Ο κόμης Δράκουλας εξοντώνει τους Τούρκους… Η νυχτερινή σφαγή των Οθωμανών

Μετά την Άλωση της Πόλης το 1453 ο Μωάμεθ Β’ συνέχισε την επεκτατική του πολιτική. Το 1460 ο Τούρκος σουλτάνος έστειλε πρεσβεία στον Βλάχο ηγεμόνα Βλαντ Ντρακιούλ ζητώντας την καταβολή φόρου υποτέλειας που όφειλε από το 1459. Σε απάντηση ο Βλαντ σκότωσε τους Τούρκους απεσταλμένους.Ο σουλτάνος ζητούσε 10.000 νομίσματα και 1.000 αγόρια για να τα εντάξει στο σώμα των γενίτσαρων. Σε απάντηση της άρνησης του Βλαντ τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν στη Βλαχία αλλά δέχτηκαν την επίθεση του Βλαντ και όσοι συνελήφθησαν παλουκώθηκαν.

Ο Μωάμεθ έστειλε τον Χαμζά πασά με 1.000 επίλεκτους άνδρες με την εντολή, υποτίθεται, να διαπραγματευτεί με τον Βλαντ. Στην πραγματικότητα σκοπός του ήταν να τον συλλάβει. Ο Βλαντ κατάλαβε την παγίδα και επιτιθέμενος εξόντωσε το τουρκικό απόσπασμα. Στην συνέχεια λεηλάτησε ότι το τουρκικό φτάνοντας μέχρι τη Βουλγαρία. Ο ίδιος ανέφερε ότι είχε εξοντώσει 23.000 Τούρκους παλουκώνοντάς τους. Μαθαίνοντας τα συμβάντα ο Μωάμεθ εξοργίστηκε. Αδυνατώντας να κινηθεί ο ίδιος έστειλε τον μεγάλο βεζίρη Μαχμούτ κατά του Βλαντ, επικεφαλής 18.000 ανδρών. Και η δύναμη αυτή όμως ηττήθηκε από τον ακαταπόνητο Βλάχο αρχηγό. Τουλάχιστον 10.000 Τούρκοι εξοντώθηκαν.

Ο Μωάμεθ εκστρατεύει

Ύστερα από αυτό ο Μωάμεθ δεν είχε άλλη επιλογή από το να εκστρατεύσει προσωπικά κατά του Βλαντ. Την άνοιξη του 1462 ο Μωάμεθ ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη επικεφαλής μιας τεράστιας στρατιάς 150.000 ανδρών. Ο ιστορικός Λαόνικος Χαλκοκονδύλης ανεβάζει την τουρκική δύναμη στους 250.000 άνδρες, ενώ τουρκικές πηγές κάνουν λόγο για 300.000 άνδρες. Άλλες πηγές ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τον αριθμό των ανδρών του Μωάμεθ. Η τουρκική στρατιά αποτελείτο από τους επίλεκτους γενίτσαρους, τους τιμαριούχους σπαχήδες ιππείς, άτακτους πεζούς και ιππείς (Αζάπ και Ακιντζί). Μαζί με τον σουλτάνο εκστράτευε και ο ετεροθαλής αδελφός του Βλαντ ο πρίγκιπας Ράντου, επικεφαλής 4.000 ιππέων. Οι Τούρκοι διέθεταν επίσης και 120 πυροβόλα.
Ενόψει μιας τέτοιας κλίμακας εισβολής ο Βλαντ κατάφερε να συγκεντρώσει περί τους 30.000 πολεμιστές, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν πρόχειρα οπλισμένοι αγρότες. Ο Βλαντ φέρεται να ζήτησε να τον ακολουθήσουν μόνο όσοι δεν σκέφτονταν τον θάνατο. Το μόνο πραγματικά αξιόμαχο τμήμα του στρατού του ήταν η προσωπική του φρουρά συγκείμενη από μισθοφόρους, κυρίως, αλλά και τσιγγάνους. Επίσης διέθετε λίγο βαρύ ιππικό των ευγενών βογιάρων και αρκετούς ελαφρούς ιππείς.

Πορεία προς την σύγκρουση

Στις αρχές Ιουνίου οι Τούρκοι επιχείρησαν να περάσουν τον Δούναβη στο Βιδίνιο (Βίντιν) της σημερινής Βουλγαρίας, αλλά απέτυχαν. Στις 4 Ιουνίου όμως τμήμα γενιτσάρων πέρασε τον ποταμό στο Τούρνου Σέβεριν, παρά τις βαριές απώλειες που υπέστησαν. Ύστερα από αυτό ο Βλαντ αποφάσισε να υποχωρήσει ακολουθώντας την τακτική της καμένης γης ώστε να μην αφήσει τίποτα χρήσιμο στους Τούρκους. Παράλληλα οι άνδρες του δημιούργησαν παγίδες, δηλητηρίασαν το νερό σε πηγάδια και επιτίθονταν σε μεμονωμένα τουρκικά αποσπάσματα με ιδιαίτερη αγριότητα. Ο Βλαντ χρησιμοποίησε μέχρι υπηκόους του πάσχοντες από ανίατες ασθένειες – λέπρα, φυματίωση, πανώλη – στους τουρκικούς καταυλισμούς, σε μια πρώιμη μορφή βιολογικού πολέμου! Ο Μωάμεθ παρόλα αυτά συνέχισε την προέλασή του με στόχο το Ταργκόβιστε, αν και απέτυχε να καταλάβει το Βουκουρέστι.

Επίθεση…

Η τουρκική στρατιά είχε στρατοπεδεύσει νότια του Ταργκόβιστε. Ο Βλαντ, γνωρίζοντας άριστα την τουρκική, μπορούσε, σύμφωνα με τον Χαλκοκονδύλη, να εισέρχεται κρυφά στο τουρκικό στρατόπεδο σχηματίζοντας προσωπική αντίληψη για τον εχθρό. Έτσι αποφάσισε να εκτελέσει νυκτερινή επίθεση κατά των Τούρκων. Η αριθμητική υπεροχών των δεύτερων ήταν τόσο συντριπτική που μόνο ένα παράτολμο σχέδιο είχε ελπίδες να δώσει τη νίκη στον Βλαντ. Άρα η απόφασή του είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Το βράδυ της 16ης προς 17ης Ιουνίου ο Βλάχος ηγέτης επικεφαλής 7.000-24.000 ανδρών (αναλόγως της πηγής) επιτέθηκε στο τουρκικό στρατόπεδο, τρεις ώρες μετά τη δύση του ηλίου, σύμφωνα με το Ιταλικό Χρονικό.

Οι άνδρες του Βλαντ, κρατώντας πυρσούς, χτυπώντας τις ασπίδες τους και ουρλιάζοντας πολεμικές ιαχές, εφόρμησαν κατά των κοιμώμενων Τούρκων. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Μωάμεθ είχε απαγορεύσει στους άνδρες του, πλην ων σκοπών, να εξέρχονται το βράδυ των σκηνών τους. Έτσι οι Τούρκοι πιάστηκαν, κυριολεκτικά στον ύπνο. Ακολούθησε άγρια σφαγή. Ο Βλαντ κατευθύνθηκε προς την σκηνή του Μωάμεθ, αλλά έκανε λάθος και εφόρμησε στις σκηνές των δύο μεγάλων βεζίρηδων Ισάκ και Μαχμούτ πασά. Ωστόσο η νίκη του Βλαντ δεν ήταν πλήρης καθώς ένας βογιάρος, ο Γκάλες, δίστασε να επιτεθεί κατά των Τούρκων όπως είχε διαταχθεί.
Το πρωί η εικόνα της καταστροφής ήταν εμφανής. Ο Μωάμεθ επιχείρησε παρόλα αυτά να προελάσει και πάλι αλλά βρέθηκε ενώπιον ενός «δάσους» 20.000 παλουκωμένων ανδρών του! Το θέαμα αυτό καταρράκωσε το ηθικό του ιδίου και των ανδρών του. Υποχωρώντας οι Τούρκοι πυρπόλησαν και ισοπέδωσαν τη πόλη της Βράιλας. Οι απώλειες της νυκτερινής μάχης ποικίλουν, ανάλογα με την πηγή. Οι Τούρκοι έχασαν τουλάχιστον 15.000 άνδρες. Οι απώλειες του Βλαντ κυμαίνονται μεταξύ 1.000 και 5.000 ανδρών.