Πυκνό πέπλο μυστηρίου συνεχίζει να καλύπτει την υπόθεση θανάτου των τριών κοριτσιών στην Πάτρα, την ώρα που το φως της δημοσιότητας βλέπει μία ζωγραφιά της μικρής Τζωρτζίνας.
Η παιδοψυχολόγος – λογοπαθολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, με ανάρτησή της στο Facebook, προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τη ζωγραφιά της 9χρονης, αναφέροντας μεταξύ άλλων, ότι το παιδί κραύγαζε για βοήθεια.
H ερμηνεία της παιδοψυχολόγου:
Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακριά.
Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική μου αρέσει η κίνηση.
Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.
Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.
“ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι ότι ανήκω μαζί τους, πχ. όποιον ενδιαφέρεται.
Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Σχημα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ίδιο.
Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο δίπλα στην αδερφή μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδερφής μου όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
Πράσινος άγγελος: Η αδερφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδερφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.
Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.