Με αφορμή την πρεμιέρα που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων για το σκάνδαλο με το VAR στο Καραϊσκάκη, ο «Ζάστρο» ανατρέχει στο παρελθόν παρουσιάζοντας ποια άλλη έναρξη πρωταθλήματος είχε προκαλέσει οργή!
Συζητάμε για ένταση, για αντιπαλότητες, για «δύσκολες εποχές» και «ηλεκτρισμένες πρεμιέρες» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θεωρείται το πρωτάθλημα που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα, ένα «πρωτάθλημα για γερά νεύρα».
Αναλογιστείτε τώρα ένα πρωτάθλημα που επρόκειτο να ξεκινήσει υπό τις παρακάτω συνθήκες: Η χώρα σε απίστευτο κλίμα πόλωσης να ετοιμάζεται για εκλογές, με προεκλογικές συγκεντρώσεις και ουκ ολίγες «ψιλές», η ελληνική αστυνομία για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το φαινόμενο των «χούλιγκανς» αφού ούτε δυο μήνες πιο πριν στη Νέα Φιλαδέλφεια είχε πρωτοεμφανιστεί το φαινόμενο.
Προσθέστε το τραγικό συμβάν με τον χαμό των 21 ψυχών στη θύρα 7, τη νέα ψυχρολουσία με τον αιφνίδιο θάνατο του προπονητή του ΠΑΟΚ Γκιούλα Λόραντ και συμπληρώστε το παζλ με την απίστευτη υπόθεση «Μπουμπλή», πασπαλισμένη με την πολυθρύλητη αρπαγή του Γαλάκου και του Κυράστα από τον Βαρδινογιάννη. Και στην κλήρωση η πρεμιέρα γράφει «Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός» με τον Ολυμπιακό τιμωρημένο και αναγκασμένο να αγωνιστεί μακριά από το Καραϊσκάκης!
Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά: 21 Ιουνίου είχε διεξαχθεί ο τελικός του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ, ο πρώτος τελικός που μεταδόθηκε έγχρωμος στην τηλεόραση, προφανώς για να θαυμάσει με χρώμα ολόκληρη η Ελλάδα τις φωτιές, τα μπουκάλια, τις πέτρες και τα κομμάτια τσιμέντου που χρησιμοποιήθηκαν στη μάχη οπαδών και ΜΑΤ. Ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε για εκείνα τα επεισόδια με υποχρέωση να αγωνιστεί μακριά από την έδρα του, με τον κόσμο του ούτως ή άλλως να βράζει εξ αιτίας της υπόθεσης «Μπουμπλή».
Η υπόθεση Μπουμπλή, μετά την επάνοδο του παίκτη το 1979 και με την ανάληψη της προεδρίας του Παναθηναϊκού από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων κυρίως από πλευράς Ολυμπιακού, με το Σταύρο Νταϊφά να καταθέτει ενστάσεις επί ενστάσεων για πλαστοπροσωπία και πλαστογραφία καθώς και παράνομη έκδοση του δελτίου του Αργεντίνου ποδοσφαιριστή από την ΕΠΟ.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού, εξέφραζαν την αγανάκτησή τους και διαμαρτύρονταν ακόμη και στα φιλικά παιχνίδια της ομάδας, αναρτώντας πανό με ευθείες βολές εναντίον του ΠΑΣΟΚ και της επερχόμενης “Αλλαγής”, κάνοντας λόγο για οφθαλμοφανή παρατυπία εκ μέρους της ΕΠΟ και βάζοντας ουσιαστικά τα θεμέλια του αντιβαρδινογιαννισμού στους κόλπους του συλλόγου.
Η κλήρωση του πρωταθλήματος έγινε στα μέσα Αυγούστου και όλοι πάγωσαν. Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός με τη βούλα στο καλεντάρι να γράφει «6 Σεπτεμβρίου – Πάτρα». Στις δύο ομάδες σημαίνει συναγερμός, εντατικοποιούνται οι προπονήσεις και η προετοιμασία γίνεται πιο σοβαρή και υπό απόλυτη συγκέντρωση. Ο Ολυμπιακός είχε προσπαθήσει να αντικαταστήσει τις απώλειες στο ρόστερ, επενδύοντας σεβαστά ποσά για δύο μόνον ποδοσφαιριστές: το νεαρό Γιώργο Τόγια που αγόρασε από την Κόρινθο και για το μήλον της έριδος εκείνης της μεταγραφικής περιόδου, τον φορ του Εθνικού Τάσο Μητρόπουλο που αγόρασε 30 εκατ. δραχμές.
Με τον αέρα του νταμπλούχου και με όπλο την ομοιογένεια, ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να λύσει το γρίφο Παναθηναϊκός. Οι πράσινοι, σε μια σαρωτική μεταγραφική περίοδο στην οποία υπήρξαν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, είχαν αλλάξει εντελώς σε σχέση με την απογοητευτική προηγούμενη σεζόν. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είχε υποσχεθεί διαρθρωτικές αλλαγές και ως στόχο είχε θέσει μόνον τον τίτλο.
Με τα έργα στην Παιανία να ολοκληρώνονται και το χρονοδιάγραμμα να επιτάσσει τα εγκαίνια πριν το τέλος του έτους, αλλά και την ειλημμένη απόφαση της οικογένειας να ασχοληθεί σοβαρά με τον Παναθηναϊκό (τότε συμμετείχε ενεργά στα κοινά του συλλόγου και ο Βαρδής) οι οπαδοί του τριφυλλιού είχαν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για το μέλλον της ομάδας, κυρίως λόγω της επιθετικής πολιτικής στις μεταγραφές.
Εκτός των Γαλάκου και Κυράστα που ήταν και επίδειξη ισχύος έναντι του άμεσου ανταγωνιστή, ο Βαρδινογιάννης διατήρησε στο ρόστερ το Ρουμάνο διεθνή Ντόρου Νικολάε, έφερε τον Νορβηγό διεθνή, Άρνε Γκούναρ Ντόκεν από τη Λίλεστρομ, τον Άγγελο Αναστασιάδη από τον ΠΑΟΚ και τον σπουδαίο κεφαλοσφαιριστή Γρηγόρη Χαραλαμπίδη από τη δυνατή Δόξα Δράμας. Ο Βαρδινογιάννης είχε δώσει το σύνθημα και το αναπάντεχο ντέρμπι της πρεμιέρας φάνταζε ως ιδανική ευκαιρία για να σταλεί ηχηρό μήνυμα για την επιβολή ισχύος στον αιώνιο αντίπαλο.
Στον κόσμο και των δύο ομάδων επικρατούσε παροξυσμός, τα 21.350 εισιτήρια εξελίχθηκαν σε holy grail για τους οπαδούς και το γήπεδο της Αγυιάς στη δική τους Wonderland. Οι επιτήδειοι δεν έχασαν την ευκαιρία και άμεσα ξεκίνησε μια απίστευτη διαδικασία μαύρης αγοράς για τα εισιτήρια του αγώνα της Πάτρας, με συγκεντρωμένους τύπους στην Ομόνοια να έχουν ορίσει τριπλάσιες και τετραπλάσιες τιμές στα εισιτήρια αναλόγως με το εάν ήταν αριθμημένα ή «διακεκριμένης θέσης» όπως αναγραφόταν τότε στα εισιτήρια.
Εισιτήρια των 100 δραχμών πωλούνταν με 1000, τα «καλά» των 400 με 2 και 2μισι χιλιάδες δραχμές, επικρατούσε ένα ατέλειωτο χάος σχετικά με το ποιος έχει πάρει εισιτήρια και σε ποιο σημείο του γηπέδου. Ήταν αδύνατον για την αστυνομία να ελέγξει σε ποια χέρια είχαν καταλήξει τα 5500 εισιτήρια που αναλογούσαν στη φιλοξενούμενη ΠΑΕ Παναθηναϊκός και πόσοι οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν προμηθευτεί από μαυραγορίτες εισιτήρια «στη λάθος πλευρά».
Δεν υπήρχαν ακόμη νεκρές ζώνες εκείνη την εποχή, παρόλο που η τραγωδία της θύρας 7 και τα επεισόδια του τελικού είχαν θορυβήσει και πανικοβάλει τις αρχές. Το μεγάλο πρόβλημα της αστυνομίας ήταν ότι το κλίμα ήταν απόλυτα τεταμένο και λόγω των επικείμενων εκλογών, με νεοδημοκράτες και πασοκτζήδες να πλακώνονται κυριολεκτικά στα καφενεία. Με λίγα λόγια, το παιχνίδι μύριζε από παντού μπαρούτι και οι λόγοι δεν ήταν μόνο αθλητικοί.
Πολύ γρήγορα έγινε κατανοητό στους εκδρομείς φίλους του Παναθηναϊκού, ότι το ταξίδι στην αχαϊκή πρωτεύουσα θα ήταν δυσκολότερο του συνηθισμένου. Ήδη από τον Ισθμό της Κορίνθου, ορδές οπαδών του Ολυμπιακού έστηναν καρτέρια αναζητώντας αυτοκίνητα ή λεωφορεία με κάποιο διακριτικό των πρασίνων, με πολλούς εκδρομείς του ΠΑΣΟΚ (μιλούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου μια ημέρα πριν στην κεντρική πλατεία της Πάτρας) να πληρώνουν τη νύφη λόγω… πράσινου χρώματος.
Έγιναν ουκ ολίγες ομορφιές στην εθνική οδό Αθηνών-Πατρών, ενώ πανικόβλητος ο Αστυνομικός Διευθυντής Πατρών, προσπαθούσε να τηρηθεί η τάξη πέριξ του γηπέδου και στην πόλη. Κύριο μέλημα της αστυνομίας ήταν να περιφρουρήσει τα κεντρικά σημεία της πόλης αποσοβώντας πιθανή μοιραία συνάντηση των αντιπάλων οπαδών και την ίδια στιγμή να ελέγχει τις πολιτικές αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις που με ασήμαντη αφορμή ξεκινούσαν και μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάτι περισσότερο από τους συνήθεις προπηλακισμούς.
Οι συλλήψεις και οι προσαγωγές γύρω από το γήπεδο της Παναχαϊκής, έφτασαν τις 15, οι περισσότεροι συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω πωλώντας εισιτήρια στη μαύρη αγορά (σε εκτός λογικής τιμές, ακόμη και σε σχέση με τις τιμές στην Ομόνοια) ή για φθορά ξένης περιουσίας. Πέρα από ξύλο και ευτράπελα όμως, υπήρχε και ένα παιχνίδι που όσο πλησίαζε η ώρα διεξαγωγής του, τόσο προδιαγραφόταν η αναγωγή του στη σφαίρα του μύθου για τις επόμενες γενιές.
Θαρρείς και εμφανίστηκε ο από μηχανής Θεός της αρχαίας τραγωδίας, στην Πάτρα ξεκίνησε να βρέχει καταρρακτωδώς. Η νεροποντή ήταν τόσο ισχυρή, που έθεσε τέλος στις όποιες σκέψεις για εχθροπραξίες και όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, αποσόβησε τα χειρότερα. Οι οπαδοί και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού που κατάλαβαν ότι είχαν «λάθος» εισιτήρια, έκρυψαν τα διακριτικά και πήραν τις θέσεις τους ανάμεσα σε χιλιάδες αφιονισμένους Ολυμπιακούς. Κάπως έτσι, εν μέσω βουκολικού τοπίου το ρολόι άρχισε να μετρά αντίστροφα. Στο γήπεδο υπήρχαν στριμωγμένοι πάνω από 25 χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και ο τότε Υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών Ανδρέας Ανδριανόπουλος και ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, αμφότεροι ακραιφνείς ολυμπιακοί και μάλιστα φανατικοί.
Όσο πλησίαζε η ώρα έναρξης, ο αγωνιστικός χώρος θύμιζε βουστάσιο.
Χορτάρι φαινόταν μόνον σε συγκεκριμένα σημεία – κυρίως στις τέσσερις γωνίες – ενώ ο κόσμος αδιαφορώντας για το νερό και τη λάσπη, εξακολουθούσε να μπαίνει, καλύπτοντας κάθε σπιθαμή των κερκίδων. Ακόμη και οι θέσεις των ορθίων κάτω από τις κερκίδες ήταν ασφυκτικά γεμάτες, το γήπεδο ήταν πιο γεμάτο από ποτέ, όπως καταμαρτυρά και το ακατάρριπτο από τότε ρεκόρ των 21350 εισιτηρίων που ανακοινώθηκαν στην εκκαθάριση.
Όταν ο διαιτητής Κανάρης κάνει την εμφάνισή του μαζί με τους επόπτες για να επιθεωρήσουν τον αγωνιστικό χώρο, η βροχή ως εκ θαύματος σταματάει και το ντέρμπι είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Οι παίκτες εμφανίζονται ανέκφραστοι και απόλυτα συγκεντρωμένοι. Έχουν προειδοποιηθεί άλλωστε από τις διοικήσεις ότι το παιχνίδι είναι κάτι παραπάνω από ένα ντέρμπι.
Ο Σταύρος Νταϊφάς είχε φροντίσει να αποσυρθεί η αποστολή του Ολυμπιακού στο ξενοδοχείο Χανδρής μια μέρα πριν το ταξίδι στην Πάτρα και ο Νίκος Ευθυμίου είχε υποσχεθεί γενναιόδωρο πριμ σε περίπτωση νίκης. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, που μαζί με τον αδελφό του Βαρδή, επισκέφθηκαν τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού για να τους ντοπάρουν ψυχολογικά. Φεύγοντας από τη συνάντηση, ο Βαρδής γύρισε και είπε με νόημα «κερδίστε εσείς κι εγώ είμαι εδώ, να σας δώσω όχι τα ψίχουλα που υπόσχεται ο Νταϊφάς, αλλά πολλά περισσότερα» σκορπίζοντας θύελλα ενθουσιασμού.
Η πιο πολυσυζητημένη πρεμιέρα επαγγελματικού πρωταθλήματος ξεκίνησε μέσα σε απίστευτη ένταση και οχλαγωγία που όμοιά της δεν έχει ξανασυμβεί. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν εξαντλήσει κάθε πιθανή και απίθανη αποδοκιμασία στους «προδότες» Γαλάκο και Κυράστα, το μπινελίκι και τα συνθήματα είναι πρωτάκουστα για ελληνικό γήπεδο και το ντέρμπι έχει ξεκινήσει σε περιβάλλον far west.
Το λασπωμένο τερέν είναι βέβαιο ότι θα βοηθήσει τους παίκτες να παίξουν ακόμη πιο δυνατά, θα επιτρέψει να ξεφύγουν ακόμη περισσότερα σκληρά μαρκαρίσματα και το διψασμένο για «αίμα και άμμο» κοινό στην κερκίδα, θα έχει αυτό που εύχεται: πόλεμο. Ο διαιτητής, όπως συνηθίζεται μέχρι σήμερα σε αντίστοιχα παιχνίδια, προσπαθεί να «κρατήσει» το ματς βγάζοντας νωρίς κάρτες και έχει αποφασίσει να παίξει έδρα.
Πάνω απ’ όλα προείχε η σωματική του ακεραιότητα και η υγεία των 22 ποδοσφαιριστών που οφείλουν να συνετιστούν για να μην εξαγριωθεί κι άλλο το κοινό. Το πρώτο δεκάλεπτο κύλησε με παιχνίδι κέντρου, με αλλεπάλληλα σφυρίγματα για βίαια μαρκαρίσματα και τη μπάλα να κολλάει πολλές φορές στη λάσπη. Ο διαιτητής κάνει το σταυρό του να μην τύχει καμία δύσκολη φάση και προσπαθεί να μειώσει τον πραγματικό χρόνο παιχνιδιού όσο περισσότερο γίνεται.
Ο Κύπριος Σταύρος Παπαδόπουλος γυρίζει άτσαλα τη μπάλα προς το Σαργκάνη και εκείνη κολλάει στη λάσπη, πλάι στην εστία του τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Ο Γαλάκος έχει διαβάσει τη φάση, έχει ακολουθήσει και δευτερόλεπτα πριν τον γκρεμίσει ο Σαργκάνης, σουτάρει από πολύ πλάγια στην κενή εστία. Η μπάλα αργά και βασανιστικά οδεύει προς τα δίχτυα μέχρι που ξανακολλάει στη λάσπη μισό μέτρο από τη γραμμή του τέρματος του Ολυμπιακού.
Πριν προλάβει να αντιδράσει οποιοσδήποτε αμυντικός, ο επερχόμενος με φοβερή ορμή «Μπουμπλής» Ρότσα, σουτάρει με όλη του δύναμη και τινάζει τα δίχτυα του Σαργκάνη. 0-1, ψυχρολουσία για τον Ολυμπιακό και το γήπεδο εξαγριώνεται ακόμη περισσότερο, μιας και το γκολ προήλθε από ενέργεια του Γαλάκου και τελική ενέργεια του αμαρτωλού «Μπουμπλή από το Αιγάλεω». Όποιος και να έγραφε το σενάριο, αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να το σκεφτεί.
Το παιχνίδι μετά το γκολ γίνεται ακόμη πιο άτεχνο, ο Κανάρης εξακολουθεί να μοιράζει αφειδώς κάρτες στους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, κάνοντας τα στραβά μάτια στα αντίστοιχα μαρκαρίσματα των αντιπάλων τους. Μετά τον Καψή, τιμωρούνται με κίτρινη μέσα σε ένα μισάωρο ο Κωνσταντίνου, ο Γαλάκος, ο Καρούλιας κι απ’ τον Ολυμπιακό μόνο ο Νικολούδης. Λίγο πριν τελειώσει το ημίχρονο και ενώ ο Ολυμπιακός είχε δοκάρι σε ανάποδο ψαλίδι του Αναστόπουλου, θα γίνει η φάση που θα τινάξει το ματς εντελώς στον αέρα.
Ο Λιβαθηνός έχει τη μπάλα κοντά στην πλάγια γραμμή στο λασπωμένο χώρο του κέντρου και ο Βαμβακούλας με δολοφονικό τάκλιν τον στέλνει στα κάγκελα. Ο Λιβαθηνός θα πέσει λιπόθυμος και θα αποχωρήσει υποβασταζόμενος, ενώ οι συμπαίκτες του έχουν πέσει πάνω στο Βαμβακούλα απωθώντας τον και στολίζοντάς τον με διάφορα επίθετα. Μέσα στη σύρραξη, ο Κατσιάκος θα χτυπήσει τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού και ο Κανάρης μέσα στον κακό χαμό, τον αποβάλλει.
Ο Παναθηναϊκός μένει με δέκα και πλέον μπορεί να παίξει μόνο ψυχωμένα. Το γήπεδο κοχλάζει, οι ιαχές δεν σταματούν ούτε κατά τη διάρκεια της διακοπής του ημιχρόνου, ο κόσμος εξακολουθεί να είναι παθιασμένος και όλοι περιμένουν πως και πως το δεύτερο ημίχρονο. Ο Παναθηναϊκός με «ντόπες» Βαρδινογιάννη στα αποδυτήρια βγαίνει με το μαχαίρι στα δόντια.
Οι έξοχοι Καψής και Κυράστας σταματούν κάθε επίθεση, ο Άγγελος Αναστασιάδης καταπίνει χιλιόμετρα στο κέντρο μαζί με το Σπύρο Λιβαθηνό (ο οποίος έχει επιστρέψει στο ματς παρά τη διάσειση έχοντας μπανταρισμένο το κεφάλι του με γάζες) απαγορεύοντας στα χαφ του Ολυμπιακού να δημιουργήσουν οτιδήποτε στο παιχνίδι. Κάπου εκεί αναλαμβάνει δράση ο Μάρτιν Νοβοσέλατς, ο οποίος προωθείται στα χαφ και αποφασίζει χωρίς εντολή να παίξει box2box και να πάρει την κατάσταση στα πόδια του. Ο Νοβοσέλατς δίνει την τελευταία μεγάλη παράστασή του στην Ελλάδα και λίγο αργότερα τροφοδοτεί άψογα στο ύψος του πέναλτι το Λεμονή που έχει πάρει τη θέση του Ορφανού. Το σουτ του Τάκη θα φύγει ελάχιστα άουτ από τα δοκάρια του Βασίλη Κωνσταντίνου.
Τα λεπτά περνούν, ο Παναθηναϊκός με νύχια και με δόντια διατηρεί το προβάδισμα παίζοντας πολύ έξυπνα και αποφεύγοντας επικίνδυνες καταστάσεις, αφού εκτός των άλλων αντιμετωπίζει και μια όχι τόσο φιλική διαιτησία. Έχουμε φτάσει στο τελευταίο δεκάλεπτο μαζί με τις καθυστερήσεις, ο Παναθηναϊκός κρατάει, ο Ολυμπιακός επιτίθεται λυσσασμένα. Ο Νοβοσέλατς ανοίγει δεξιά στον Κουσουλάκη που ξεπερνάει το εμπόδιο του Καρούλια που είχε ήδη κάρτα και σεντράρει στα καρέ του Παναθηναϊκού.
Πιο ψηλά απ’ όλους θα πηδήξει ο Μητρόπουλος και με δυνατή κεφαλιά θα στείλει τη μπάλα στον ουρανό των δικτύων του Κωνσταντίνου. Ο Τάσος σκοράρει στο ντεμπούτο του και μάλιστα σε ντέρμπι πρεμιέρας με τον Παναθηναϊκό. Ίσως να είναι και ένας από τους λόγους που δέθηκε τόσο πολύ με τον κόσμο του Ολυμπιακού, αφού με το γκολ του αποτρέπει μια ήττα που θα αποδεικνυόταν μοιραία για την οικονομία του πρωταθλήματος.
Ο Παναθηναϊκός σαν να χτυπήθηκε από ηλεκτρικό ρεύμα, αντιδρά άμεσα, ξαναπαίρνει τα ηνία του αγώνα παρά τον παίκτη λιγότερο και αποδεικνύει ότι κακώς έπαιξε άμυνα. Ελάχιστα πριν τη λήξη, ο Γαλάκος τριπλάρει δύο αντιπάλους και πριν τον προλάβει ο Σαργκάνης, πασάρει στον Αναστασιάδη για το 1-2. Ο Άγγελος αποκαμωμένος από τα χιλιάδες μέτρα που έχει διανύσει στο λασπωμένο τερέν, θα κάνει ένα άψυχο σουτ, που θα επιτρέψει στο Σταύρο Παπαδόπουλο να προλάβει τελευταία στιγμή τη μπάλα πριν εκείνη πατήσει τον ασβέστη και μπει μέσα στο τέρμα του Ολυμπιακού.
Ο Κύπριος αμυντικός διορθώνει το λάθος που κόστισε το γκολ του Ρότσα, ο Άγγελος σωριάζεται στο έδαφος και μένει ακίνητος. Ξέρει ότι παρόμοια ευκαιρία είναι αδύνατον να ξαναπαρουσιαστεί και εγκαταλείπει την προσπάθεια ολικής ανατροπής δεδομένων στο ματς. Ο Κανάρης σφυρίζει βιαστικά τη λήξη, ευτυχώς για εκείνον το παιχνίδι λήγει ισόπαλο, αφού ήταν βέβαιο ότι ο ηττημένος θα τον πολιορκούσε με πολύ πιο δριμείες διαμαρτυρίες από εκείνες των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού μετά το τελευταίο σφύριγμα. Ανακουφισμένος αποχωρεί για τα αποδυτήρια, ενώ στο οργωμένο γήπεδο επικρατεί η χάβρα της κερκίδας από τα μεθεόρτια ενός παιχνιδιού τέτοιας έντασης.
Οι περισσότεροι «γεμάτοι» και ικανοποιημένοι κι ας μην το ομολογούν. Οι αιώνιοι ουσιαστικά γλύτωσαν την ήττα που ισοδυναμούσε με καταστροφή για το ξεκίνημα της σεζόν, ο Ολυμπιακός είχε τις ευκαιρίες και ήταν καλύτερος, ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε από τον διαιτητή και είχε τις εντυπώσεις, αφού έμεινε η πολύ μεγάλη ευκαιρία που έχασε ο Αναστασιάδης στο τέλος.
Άμεσα γίνεται γνωστό στους ρεπόρτερ ότι οι διοικήσεις είναι απόλυτα ικανοποιημένες για την προσπάθεια των παικτών, παρά την ισοπαλία δίνεται πριμ και από το Βαρδινογιάννη και από τον Ευθυμίου (ο Νταϊφάς απουσίαζε από το γήπεδο της Πάτρας) και οι σφυγμοί όλων επιστρέφουν στο κανονικό. Πλέον όλοι μπορούν να επιστρέψουν ήρεμα στα σπίτια τους, ο κόσμος να «διαλυθεί ησύχως» όπως προέτρεψαν από τα μεγάφωνα και τα φώτα να (ξανα)πέσουν στη μάχη των εκλογών που άλλαξαν για πάντα τη φυσιογνωμία της χώρας. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία…
