Αρχαιολόγοι στον Παναμά, έφεραν στο φως έναν τάφο που χρονολογείται πριν από 1.200 χρόνια, γεμάτο με χρυσούς θησαυρούς και στοιχεία για ανθρωποθυσίες.
Μεταξύ αυτών είναι ένα σύνολο από κυκλικές χρυσές πλάκες, δύο ζώνες κατασκευασμένες από σφαιρικές χρυσές χάντρες και μοναδικά σχεδιασμένα σκουλαρίκια με χρυσή επένδυση από δόντια φάλαινας.
Επιπλέον, βρέθηκαν σκουλαρίκια διαμορφωμένα σε σχήματα κροκοδείλων, καθώς και ενός ανθρώπου, ενός άνδρα και μιας γυναίκας, μαζί με τέσσερα βραχιόλια, δύο καμπάνες και οστέινα φλάουτα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τάφος περιείχε επίσης φούστες και βραχιόλια φτιαγμένα από δόντια κυνόδοντα, προσθέτοντας ένα συναρπαστικό στρώμα στη σειρά των αντικειμένων που αποκαλύφθηκαν.
Το άτομο που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της ανακάλυψης πιστεύεται ότι ήταν αρχηγός που απεβίωσε στα 30 του χρόνια, υποδηλώνοντας ένα πρόωρο τέλος για ένα άτομο με σημαντική σημασία στην κοινωνία του.
Η Δρ Julia Mayo, επικεφαλής του αρχαιολογικού έργου, έριξε φως στη βαθιά σημασία των πρόσθετων ενοίκων του τάφου, σώματα άλλων ατόμων που ενταφιάστηκαν μαζί με τον αρχηγό, πιθανώς για να τον συνοδεύσουν στη μετά θάνατον ζωή.
Η πρακτική αυτή, αν και εντυπωσιακή για τους σύγχρονους παρατηρητές, δεν ήταν ασυνήθιστη στις αρχαίες κοινωνίες, όπου πίστευαν ότι τέτοιοι «σύντροφοι» θα βοηθούσαν τον αποθανόντα στη μετάβαση στον άλλο κόσμο. Στο πλαίσιο της αρχαίας κοινωνίας του Παναμά, ήταν σύνηθες για άτομα υψηλού κύρους να θάβονται με οκτώ έως 32 συντρόφους.
Ωστόσο, η πλήρης έκταση της σημασίας αυτής της ταφής δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως, καθώς η Δρ Mayo σημείωσε ότι η ανασκαφή του χώρου ταφής δεν έχει ολοκληρωθεί. Κατά συνέπεια, ο ακριβής αριθμός των ατόμων που θάφτηκαν μαζί με τον αρχηγό παραμένει απροσδιόριστος σε αυτό το στάδιο.
Η εν εξελίξει ανασκαφή υπόσχεται να αποκαλύψει περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με τις ταφικές πρακτικές, τις κοινωνικές ιεραρχίες και τις πολιτιστικές πεποιθήσεις των αρχαίων ανθρώπων του Παναμά, προσφέροντας ένα παράθυρο σε ένα παρελθόν που συνεχίζει να γοητεύει και να ενημερώνει το παρόν.