Το Boeing 747, γνωστό ως «η βασίλισσα των αιθέρων», αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μοντέλα αεροσκαφών στην ιστορία της αεροναυπηγικής.
Ο λόγος για αυτήν του την αναγνωσιμότητα, ο δεύτερος όροφος στο μπροστινό του μέρος που τους προσδίδει την χαρακτηριστική του «καμπούρα». Πού οφείλεται όμως αυτή η σχεδιαστική ιδιομορφία;
Η πιο απλή σκέψη είναι ότι επρόκειτο για μια προσπάθεια να μεγαλώσει η χωρητικότητα του αεροσκάφους. Πρόκειται για τη μισή αλήθεια. Σύμφωνα με το Business Insider, όταν σχεδιάστηκε το αεροσκάφος, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, έμπαινε δυναμικά στην αγορά το υπερηχητικό αεροσκάφος το οποίο εκμηδένιζε τον χρόνο που απαιτούταν για την υπερατλαντική πτήση.
Η εμφάνιση του υπερηχητικού αεροσκάφους προκάλεσε ανησυχία στις εταιρείες αεροναυπηγικής, που δεν ήταν καθόλου βέβαιες για το αν τα αεροσκάφη που σχεδίαζαν θα είχαν ζήτηση από τις αεροπορικές εταιρίες στο μέλλον. Έτσι στη Boeing σκέφτηκαν να σχεδιάσουν το νέο, τότε, 747 κατά τέτοιον τρόπο ώστε πολύ εύκολα να μπορεί να μετατραπεί από επιβατικό σε εμπορευματικό αεροσκάφος. Για να το πετύχουν αυτό υπερύψωσαν το πιλοτήριο, δημιουργώντας τον χαρακτηριστικό δεύτερο όροφο. Έτσι, μπόρεσαν να σχεδιάσουν το ρύγχος με τη δυνατότητα να ανυψώνεται ώστε να μπορεί να γίνεται εύκολα η φόρτωση και η εκφόρτωση του αεροσκάφους. Σε περίπτωση λοιπόν που το 747 δεν είχε ζήτηση ως αεροπλάνο μεταφοράς επιβατών, θα μπορούσε να μετατραπεί τάχιστα και εύκολα σε αεροσκάφος μεταφοράς φορτίων. Στον δεύτερο όροφο τοποθετήθηκαν τα καθίσματα της Α’ θέσης, ενώ μέχρι την πετρελαϊκή κρίση του 1973 υπήρχε και μπαρ.
Τελικά το Boeing 747 όχι μόνο άντεξε στον ανταγωνισμό από το υπερηχητικό αεροπλάνο αλλά, φτάνοντας πια στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, εξακολουθεί να «σχίζει» τους αιθέρες, ενώ το «κονκόρντ» έχει αποσυρθεί.
