Έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Σγουράκης, παραγωγός οπτικοακουστικών έργων, σκηνοθέτης και πρόεδρος του «Αρχείου Κρήτης». Γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1946. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, δημοσιογραφία και σκηνοθεσία κινηματογράφου.
Ασχολήθηκε αρχικά με τη δημοσιογραφία και με ραδιοφωνικές εκπομπές με ειδίκευση τον επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων και από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ως δημιουργός παραγωγός και σκηνοθέτης κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών, κυρίως πνευματικού και πολιτιστικού περιεχομένου, με στόχο τη δημιουργία του «εθνικού αρχείου», όπως έχει αποκληθεί η σειρά των αυτοβιογραφιών, το «Μονόγραμμα». Η σειρά αυτή – 400 ταινίες μέχρι σήμερα-, είναι από τις μακροβιότερες στην ελληνική τηλεόραση και συμπληρώνει 40 ολόκληρα χρόνια συνεχούς παρουσίας στην ΕΡΤ, με την καταγραφή και παρουσίαση των σημαντικότερων προσώπων της πνευματικής, καλλιτεχνικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας.
Ιδιαίτερη θέση στο συνολικό έργο του κατέχουν αυτοτελείς ταινίες- μονογραφίες, που έχει δημιουργήσει από κοινού με τη σύζυγό του Ηρώ Σγουράκη, για καθοριστικά πρόσωπα του πνεύματος, όπως οι: Νίκος Καζαντζάκης, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος, Στρατηγός Μακρυγιάννης, Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης και οι βιογραφίες Ελευθέριος Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής.
Συνολικά 900 περίπου ταινίες περιλαμβάνει το γνωστό ως «Αρχείο Γ. & Η. Σγουράκη» με ιστορικές σειρές, σήριαλ, τηλεταινίες, μουσικές εκπομπές, σόου κ.ά.
Συγγραφικό έργο: «Σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό», «Κρητικό Ημερολόγιο» και από κοινού με την Ηρώ «Μίκης Θεοδωράκης – αυτοβιογραφία» και «Γιάννης Ρίτσος – αυτοβιογραφία».
Ο γιος Στέλιος Σγουράκης αποχαιρέτησε τον πατέρα του με ανάρτηση στο Facebook ως εξής: «Άδεια η καρέκλα σου από χρόνια μα πάντα ήλπιζα να ξανάρθεις. . . Πήγαινε τώρα να βρεις τη μάνα, την αγαπημένη σου Ηρώ, και τους φίλους σου, τον Βαγγέλη, τον Βασίλη κι όλη την παρέα, που σίγουρα σε περιμένουν. Πήγαινε γιατί εδώ ο κόσμος έχει γεμίσει τσογλάνια πατέρα, όπως κάποτε σου έλεγε κι ο Τσαρούχης. Κοιτάνε να καταστρέψουν και να εξαφανίσουν το έργο σου γιατί εσένα σε έτρεμαν και δεν τολμούσαν να σε αντιμετωπίσουν στα ίσα, μα τώρα σε παραμέρισαν όταν σ’ αισθάνθηκαν λαβωμένο από την αρρώστια, κι αυτό σε πλήγωσε βαθιά. Αυτό περίμεναν χρόνια. Βαριά η κληρονομιά που αφήνεις σε μας αλλά συνάμα και το χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα της καταγραφής και διάσωσης του πολιτισμού αυτού του τόπου, όπως κάνατε με την Ηρώ για σχεδόν πενήντα χρόνια … μιαν ολόκληρη ζωή. Καλό κατευόδιο πατέρα”.
