Παιδαγωγική ΑΠΘ για Ωνάσεια σχολεία: Η προσέγγιση δεν αντιμετωπίζει, αλλά δημιουργεί νέες ανισότητες

Κοινοποίηση:
sxoleio4

Ο Τομέας Παιδαγωγικής του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ εκφράζει ανησυχίες σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα Ωνάσεια σχολεία.

 

Η ανακοίνωση του Τομέα αναδεικνύει την κεντρική αντίφαση που προκύπτει από την επιθυμία στήριξης μαθητών από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, σε συνδυασμό με τον τρόπο λειτουργίας αυτών των σχολείων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο Νόμος 5174, ο οποίος θεσπίζει τα Ωνάσεια σχολεία, δεν συμβάλλει στη μείωση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, αλλά τις ενισχύει. Οι μαθητές διαχωρίζονται σε εκείνους που θεωρούνται ότι «αξίζουν» μια καλύτερη εκπαίδευση και σε αυτούς που αποκλείονται είτε λόγω αποτυχίας στις εξετάσεις είτε λόγω αδυναμίας ένταξης σύμφωνα με τις καθορισμένες ποσότητες.

 

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

“Ο Τομέας Παιδαγωγικής του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής Α.Π.Θ. επισημαίνει σχετικά με τα Ωνάσεια σχολεία ότι υπάρχει βασική αντίφαση ανάμεσα στη δηλωθείσα πρόθεση να ενισχυθεί η εκπαίδευση των παιδιών που διαμένουν σε περιοχές που αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις και στον νομοθετημένο τρόπο ίδρυσης και λειτουργίας των συγκεκριμένων σχολείων.

Η αντίφαση αφορά στο γεγονός ότι η ίδρυση των Ωνασείων σχολείων δεν αντιμετωπίζει, αλλά δημιουργεί νέες ανισότητες σε κοινωνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο καθώς και μεταξύ των σχολείων. Μέσω του Νόμου 5174 ενισχύονται οι διακρίσεις μεταξύ των μαθητών και μαθητριών σε αυτούς που «αξίζουν» μία ποιοτικότερη εκπαίδευση σε καλύτερες υποδομές λόγω της επιτυχίας τους σε προβλεπόμενες εξετάσεις. Τα υπόλοιπα παιδιά, που δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στις εξετάσεις ή να συμπεριληφθούν στο σχολείο της γειτονιάς με βάση την προβλεπόμενη ποσόστωση, θα αναγκαστούν να μεταβούν σε άλλα σχολεία.

Επιπροσθέτως, ο Τομέας Παιδαγωγικής εκφράζει τον προβληματισμό του για την ανάληψη των υποχρεώσεων της πολιτείας από δωρητές, οι οποίες, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του νόμου, δεν αφορούν μόνο τη χρηματοδότηση αλλά και τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων στο πλαίσιο της δημόσιας εκπαίδευσης. Τέλος, αν η πρόθεση του Νόμου είναι όντως η διάχυση των πειραματισμών σε ό,τι αφορά εκπαιδευτικές μεθόδους και πρακτικές στο σύνολο των σχολείων, οι πειραματισμοί αυτοί απαιτείται να γίνονται με το σύνολο των μαθητών και μαθητριών της γειτονιάς και με τους υπάρχοντες και τις υπάρχουσες εκπαιδευτικούς των σχολείων, αναγνωρίζοντας τις προκλήσεις μιας διαφοροποιημένης σε πολλά επίπεδα καθημερινής σχολικής πραγματικότητας.

 

Ζητούμενο είναι η δημόσια, ποιοτική, δημοκρατική και συμπεριληπτική εκπαίδευση η οποία μπορεί να ενισχυθεί μέσα από την υποστήριξη όλων των σχολείων. Τα ελληνικά σχολεία, με βάση τη σχετική έρευνα, επιδεικνύουν σημαντικές πρωτοβουλίες και εφαρμόζουν αξιοσημείωτο αριθμό δράσεων.

Με την κατάλληλη υποστήριξη, θεσμική, υλικοτεχνική και ηθική, τα σχολεία μπορούν περαιτέρω να ανθίσουν προς όφελος όλων των μαθητριών και των μαθητών τους και όχι μόνο εκείνων που είναι ήδη ευνοημένοι ως προς τις επιδόσεις τους.”

 

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

Leave a Response