Έχουμε αυτήν τη στιγμή που είμαστε εδώ. Είσαι καλά; Περνάς καλά; Είναι καλό το τσιγάρο σου; Είναι καλός ο καφές σου; Όλα τ’ άλλα είναι μπούρδες. Δεν ορίζουμε τίποτα, δεν έχουμε έλεγχο σε τίποτα. Έλεγα: «Σήμερα θέλω να πάρω σακούλες για την ηλεκτρική σκούπα από το σούπερ μάρκετ». Και έχω φτάσει και λέω: «Αν θέλει ο Θεός ή ο Βούδας, θα πάρω σακούλες για τη σκούπα». Όταν φεύγουν οι κοντινοί σου άνθρωποι, φεύγουν πολλές βεβαιότητες. Και πέρσι το καλοκαίρι έπεσε πολύ θανατικό. Όπως και ο Θέμος Αναστασιάδης ήταν μεγάλο σοκ για μένα. Γνωριζόμασταν από τα 25 μας. Ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος από μένα, το ’58 γεννημένος. Τον γνώρισα όταν ήμουν εγώ 25 και αυτός 27 και τότε δούλευε στην Καθημερινή. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε παρτίδες γιατί άλλαξε η ζωή μας, χαθήκαμε, αλλά ήταν μεγάλο σοκ. Ο Θέμος, που ήταν φιλόδοξος, δυναμικός, είχε χιούμορ. Ήταν όλα αυτά τα πράγματα που πιστεύεις ότι έχουν οι άνθρωποι που δεν πεθαίνουν.

Η δημοσιογράφος, συγγραφέας και σεναριογράφος, Μανίνα Ζουμπουλάκη, σε μια αισιόδοξη συζήτηση που είχε με το περιοδικό DownTown και με τον Πανό Ζόγκα, μίλησε για τον θάνατο του Θέμου Αναστασιάδη.