Με άρθρο του της 07/06/2024 με τίτλο “Είναι αξιόποινη η άρνηση ψήφου;”, ο καθηγητής Ποινικού Δικαίου κ. Κωνσταντίνος Βαθιώτης σχολιάζει την σχετική προ τριών εβδομάδων δημοσίευσή μου αναφορικά αφενός με τις ποινικές συνέπειες της μη άσκησης του εκλογικού δικαιώματός τους, αφετέρου με το παράδοξο να είναι κατά το Σύνταγμα ένα δικαίωμα ταυτόχρονα υποχρεωτικό.
Πολύ φοβάμαι ότι ο κ. Βαθιώτης τοποθετείται απέναντι στη δημοσίευσή μου τόσο ατυχώς όσο και εσφαλμένως, όπως δηλαδή ακριβώς χαρακτηρίζει ο ίδιος τη δική μου τοποθέτηση.
ΕΔΩ το άρθρο του κ. Βαθιώτη.
Και εδώ τα επίμαχα αποσπάσματα για τις ποινικές κυρώσεις:
Ο κ. Βαθιώτης ορθά αναφέρει ,
1) ότι το αξιόποινο της “άρνησης ψήφου” προβλέπεται στο άρ. 112 παρ. 1 π.δ. 26/2012 ,
2) ότι στο αναθεωρημένο κείμενο του Συντάγματος δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη σε σχέση με νόμο που θα θεσπίζει ποινικές κυρώσεις.
Μέχρι εδώ, ορθά λοιπόν.
Τα λάθη του κ. Βαθιώτη αρχίζουν αμέσως μετά:
“…η παραπάνω διάταξη του άρθρου 112 δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει καταργηθεί…“.
Όχι, κ. καθηγητά μου, δεν δίνει απλά την εντύπωση ότι δεν έχει καταργηθεί:
ΔΕΝ έχει καταργηθεί!
ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ!
Ένας εισαγγελέας που θα ήθελε να ασκήσει διώξεις για το πλημμέλημα της διάταξης αυτής και να παραπέμψει πολίτες στο ακροατήριο, μπορεί να το κάνει εφόσον η διάταξη ΔΕΝ έχει καταργηθεί.
Είναι άλλο πράγμα η αντισυνταγματικότητα μίας διάταξης και άλλο πράγμα η ισχύς της.
Την αντισυνταγματικότητα αυτή, όπως πολύ ορθά κατά τα λοιπά τεκμηριώνεται στο άρθρο και στις αναλύσεις που παρατίθενται σε αυτό, εναπόκειται στο ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ να την κρίνει και να την αναγνωρίσει, δεδομένου ότι τα ποινικά δικαστήρια ΟΦΕΙΛΟΥΝ να ελέγχουν την συνταγματικότητα των ποινικών διατάξεων βάσει των οποίων παραπέμπονται σε δίκη οι κατηγορούμενοι πολίτες.
Ένα ποινικό δικαστήριο δηλαδή θα έχει μπροστά του ένα κατηγορητήριο για παράβαση μίας ΙΣΧΥΟΥΣΑΣ ποινικής διάταξης, άλλως μίας ΟΧΙ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙΣΑΣ διάταξης ,
με την προβλεπόμενη διαδικασία κατάργησή της και όχι εμμέσως συναγόμενης ,
και από ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ θα κρίνει την ένσταση αντισυνταγματικότητας που θα υποβάλει ο κατηγορούμενος. Και όταν μιλάμε για την κρίση ενός ποινικού δικαστηρίου, πιστεύω ότι θα συμφωνήσει ο δικηγόρος κ. Βαθιώτης, ότι έχουμε δει πάρα πολλές φορές στην πράξη οι αποφάσεις των δικαστηρίων αυτών, και όχι βεβαίως μόνο των ποινικών, να μην είναι πάντα ορθές…
Επομένως, ούτε ατυχής ούτε εσφαλμένη είναι η σχετική τοποθέτησή μου. Τίποτα δεν εμποδίζει τους εισαγγελείς να ασκήσουν διώξεις και να ταλαιπωρήσουν τους πολίτες.
Πρακτικό ήταν και παραμένει το ζήτημα.
Εις ό,τι αφορά, τέλος, στο παράδοξο να είναι κατά το Σύνταγμα υποχρεωτικό το …δικαίωμα, θα συμφωνήσω βεβαίως για τις απαρχές αυτού του παράδοξου και με την αιτιολόγησή του, πλην όμως επιμένω ότι η διατύπωση είναι εσφαλμένη και παραπέμπει σε ξεκάθαρο παράδοξο. Το ότι κάτι μας έρχεται από παλιά και έχει εξήγηση, δεν σημαίνει αναγκαία ότι είναι και σωστό.
Η ψήφος, ναι, να είναι υποχρεωτική.
Όχι όμως ως δικαίωμα. Αυτό “χτυπάει” άσχημα.
Αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικότερο ζήτημα στο άρθρο του κ. Βαθιώτη.
Το σημαντικότερο το ανέλυσα παραπάνω εκτενώς και πιστεύω ότι η απάντησή μου είναι σαφής.
ΧΑΧΑΧΑΧΑ Ας βάλουν το 60% του πληθυσμού φυλακή . Σε ποιες φυλακές θα μας χωρέσουν ; ΡΕ ΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΙΑ .
Γνωρίζετε κάποιο … “ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ” … “ΔΙΚΑΙΩΜΑ” ;
Γνωρίζεται κάποιο … “ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ” … “ΔΙΚΑΙΩΜΑ” ;
Ναι, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, η οποία στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική όσον αφορά μάλιστα στην σχολική εκπαίδευση για τις πρώτες 11 τάξεις.