Άσχημες μνήμες ξύπνησε η σοκαριστική καταγγελία που έκανε 50χρονη γυναίκα, η οποία κατήγγειλε πως βιάστηκε τρεις φορές από άνδρα, εν ώρα εργασίας, σε σπίτι στα Πετράλωνα.
Όπως ανέφερε η καθαρίστρια στους αστυνομικούς, η ίδια έφτασε στο σπίτι του άνδρα το πρωί του Σαββάτου. Μόλις έφτασε εκείνος την κλείδωσε μέσα, την βίασε, την κράτησε όμηρο επί 3 με 4 ώρες και στη συνέχεια την άφησε να φύγει. Μάλιστα, δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο η γυναίκα να βιάστηκε από δύο άνδρες…
Η υπόθεση της 50χρονης έρχεται δυστυχώς να προστεθεί σε αυτές πολλών άλλων γυναικών ακόμη και μικρών παιδιών που έζησαν τον εφιάλτη στα χέρια ενός γνωστού ή άγνωστου για εκείνους προσώπου, σημάνει το καμπανάκι του κινδύνου για τον καλπάζων ρυθμό αύξησης των περιστατικών κακοποίησης στην Ελλάδα.
Η σεξουαλική βία, εν έτει 2021, μαστίζει στην Ελλάδα, παίρνοντας τρομακτικές διαστάσεις και σπέρνοντας την ίδια ώρα τον φόβο σε χιλιάδες ανυποψίαστους ανθρώπους που ζουν με τον κίνδυνο να τους περιμένει στη γωνία.
Η σημερινή φρικιαστική καταγγελία «ανοίγει» το χρονοντούλαπο της ιστορίας, αναβιώνοντας παρόμοιου τύπου υποθέσεις στα εγκληματολογικά χρονικά που συγκλόνισαν το πανελλήνιο λόγω του μίσους και της παράνοιας που τις χαρακτήρισε.
Ο «δράκος» της Δράμας
Αρχές της δεκαετίας του ’80 και η τοπική κοινωνία της Δράμας «παγώνει» στο άκουσμα των αποτρόπαιων πράξεων ενός 19χρονου έφεδρου αξιωματικού με το όνομα Κυριάκος Παπαχρόνης. Μια σωρεία άνομων ενεργειών όπως βιασμοί, δολοφονίες γυναικών και βομβιστικές επιθέσεις θα του αποδώσουν το προσωνύμιο «Ο δράκος της Δράμας» ο οποίος καταδικάστηκε σε κάθειρξη 23 ετών με τον ίδιο να δηλώνει αμετανόητος: «Στείλτε με στο απόσπασμα, γιατί αν βγω έξω, πάλι τα ίδια θα κάνω».
Όλα ξεκίνησαν όταν στην τρυφερή ηλικία των 14 ο Παπαχρόνης είχε μια τραυματική εμπειρία με μια ιερόδουλη, η οποία «πρόσβαλλε» και ειρωνεύτηκε τον ανδρισμό του, λέγοντάς τον «ανίκανο». Ο Κυριάκος Παπαχρόνης προφανώς και δεν λησμόνησε το γεγονός αυτό, που του δημιούργησε ένα αίσθημα κατωτερότητας απέναντι στις γυναίκες. Στο πίσω μέρος του μυαλού του, άρχισε να χτίζει ένα σχέδιο εκδίκησης. Οι γυναίκες γι’ αυτόν πλέον είχαν γίνει «κόκκινο πανί και αυτό μαρτυρά η δράση του η οποία ολοκληρώθηκε όταν συνελήφθη στις 13 Δεκεμβρίου 1982 και περιλαμβάνει:
Τον βιασμό και την δολοφονία με στιλέτο της ιερόδουλης Γρ. Θεοχαρίδου, στην Δράμα.
Την απόπειρα δολοφονίας στις της Μ. Ποστιάδου, στην Δράμα.
Την απόπειρα βιασμού και δολοφονία της φοιτήτριας Ε. Παπαδοπούλου, στην Δράμα.
Τον βιασμό και την άγρια δολοφονία στις 15-8-1982, της 20χρονης φοιτήτριας Αναστασίας Αλεξανδρίδου, στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης.
Τις απόπειρες βιασμού και δολοφονίας κατά της 18χρονης Αγοραστής Τέζα και της 30χρονης νοσοκόμας Βασιλικής Λαζαρίδου, στην πόλη της Δράμας.
Την απόπειρα βιασμού και δολοφονίας κατά της 23χρονης Δ. Πεχλιβανίδου.
Δύο ακόμη απόπειρες βιασμού και δολοφονίας κατά μιας ιερόδουλης και μιας άλλης γυναίκας, στην Ξάνθη.
Πέντε βομβιστικές επιθέσεις. Συγκεκριμένα, 2 ωρολογιακές βόμβες στις 12-3-1982 στο Ταχυδρομείο και την Εθνική Τράπεζα της Ξάνθης, άλλες 2 στις 13-3-1982 στην Τράπεζα Πίστεως κι σε ένα κατάστημα στην Καβάλα και μια πέμπτη στις 16-6-1982 στην είσοδο του στρατοπέδου της Δράμας.
Έναν εμπρησμό στο Διεθνές Αεροδρόμιο Καβάλας.
Ο Κυριάκος Παπαχρόνης, μετά από 21 χρόνια και 6 μήνες στις φυλακές, έκανε αίτηση αποφυλάκισης και αποφυλακίστηκε τον Δεκέμβριο του 2004, σε ηλικία 44 ετών και με περιοριστικούς όρους.
Νίκος Δουρής
«Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε»,
«Θα είσαι ελεύθερη να ζήσεις τη ζωή σου, όπως εσύ το ζήτησες μαζί με τον εραστή σου με τον οποίο σκοτώσατε το Νίκο. Πληρώνω το γεγονός ότι δεν σε μαρτύρησα και βρίσκομαι στη φυλακή αν και είμαι αθώος»,
«Ο Μανώλης για μένα και για τα παιδιά μου είναι αθώος. Δύο αθώες ψυχές βρίσκονται στο χώμα και οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι»,
«Είμαι ένα μεγάλο κτήνος, αφού κατάφεραν τα χέρια μου με απάνθρωπο τρόπο να κάνουν αυτό που έκαναν. Για μένα δεν έπρεπε να υπάρχει ούτε σωτηρία ούτε λύπηση, μόνο βασανισμός μέχρι να πεθάνω».
Οι παραπάνω φράσεις συνιστούν μερικές μόνο από τις πολλές αντιφάσεις της υπόθεσης που ήρθε στο φως στις 31 Δεκεμβρίου 1993, στο κατώφλι του νέου έτους κι έκανε σκόνη και θρύψαλα το εορταστικό κλίμα της Πρωτοχρονιάς.
Στο Αστυνομικό Τμήμα της Ερμιόνης στην Αργολίδα προσέρχεται ανάστατος ο ελαιοχρωματιστής Μανώλης Δουρής, οικογενειάρχης με επτά παιδιά, προκειμένου να δηλώσει την εξαφάνιση του μικρού γιου του Νίκου, έξι ετών, ο οποίος έφυγε από το σπίτι στις το απόγευμα της ίδιας μέρας και τελικά δεν επέστρεψε ποτέ. Το μυστήριο της εξαφάνισης του άτυχου παιδιού εν τέλει λύνεται τα ξημερώματα της πρωτοχρονιάς ο ίδιος ο πατέρας μαζί με το μεγαλύτερο γιο του βρίσκει το παιδί του νεκρό και εμφανώς κακοποιημένο σωματικά και σεξουαλικά, με το πτώμα να είναι πολύ καλά κρυμμένο σε έναν μαντρότοιχο, πίσω από το σπίτι της οικογένειας.
Στο μεταξύ η αστυνομία προσπαθεί να συλλέξει κάθε είδους στοιχεία που θα την οδηγήσουν στο δράστη του εγκλήματος.Όσο προχωρούν οι έρευνες εμφανίζεται κάτι που μπορεί να έχει τεράστια σημασία. Ο πατέρας του παιδιού πέφτει σε αντιφάσεις στις διαδοχικές καταθέσεις, τις οποίες καλείται να δώσει κι οι υποψίες των ανακριτικών υπαλλήλων που επιλαμβάνονται της υπόθεσης φουντώνουν και στρέφονται ανοικτά εναντίον του…
Με επιμονή και μεθοδικότητα, αποκαλύπτεται το μεγάλο μυστικό και μάλιστα ο Μανώλης Δουρής ομολογεί ότι αυτός βίασε και σκότωσε το ίδιο του το παιδί! Αιτία, κατά τον ίδιο, μια αόριστη ασθένεια που τον κυριεύει και τον μεταμορφώνει: «Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε».
Με ομοφωνία του Δικαστηρίου ο κατηγορούμενος κηρύσσεται ένοχος και απαγγέλλεται ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Στο ακροατήριο επικρατεί ευφορία και η τάση προς το περίφημο περί δικαίου αίσθημα δείχνει να ικανοποιείται.
Ελένη Παναγιωτοπούλου
Στις 29 Οκτωβρίου 1995 ανακαλύφθηκε στην περιοχή κοντά στα διόδια της Τραγάνας το τεμαχισμένο πτώμα της 29χρονης ιερόδουλης Ελένης Παναγιωτοπούλου η οποία είχε πέσει θύμα του «Δράκου των ιερόδουλων», Αντώνη Δαγκλή του οποίου η δράση εκείνη την περίοδο είχε σκορπίσει τον τρόμο στα στέκια της πορνείας.
Τα κομμένα μέλη είχαν σκορπιστεί σε διάφορα σημεία της περιοχής, ενώ το συγκλονιστικότερο στοιχείο ήταν πως ο δολοφόνος είχε αφαιρέσει τα σπλάχνα και είχε κόψει τις θηλές από τους μαστούς του θύματος.
Στις 24 Ιανουαρίου 1996 ύστερα από παρακολούθηση οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν την ώρα που βρισκόταν στο λευκό φορτηγάκι. Στο εσωτερικό του, στο οποίο είχε τοποθετηθεί ένα παλιό στρώμα από αφρολέξ και υπήρχε κι ένα κουτί με εργαλεία, βρέθηκε ο σταυρός που φορούσε η ιερόδουλη Ελένη Παναγιωτοπούλου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι Ο Δαγκλής έτρεφε μεγάλο μίσος για τις ιερόδουλες, καθότι τα μάτια τους έβλεπε την ίδια του τη μητέρα
«Έβλεπα τη μητέρα μου στο πρόσωπο των ιερόδουλων. Κάθε φορά νόμιζα πως σκότωνα εκείνη», είχε πει στην ανάκριση.
Ζωή Δαλακλίδου
Μπροστά στο άψυχο σώμα της ακόμη και ο ιατροδικαστής λύγισε. Η άτυχη Ζωή αφού έζησε τον εφιάλτη του βιασμού έπειτα βρήκε φρικτό θάνατο από τον 27χρονο Χρήστο Παπάζογλου έξω από τo σπίτι των γονιών της στην Ξάνθη. Ο δράστης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας, καθώς και σε 25 χρόνια κάθειρξης για τα αδικήματα του εμπρησμού και του βιασμού, χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.
Ο βιασμός έγινε στον ακάλυπτο χώρο πίσω από την πολυκατοικία της κοπέλας, ενώ την έπιασε μόλις εκείνη είχε βάλει τα κλειδιά στην εξώπορτα του σπιτιού της. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο ίδιος βίασε και κακοποίησε την αδικοχαμένη κοπέλα, την οποία στη συνέχεια περιέλουσε με βενζίνη καίγοντάς την ζωντανή! Κατά τη σύλληψη του, ο δράστης παραδέχτηκε την κραυγαλέα πράξη του.
Μυρτώ
Πρόκειται για μία υπόθεση που έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη των αξιωματικών της Ασφάλειας Αττικής που ασχολήθηκαν με το έγκλημα αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.
Το περιστατικό συνέβη στις 22 Ιουλίου 2012 σε ένα απόμερο σημείο στην παραλία της Χρυσής Ακτής της Πάρου. Εκεί η 15χρονη Μυρτώ, η οποία έκανε διακοπές στο νησί, άκουγε μουσική από το κινητό της όταν ξαφνικά της επιτέθηκε άνδρας πακιστανικής καταγωγής. Tη χτύπησε, την κακοποίησε σεξουαλικά και στη συνέχεια προσπάθησε να της συνθλίψει το κρανίο με μία πέτρα. Ο δράστης με σημαντική καθυστέρηση τελικά εντοπίστηκε και συνελήφθη. Την ώρα που το κορίτσι έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, εκείνος παραδέχτηκε στην κατάθεσή του ότι τη χτύπησε λέγοντας:
«Την είδα να κάθεται στα βράχια και να ακούει μουσική. Πήγα κοντά της και προσπάθησα να της πάρω κινητό. Αντιστάθηκε όμως και εκνευρίστηκα. Άρχισα να της χτυπώ το κεφάλι στα βράχια για να την κάνω να σταματήσει. Κάποια στιγμή σταμάτησε να κουνιέται. Της πήρα από τα χέρια το κινητό και μετά της έβγαλα τα ρούχα».
