Με ανακοίνωσή του το Σωματείο Συμβασιούχων Ερευνητών/τριών και Διδασκόντων/ουσών Πάτρας επαναφέρει το θέμα των κλειστών πυλών του Πανεπιστημίου και της υποτιθέμενης ασφάλειας που προσφέρουν. Αφορμή για την ανακοίνωση είναι ένα λιποθυμικό επεισόδιο φοιτήτριας που κινδύνευσε να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις λόγω της καθυστέρησης του ασθενοφόρου να προσεγγίσει το σημείο εξαιτίας της κλειστής πύλης του Πανεπιστημίου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Σωματείου:
Οι κλειστές πύλες είναι απειλή για την ασφάλεια
«Την Παρασκευή 15/4 σημειώθηκε λιποθυμικό επεισόδιο στο Πανεπιστήμιο Πατρών σε φοιτήτρια σε εργαστήριο, επεισόδιο που κινδύνευσε να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις λόγω της κλειστής πύλης του Πανεπιστημίου. Αν και το Νοσοκομείο βρίσκεται δίπλα στο Πανεπιστήμιο, το ασθενοφόρο καθυστέρησε χαρακτηριστικά λόγω του κύκλου που έπρεπε να διανύσει με την κλειστή πύλη στο ύψος του Γεωλογικού τμήματος.
Η απόφαση για το κλείσιμο της πύλης αυτής ήρθε με την εξ’ αποστάσεως λειτουργία του Πανεπιστημίου ως μέτρο κατά της εξάπλωσης της πανδημίας. Μια απόφαση που δέχεται αρκετή κριτική αφού αυτού του είδους οι πολιτικές ήταν οι μοναδικές που πάρθηκαν – καθώς δε συνοδεύτηκαν από μέτρα πρόληψης και πρόνοιας για την επόμενη μέρα.
Το παράδειγμα της εισόδου του Πανεπιστημίου στο ύψος του Γεωλογικού είναι χαρακτηριστικό.
Για την απόφαση αυτή, η σύγκλητος προφασίζεται υποστελέχωση προσωπικού και έλλειψη φυλάκων για την ασφάλεια του Πανεπιστημίου. Αλήθεια, όμως τι παραπάνω ασφάλεια προσδίδει μια κλειστή πύλη από τις πέντε του Πανεπιστημίου; Μήπως στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο; Οι κλειστές πύλες είναι απειλή για την ασφάλεια, όχι οι ανοιχτές.
Η υποστελέχωση είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα αφού σε κάθε θέση που υπάρχει στο Πανεπιστήμιο εντοπίζονται ελλείψεις προσωπικού. Η σύγκλητος συνεχίζει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα του Πανεπιστημίου όπως η υποστελέχωση με μέτρα περιορισμού και όχι με διεκδικήσεις για την εξασφάλιση των αναγκών του Πανεπιστημίου. Στον πυρήνα της λογικής της ευθυγραμμίζεται με την κυβερνητική πολιτική που αντί να κάνει προσλήψεις στην πανδημία για το ασφαλές άνοιγμα των σχολών, εφάρμοσε μέτρα περιορισμού όπως η τηλε-εκπαίδευση.
Επιπλέον, ο περιορισμός της πρόσβασης, εντάσσεται στο πνεύμα των νόμων Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη, του νέου Νόμου – Πλαίσιο και όλων των αναδιαρθρώσεων που έχουν επιχειρήσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που αντιμετωπίζουν τα Πανεπιστήμια ως κέντρα ανομίας. Σε αυτή την κατεύθυνση ήρθαν οι διατάξεις για την κατάργηση του ασύλου, την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, τις πόρτες ασφαλείας για την ελεγχόμενη είσοδο στα Πανεπιστήμια (tourniquet), τις συνδικαλιστικές ελευθερίας και τα πειθαρχικά. Όλα τα παραπάνω έχουν κοινό παρονομαστή. Δημιουργούν ένα πλαίσιο επιτήρησης και πειθάρχησης όχι μονάχα στο φοιτητικό στρώμα αλλά και στους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο, τους ερευνητές και τους διδάσκοντες. Αυτό το κλίμα προετοιμάζει τους εργαζόμενους αυριανούς εργαζόμενους για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας, ώστε να έχοντας ολοένα και λιγότερα εργατικά δικαιώματα, να μη διεκδικούν, να είναι εντελώς πειθαρχημένοι στον εργοδότη τους. Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και ο νόμος Χατζηδάκη που επιχειρεί να εγκαθιδρύσει αυτό το πνεύμα στην εργασία.
Από τη μεριά μας ζητάμε να επανέλθει η λειτουργία του οδικού δικτύου, να ανοίξει η πύλη για να μπορούν να εξυπηρετηθούν οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές των σχολών που εκτίθενται σε τέτοιους κινδύνους και υφίστανται την καθημερινή ταλαιπωρία από την παράλογη αυτή απόφαση».
foititikanea.gr
