Στην εκπομπή ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ στην Κρήτη TV με τον Γιώργο Σαχίνη (22/11/2024) και καλεσμένους τον αντιστράτηγο εν αποστρατεία και στρατιωτικό αναλυτή Κωνσταντίνο Λουκόπουλο, και τον Πρέσβη επί τιμή Βασίλη Μπορνόβα, συμμετείχε ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Όσκλο, Παναγιώτης Παύλος.
Στις τοποθετήσεις του, μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
«Θεωρώ επιτακτική ανάγκη στην Ελλάδα να δρομολογηθούν άμεσα ενέργειες για την σύσταση, επιτέλους, Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, καθώς και για την ουσιαστική ενεργοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.
Επίσης, θεωρώ πολύ κρίσιμο η παρούσα κυβέρνηση να ανακάμψει και να καλύψει το χαμένο έδαφος – διότι, για να μην γελιόμαστε, είχε θεωρήσει κάποια πράγματα και τα είχε υπολογίσει λάθος στις ΗΠΑ, της βγήκαν αλλιώς με τη νίκη Τραμπ.
Πλην όμως, έχουμε το μεγάλο asset του Ελληνοαμερικανικού λόμπι, το οποίο έχει κάνει τεράστια δουλειά, ιδίως με το ζήτημα των αεροσκαφών. Διότι, κι αυτό πρέπει να το πούμε, είναι σημαντικό: η Τουρκία μας εκμεταλλεύεται και μας κάνει τα γλυκά μάτια, διότι περιμένει να ολοκληρωθούν οι παραλαβές από την Αμερική, να έρθουν ενδεχομένως Eurofighter από τη Γερμανία. Τα «ήρεμα νερά», δηλαδή, είναι με το αζημίωτο για την Τουρκία.
Άρα λοιπόν, η Ελλάδα πρέπει στους επόμενους μήνες να κάνει άμεσα βήματα σε αυτές τις κατευθύνσεις, εάν θέλει να διατηρήσει μια ισορροπία ισχύος, όχι (μόνον) επί του πεδίου, αλλά επί της διπλωματίας».
Οφείλει κανείς να συμφωνήσει στα περισσότερα με τον Κο Καθηγητή. Αυτό ενδεχομένως και οπωσδήποτε υπό όρους θα μπορούσε να ήταν το καλύτερο για την Δημοκρατία και την Χώρα. Όμως το κερίαρχο θέμα είναι κατά πόσον πας 4ετούς θητείας ενδειαφέρεται η μπορεί να “υπακούει” σε “Εθνικά Συμβούλια”, εάν δεν μπορεί ο ίδιος να ελέγξει την σύνθεση, ικανότητες, σκέψεις, γνώμες, αλληλεπιδράσεις,προθέσεις, ενδεχόμενες προσπάθειες επηρεασμού η και συνδιαλλαγής όταν στο τέλος οπωσδήποτε ο ίδιος θα ευρίσκεται “απολογούμενος” για συμμόρφωση η μη σε υποδείξεις και Αποφάσεις Συμβουλίων η προτιμ’α να Αποφασίζει ο ‘ίδιος, να δρα ανεξέλεγκτος, ελέγχων πλήρως τις προσπάθειες Συνδιαλλαγής και να ενδίδει η οχι με αντικείμενο προσωπικά ωφέλη οιασδήποτε μορφής είτε αφορούν εξουσία, είτε “μη διώξεις” είτε Οικονομικά της Χώρας η του ιδίου. Λεπτομερή, διαρκή παραδείγματα αποδίδονται στην Ρωμαϊική Ιστορία με την συμπεριφορά των Συγκλητικών.