμφάνιση του Τσάντλερ δεν έδωσε πολλές απαντήσεις στην αστυνομία. Είχε μια μικρή ουλή στο στομάχι του, πιθανώς από κήλη. Είχε μοτίβο φαλάκρας και πιθανότατα φορούσε περουκίνι. Αλλά δεν είχε τατουάζ, εκ γενετής σημάδια ή άλλα αναγνωριστικά χαρακτηριστικά. Ένας αξιωματικός ξεσκόνισε το περίστροφο του Τσάντλερ για να βρει δακτυλικά αποτυπώματα, αλλά ήταν μουτζουρωμένα. «Δουλεύω εδώ και 30 χρόνια», ανέφερε ο Kroczak. «Είναι το μόνο άτομο που δεν έχουμε αναγνωρίσει».
Ήταν καταζητούμενος;
Ο αξιωματικός των US Marshal που ήταν υπεύθυνος για την εντοπισμό φυγάδων στη βόρεια περιφέρεια του Οχάιο, Πίτερ Έλιοτ (Peter J. Elliott), δήλωσε όταν ανέλαβε την υπόθεση το 2014 ότι ο άντρας, που μοιάζει να είναι 60-φεύγα ετών, πήρε την ταυτότητα του αγοριού για να καλύψει ένα παρελθόν που περιείχε ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Ο αξιωματικός είπε ότι με βάση τον τρόπο που ζούσε ο άντρας και τον περίπλοκο τρόπο που έκρυβε μια ζωή γεμάτη ψέματα, ήταν ένας βίαιος φυγάς.
Ο Έλιοτ και το γραφείο του είχαν πέσει πάνω στην περίπτωση ενός άνδρα που φαίνεται να είναι το εξής παράδοξο: Ένας χαζός με λαμπρό μυαλό που ζούσε ως άπορος αλλά είχε έναν μικρό τραπεζικό λογαριασμό. Όλα ήταν χτισμένα πάνω σε μια βάση μυθοπλασίας.
«Είναι σαν να κυνηγάς ένα φάντασμα», είπε ο Έλιοτ. «Έζησε την τέλεια ζωή κάποιου καταζητούμενου. Δεν είχε φίλους. Δεν έμπλεξε ποτέ σε μπελάδες. Ζούσε πάρα πολύ ήσυχα. Ήξερε ακριβώς τι έκανε». Είπε ότι είναι πεπεισμένος, ότι με τον τρόπο που ζούσε, ο άντρας ήταν καταζητούμενος φυγάς.
«Πρέπει να υπάρχει κάποιος που τον γνώριζε, κάποιος που ξέρει τι έκανε και πώς το έκανε», δήλωνε ο Έλιοτ το 2014. «Υπάρχει ένα ρητό στη Υπηρεσία των Marshal, “Μην αφήσεις κανέναν ένοχο να ξεφύγει”. Αυτό εκτείνεται και μετά το θάνατο».
Η έρευνα για τον εντοπισμό της ταυτότητάς του
Όπως και το τοπικό αστυνομικό τμήμα, είχε κι αυτός μόνο θραύσματα αποδεικτικών στοιχείων για να εργαστεί – π.χ., ο υπολογιστής στο διαμέρισμα του Chandler (φωτό) δεν δούλευε καθώς κάποιος τον είχε ρίξει κατά τη διάρκεια της έρευνας.
«Θα ήθελα πολύ να μάθω τι υπήρχε εκεί», έλεγε ο Έλιοτ τον Μάρτιο του 2018. «Ιδιωτικοί ντετέκτιβ, που εργάστηκαν σε αυτήν την υπόθεση πριν από μένα, είπαν ότι υπήρχαν αναζητήσεις στο Διαδίκτυο για τον Ναζισμό και πλαστικά εκρηκτικά. Μακάρι να μπορούσα να το επιβεβαιώσω αυτό».
Έτσι, ο Έλιοτ δούλεψε με ό,τι είχε. Διάβασε αυτά τα βιβλία για το πώς να γίνεις γρήγορα πλούσιος. (Ίσως υπήρχε ένα στοιχείο σε μία από τις σελίδες.) Εντόπισε τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος του Τσάντλερ. (Το Τμήμα Μηχανοκίνητων Οχημάτων του Οχάιο δεν έχει αναφορά για τον Τσάντλερ πριν το 1999). Παρακολούθησε παλιά επεισόδια του America’s Most Wanted (Οι Πιο Καταζητούμενοι στην Αμερική). Δεν ανακάλυψε τίποτα.
Στη συνέχεια, ο Έλιοτ εξέτασε τις ανεξιχνίαστες υποθέσεις αγνοουμένων. Αναρωτήθηκε αν ο Τσάντλερ ήταν ο Τζον Γουίλιαμ ΜακΓραθ, ο οποίος δραπέτευσε από ένα ψυχιατρικό ίδρυμα και δολοφόνησε την οικογένειά του στο Νιού Χάμσαϊρ το 1962. Ή ο George Bugher, ο οποίος εξαφανίστηκε στο Νιου Τζέρσεϊ το 1964. Ή ο Έλμερ Κρόφορντ, ο οποίος σκότωσε με ηλεκτροπληξία την έγκυο γυναίκα του και τρία παιδιά του στην Αυστραλία το 1970.
Αλλά το DNA και τα οδοντιατρικά αρχεία έδειξαν ότι ο Τσάντλερ δεν ήταν κανένας από αυτούς. «Ίσως απλώς έφυγε από τη γυναίκα του», έλεγε ο Έλιοτ τον Μάρτιο του 2018. «Δεν έχω βρει ακόμα τη γυναίκα».
Η συμπεριφορά του Τσάντλερ, μερικές φορές, ήταν περίεργη. Ο Έλιοτ ανέφερε ότι παρακολούθησε για ώρες «χιόνια» στην τηλεόραση. Θυμόταν απ’ έξω τους ταχυδρομικούς κώδικες. Δεν μπορούσε ποτέ να θυμηθεί τα γενέθλιά του. Κάποτε, πήγε οδικώς στο κεντρικό κατάστημα των L.L. Bean στο Maine, 1.125 χιλιόμετρα μακριά από το Eastlake, αλλά γύρισε πίσω στο σπίτι του επειδή δεν βρήκε διαθέσιμη θέση στάθμευσης! Μια άλλη φορά, πήγε σε ένα πάρτι μασκέ ντυμένος σαν τον Αλ Καπόνε (φωτό). Εκεί δεν μίλησε σε κανέναν όλο το βράδυ.
«Οι συνάδελφοί του πίστευαν ότι ήταν περίεργος», ανέφερε ο Έλιοτ. «Κάποτε είπε σε κάποιον [στην δουλειά], “Γεια, υπάρχει κάτι που θέλω να σου πω μια μέρα”. Αλλά δεν το είπε ποτέ». Ήταν μία από τις λίγες συνομιλίες που μπορούσε να θυμηθεί κάποιος.
Ο Έλιοτ βρήκε τις τηλεφωνικές κλήσεις του Τσάντλερ. Κάλεσε μια γυναίκα στο Τέξας δύο μήνες πριν από το θάνατό του, αλλά αυτή δεν ήξερε ποιος ήταν -ίσως είχε λάθος αριθμό. «Τι γίνεται όμως αν έψαχνε μια κόρη;» αναρωτιόταν ο Έλιοτ τον Μάρτιο του 2018.
Οι διαδικτυακοί ερευνητές ασχολήθηκαν με την υπόθεση στο Reddit. Το είχε σκάσει ο Τσάντλερ από κάποια κακή αίρεση; Έκανε κάποιο τρομερό έγκλημα; «Νομίζω ότι αυτός ο άντρας είχε ένα πολύ σκοτεινό παρελθόν, και ενώ μπορεί να μην είναι ο Βιαστής της East Area (σημ: ή αλλιώς ο Δολοφόνος του Γκόλντεν Στέιτ -Golden State Killer, συνελήφθη λίγο αργότερα στις 24 Απριλίου 2018 και ήταν ο Joseph James DeAngelo), ο Zodiac (φωτό) ή ο αεροπειρατής D.B. Cooper, πιστεύω ότι η ταυτότητά του είναι πιθανότατα συνδεδεμένη με κάποιο άλλο άλυτο μυστήριο», λέει ο Terry McGowan, ο οποίος δημοσιεύει στο subreddit r/UnresolvedMysteries. Την αποκαλεί «αγαπημένη του υπόθεση».
«Αν φτάσεις σε τέτοιο σημείο για να ξεκινήσεις μια νέα ζωή, σίγουρα σε κυνηγάνε για κάποιο σοβαρό έγκλημα», έλεγε τον Μάρτιο του 2018 ο συγγραφέας James Renner, του οποίου το μυθιστόρημα, “The Man from Primrose Lane”, εμπνέεται εν μέρει από την υπόθεση Τσάντλερ. (Το FOX θα το κάνει τηλεοπτική σειρά.)
Ο Ρένερ αναρωτιόταν αν ο Τσάντλερ ήταν «παλιός κατάσκοπος», ο οποίος πήγαινε από τη μία πόλη στην άλλη χωρίς να δημιουργεί υποψίες. «Ο τρόπος που άλλαξε με τόση επιδεξιότητα το όνομά του και μετακόμισε σε ένα νέο μέρος, με κάνει να πιστεύω ότι ήταν κατάσκοπος».
Ο Ρένερ μίλησε με υπαλλήλους της Lubrizol. Είπαν ότι ο Τσάντλερ ήταν παρανοϊκός. Εξαφανιζόταν συχνά, μερικές φορές για μέρες. «Μια φορά είπε σε κάποιον ότι οι άνθρωποι που τον κυνηγούσαν, πλησίαζαν», δήλωσε ο Renner. «Ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι;» αναρωτιόταν ο Έλιοτ. «Κρυβόταν από την μαφία;»
Όταν ο Ρένερ εξέτασε το ιατρικό ιστορικό του Τσάντλερ, ένα περιστατικό τράβηξε την προσοχή του. Το 1989, ο Τσάντλερ έφτασε σ’ ένα νοσοκομείο στο Willoughby του Οχάιο, με κοψίματα στο πέος του. Είπε στους γιατρούς ότι κόπηκε ενώ προσπαθούσε να αυνανιστεί με μια ηλεκτρική σκούπα!
«Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν ειλικρινής μαζί τους», είπε ο Ρένερ. «Ίσως επιτέθηκε σε κάποιον, και του ανταπέδωσε. Αλλά δεν θα απέκλεια να είχε κατασκευάσει το δικό του μηχάνημα αυνανισμού. Πάντα έφτιαχνε gadgets».
«Γιατί να πεις ψέματα για κάτι τέτοιο;» αναρωτιόταν ο Έλιοτ. «Αλλά αυτός ο τύπος έλεγε ψέματα για τα πάντα. Κάποτε είπε σε έναν συνάδελφο ότι παντρεύτηκε μια Καθολική γυναίκα. Μια άλλη φορά, είπε ότι παντρεύτηκε μια Κουβανέζα που τον χρησιμοποίησε για να μπει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ποιος ξέρει ποια είναι η αλήθεια;»
Η αποκάλυψη του πραγματικού του ονόματος
Ο Πίτερ Έλιοτ, από τους U.S Marshal, υπεύθυνος για το Βόρειο Οχάιο, ανακοίνωσε στις 21 Ιουνίου 2018 στο Κλίβελαντ ότι η πραγματική ταυτότητα του Τζόσεφ Τσάντλερ ήταν ο γεννημένος στην Ιντιάνα, Ρόμπερτ Ιβάν Νίκολς (Robert Ivan Nichols), που εγκατέλειψε την οικογένειά του στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και το 1978 απέκτησε αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης χρησιμοποιώντας το όνομα ενός 8χρονου αγοριού που πέθανε σε τροχαίο ατύχημα με τους γονείς του στο Τέξας το 1945.
Ακόμα και μετά την επίλυση του μυστηρίου της ταυτότητας, η βοήθεια του κοινού χρειάζεται ακόμη, είπε ο Έλιοτ. «Ο Ρόμπερτ Ιβάν Νίκολς δεν ήθελε ποτέ να βρεθεί στη διάρκεια της ζωής του, ακόμη και μέχρι το θάνατό του», δήλωσε ο Έλιοτ. «Κάποιος εκεί έξω μπορεί να κρατά το κλειδί όσον αφορά το γιατί».
Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο Νίκολς παραβίασε κάποιον νόμο χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε από τα δύο ονόματα, είπε ο Έλιοτ (φωτό). Αλλά με βάση τη συμπεριφορά του, ο Νίκολς κάτι έκρυβε, για να φτάσει στο σημείο να υιοθετήσει μια νέα ταυτότητα και να χαθεί μέσα στον κόσμο, ισχυρίστηκε ο Έλιοτ.
Η αστυνομία στο Eastlake του Οχάιο ανακάλυψε ποιος ήταν ο πραγματικός Τζόσεφ όταν προσπάθησαν να βρουν συγγενείς για να παραδώσουν τις καταθέσεις του. Δεν υπήρχαν πολλά αποδεικτικά στοιχεία. Η σορός του ήταν σε τέτοια αποσύνθεση όταν βρέθηκε που δεν μπορούσαν να πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα και στην συνέχεια αποτεφρώθηκε.
Οι άνθρωποι που δούλευαν με τον Τσάντλερ τα χρόνια που ζούσε στην περιοχή του Κλίβελαντ τον περιέγραψαν ως μοναχικό τύπο που ήταν ήσυχος, έξυπνος και εκκεντρικός. Στο διαμέρισμά του βρέθηκε και μια συσκευασμένη βαλίτσα.
Το μυστήριο γύρω από την ταυτότητά του οδήγησε σε κάθε είδους εικασίες σχετικά με το ποιος ήταν. Προτάθηκε ότι μπορεί να είναι ο αεροπειρατής D.B. Cooper ή ο Zodiac που τρομοκράτησε το Σαν Φρανσίσκο και τη βόρεια Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Έλιοτ είπε ότι ο Νίκολς έζησε στη βόρεια Καλιφόρνια για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά εναπόκειται στις αρχές της Καλιφόρνιας να αποφασίσουν εάν θα ερευνήσουν τον Νίκολς ως ύποπτο για τον Zodiac.
Η Υπηρεσία Marshal των ΗΠΑ ανέλαβε την υπόθεση το 2014 κατόπιν αιτήματος της αστυνομίας του Eastlake. Η έρευνα είχε μια πρώτη επιτυχία όταν οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ένα δείγμα ιστού ελήφθη από τον Τσάντλερ όταν υποβλήθηκε σε ιατρική πράξη το 2000. Το Γραφείο Ιατροδικαστών της κομητείας Cuyahoga δημιούργησε ένα προφίλ DNA, αλλά δεν βρέθηκαν ταυτίσεις σε καμία βάση δεδομένων.
Η Υπηρεσία Marshal τελικά απευθύνθηκε στην εγκληματολογική γενεαλόγο από την Καλιφόρνια, Colleen Fitzpatrick, από τους Identifiers International, η οποία διαπίστωσε ότι το πραγματικό επώνυμο του Τσάντλερ θα μπορούσε να είναι μια παραλλαγή του Nicholas. Στη συνέχεια, η Fitzpatrick συνεργάστηκε με τη Margaret Press, γενεαλόγο DNA, για να δημιουργήσουν το DNA Doe Project (σημ: βρίσκουν την ταυτότητα πτωμάτων αγνώστων στοιχείων) και να συνεχίσουν το έργο της ταυτοποίησης του ανθρώπου-μυστήριο.
Ακολούθησαν περισσότερα τεστ DNA για τη δημιουργία οικογενειακών δέντρων, χρησιμοποιώντας γενεαλογικές βάσεις δεδομένων που οδήγησαν σε κοινούς προγόνους και σε ένα άτομο που θα μπορούσε να είναι γιος του μυστηριώδη άνδρα, τον Φιλ Νίκολς από το Σινσινάτι. Το DNA του ταίριαζε με αυτό του πατέρα του.
Ο Φιλ Νίκολς, ο οποίος ήταν παρών στην ανακοίνωση του Έλιοτ την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018, είπε ότι η τελευταία του επαφή με τον πατέρα του ήταν το 1965, όταν ο πρεσβύτερος Nichols του έστειλε έναν φάκελο που περιείχε μόνο μία δεκάρα (!!!), χωρίς να υπάρχει μέσα γράμμα ή διεύθυνση αποστολέα.
Ο Ρόμπερτ Νίκολς (Robert Nichols) γεννήθηκε το 1926 και μεγάλωσε στο New Albany της Ιντιάνα. Υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έλαβε το παράσημο της Πορφυρής Καρδιάς (Purple Heart) μετά το βομβαρδισμό του πλοίου του (φωτό) από τους Ιάπωνες στον Ειρηνικό. Τα μέλη της οικογένειας δήλωσαν ότι έκαψε τη στολή του αφού επέστρεψε σπίτι μετά τον πόλεμο.
Παντρεύτηκε το 1947, είχε τρεις γιους και υπέβαλε αίτηση διαζυγίου το 1964. «Εγκατέλειψε την οικογένειά μας στην μοίρα της», είπε ο Φιλ Νίκολς. Ο Ρόμπερτ Νίκολς δηλώθηκε ως αγνοούμενος από τους γονείς και την οικογένειά του το 1965 και δεν έμαθαν ποτέ ξανά νέα του. Ο Φιλ Νίκολς είπε ότι ξαφνιάστηκε όταν ο Έλιοτ και ένας βοηθός του εμφανίστηκαν στην πόρτα του νωρίτερα το 2018. «Είμαι χαλαρός και δεν κρατάω κακία, ούτε θυμό», είπε. «Μακάρι να ήταν αλλιώς».
Πηγή: thetruth.gr
….dηλαδη τι ? αερα μπανα’……