Κουτάβια κράτησαν ζεστό όλο το βράδυ εγκαταλελειμμένο νεογέννητο και το έσωσαν. Μία συγκινητική είδηση που έκανε τον γύρο του διαδικτύου.
Η αλήθεια είναι πως εδώ και χρόνια λέμε πως τα ζώα είναι σε πολλές περιπτώσεις καλύτεροι από τους ανθρώπου και πως φυσικά ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του. Όμως είναι άλλο να το λέμε και άλλο να διαβάζουμε ειδήσεις που το αποδεικνύουν.
Μία συγκινητική είδηση έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Η είδηση κάνει λόγο για ένα εγκαταλελειμμένο νεογέννητο που σώθηκε όταν κουτάβια κατάφεραν να το κρατήσουν ζεστό για όλο το βράδυ, παρόλο που το θλιβερό συμβάν διαδραματίστηκε τον Δεκέμβριο.
Μία αδέσποτη σκυλίτσα λοιπόν και τα κουτάβια της κατάφεραν να σώσουν την ζωή ενός εγκαταλελειμμένου βρέφους που εγκαταλείφθηκε τον Δεκέμβριο. Τα κουτάβια αλλά και η σκυλίτσα, κράτησαν ζεστό το παιδί για όλο το κρύο βράδυ του Δεκεμβρίου.
Σύμφωνα λοιπόν με τα δημοσιεύματα των ξένων sites, το βρέφος, εγκαταλήφθηκε γυμνό σε ένα χωράφι κι εκεί το βρήκε μία αδέσποτη σκυλίτσα. Η σκυλίτσα, από ένστικτο το μετέφερε σε ασφαλές μέρος. Στο ίδιο μέρος είχε τα κουτάβια της με αποτέλεσμα το παιδί να μείνει ζεστό και να μην πεθάνει από την χαμηλή θερμοκρασία.
«Η ζεστασιά από τα κουτάβια και την μητέρα τους κράτησαν το νεογέννητο ζωντανό. Συνήθως η θερμοκρασία πέφτει πολύ τα βράδια του Δεκεμβρίου. Το μωρό στάθηκε τυχερό που το βρήκαν τα σκυλιά και το έσωσαν», ανέφερε κάτοικος της περιοχής.
Την άλλη μέρα οι κάτοικοι της περιοχής άκουσαν το παιδί να κλαίει και το βρήκαν κουλουριασμένο δίπλα στα κουτάβια. Κάλεσαν την αστυνομία και το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Οι γιατροί βεβαίωσαν τις αρχές ότι το παιδί είναι υγιέστατο.
Οι κάτοικοι δήλωσαν στα τοπικά Μέσα ότι αυτό που έκαναν οι γονείς του παιδιού είναι εγκληματικό και ότι το παιδί σώθηκε από θαύμα. Ή πιο σωστά, σώθηκε από το ένστικτο μίας σκυλίτσας που δεν γνώρισε την αγάπη, όμως είχε μπόλικη να δώσει.
Εμείς με την σειρά μας, ας ελπίσουμε οι κάτοικοι της περιοχής να επιμεληθούν έτσι ώστε τα κουτάβια και η μητέρα τους να βρουν κι αυτά ένα σπίτι.
Φαίνεται πολύ ωραία η ιστορία και συγκινητική. Θα έπρεπε, όμως, να δημοσιευθούν ο τόπος και ο χρόνος, διότι δεν είναι ντροπή να πούμε πού και πότε έγινε. Καθηγητής μου της ιστορίας στο Γυμνάσιο έλεγε ότι ιστορία χωρίς ημερομηνίες είναι παραμύθι.