Την ώρα που η κυβέρνηση προετοιμάζει την κοινή γνώμη δια του υπουργού της των Εξωτερικών για υποχωρήσεις ακόμη και σε θέματα κυριαρχίας στις συζητήσεις με την γείτονα, το ερώτημα πότε θα γίνει η συνάντηση ανάμεσα στους κ.κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και Νίκο Ανδρουλάκη δείχνει να μονοπωλεί την πολιτική επικαιρότητα.
Μία συνάντηση ανάμεσα στον πρωθυπουργό και σε έναν πολιτικό αρχηγό που φιλοδοξεί μέσω της επανεκλογής του να δώσει νέα πνοή στο κόμμα του είναι πάντα χρήσιμη και τροφοδοτεί τον πολιτικό πολιτισμό. Όταν όμως προσδίδεται σε αυτήν επίμονα ο χαρακτήρας μίας συνάντησης κορυφής τότε δεύτερες σκέψεις αναπτύσσονται γύρω από την σκοπιμότητα αυτής της συνάντησης. Ειδικά όταν ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Παύλος Μαρινάκης υπερτονίζει ότι είναι σημαντικό να γίνει το ραντεβού “γιατί μιλάμε για τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο που αυτήν την στιγμή φαίνεται δημοσκοπικά ότι είναι το επόμενο τη τάξει κόμμα” την ίδια στιγμή που η Χαριλάου Τρικούπη διαρρέει ότι από την εβδομάδα που ξεκινά αύριο το ΠΑΣΟΚ μπαίνει σε λειτουργία αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Και για το ΠΑΣΟΚ είναι κατανοητό να επιθυμεί να ξαναδιαμορφώσει -όπως πέρυσι- την εικόνα ότι είναι θέμα χρόνου να αναλάβει καθήκοντα αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατάσταση που ευνοείται από όσα διαλυτικά συμβαίνουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρατία γιατί να επιθυμεί να “ανεβάσει” τον αναβαπτισμένο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ πέραν τού ότι βλέπει τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ως μία ιδανική ευκαιρία να κλείσει ο ιστορικός του κύκλος;
Παράγοντες τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ επισημαίνουν ότι ο κ. Μητσοτάκης απομακρύνοντας τις σκιές στις σχέσεις του με τον κ. Ανδρουλάκη που έχουν πυκνώσει εξαιτίας και της υπόθεσης των υποκλοπών ενδεχομένως να βλέπει στο τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα τον μελλοντικό κυβερνητικό του εταίρο.
Η πρόσφατη επίθεση που εξαπέλυσε το Μαξίμου στην πρόεδρο της “Φωνής της Λογικής” κυρία Αφροδίτη Λατινοπούλου δείχνει ότι τουλάχιστον προσώρας ο πρωθυπουργός δεν θέλει να δει ως δυνάμει συνομιλήτριά του την ευρωβουλευτή που κινείται στον χώρο πέραν της δεξιάς. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ένα ΠΑΣΟΚ που θα συνηγορούσε σε συνταγματικές αλλαγές -οσονούπω η Βουλή γίνεται προαναθεωρητική- στην αλλαγή του εκλογικού Νόμου αλλά και στην εκλογή του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας θα αποτελούσε τον ιδανικό κυβερνητικό σύμμαχο με μία Αριστερά τελειωμένη ή πνιγμένη μέσα στα κομμάτια της. Στο πλαίσιο αυτών των σκέψεων έχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι
πληροφορίες ότι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να προτείνει ακόμη και την κυρία Άννα Διαμαντοπούλου ως υποψήφια για το Ανώτατο Πολιτειακό Αξίωμα, εξέλιξη που θεωρητικώς δεν θα ενοχλούσε το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη. Όλα αυτά ενδεχομένως να είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν εφόσον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιμείνει στις προεκλογικές του αναφορές ότι αυτό που επιθυμεί είναι να θέσει το κόμμα του σε τροχιά διακυβέρνησης χωρίς συνεργασίες με την Νέα Δημοκρατία. Στη Χαριλάου Τρικούπη υπάρχουν πάντως στελέχη που εμφανίζονται διστακτικά σε σχέση με τις δυνατότητες του κ. Ανδρουλάκη. Αμφισβητούν την ικανότητά του να συνθέτει ή να απευθύνεται σε ευρύτερες μάζες, αμφιβάλλουν για το πολιτικό του υπόβαθρο και διατυπώνουν αντιρρήσεις για τη συνολική εικόνα του ως αρχηγού. Επομένως, πιστεύουν ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ο κ. Ανδρουλάκης το πρόσωπο που θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία ή θα απειλήσει την πρωτοκαθεδρία ακόμη κι ενός τραυματισμένου κ. Μητσοτάκη.
Από την άλλη η κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα που και τύποις διατηρεί την ιδιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι απελπιστική και δεν επιτρέπει περιθώρια αισιοδοξίας για διάσωση του χώρου. Βεβαίως, όπως επισημαίνουν παράγοντες του κόμματος που εξακολουθούν να διατηρούν την ψυχραιμία τους ακόμη κι αν η σχέση της επίσημης Κουμουνδούρου με τον “έκπτωτο” πρόεδρο κ. Κασσελάκη φθάσει στο μη περαιτέρω κι εκείνος διαγραφεί, ίσως να είναι ελάχιστοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θα τον ακολουθήσουν σε κάτι άλλο ή θα ανεξαρτητοποιηθούν. Ακόμη και βουλευτές που τον ακολουθούν στις περιοδείες του όπως η κυρία Γιώτα Πούλου και ο κ. Πέτρος Παππάς εμφανίζονται διστακτικοί για αποσχίσεις που θα τούς στιγματίσουν όπως τους πρώην συντρόφους τους της Νέας Αριστεράς.
Με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν δεν φαίνεται ότι θα είναι ο κ. Στέφανος Κασσελάκης το πρόσωπο που θα μπορέσει να απειλήσει τον κ. Μητσοτάκη στις επόμενες εθνικές εκλογές. Ακόμη και στην εξωπραγματική περίπτωση που θα κατάφερνε να εκλεγεί Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται δύσκολο να μπορέσει να ισορροπήσει καν μέσα σ’ ένα κόμμα που θα επικυρώσει και την τρίτη του διάσπαση. Σε περίπτωση δημιουργίας κόμματος εκ μέρους του κανείς δεν βλέπει αυτήν την στιγμή δυναμική που θα υπερβαίνει ένα ποσοστό της τάξης του 5%. Και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Από τους υπάρχοντες υποψηφίους επίσης κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να βγει στα ίσια απέναντι στον κ. Μητσοτάκη ειδικά έπειτα από συνθήκες διάσπασης και απαξίωσης στα μάτια της κοινής γνώμης.
Στην καλύτερη περίπτωση το κόμμα να συντηρηθεί με στόχο την κοινοβουλευτική του διάσωση περιμένοντας ένα θαύμα! Σε περίπτωση αναβολής του Συνεδρίου δεν αποκλείεται να οριστεί ένα μεταβατικό ηγετικό σχήμα στο οποίο θα συμμετέχουν η γραμματέας κυρία Ράνια Σβίγκου, ο πρόεδρος της ΚΟ κ. Νίκος Παππάς και ένα τρίτο πρόσωπο. Σε ό,τι αφορά την προοπτική ενός θαύματος τίποτα δεν δείχνει αυτήν την στιγμή επαναφορά του κ. Αλέξη Τσίπρα. Ακόμη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν ότι συνομιλούν μαζί του δεν πιστεύουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα κάνει μία κίνηση πριν από το επόμενο καλοκαίρι. Θα περιμένει πρώτα να “ξεφουσκώσει” και πάλι ο κ. Ανδρουλάκης και να βγει μπροστά σε χρόνο που δεν θα απέχει και πολύ από τις εθνικές εκλογές για να υλοποιήσει-λένε- τον στόχο του να κερδίσει τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.
