Η Google ανακοίνωσε τη Δευτέρα το Willow, το τελευταίο τσιπ κβαντικού υπολογισμού. Οι ισχυρισμοί της Google σχετικά με την ταχύτητα και τις επιδόσεις αξιοπιστίας του τσιπ αξίζουν προσοχή από μόνοι τους. Όμως αυτό που πραγματικά προκάλεσε σάλο ήταν ένας ακόμη πιο τρελός ισχυρισμός που βρισκόταν στην ανάρτηση του στο blog σχετικά με το τσιπ.
Συγκεκριμένα, ο ιδρυτής της Google Quantum AI, Hartmut Neven, έγραψε στην ανάρτησή του στο blog ότι το τσιπ αυτό ήταν τόσο εξωφρενικά γρήγορο που πρέπει να έχει δανειστεί υπολογιστική ισχύ από άλλα σύμπαντα.
Οι επιδόσεις του Willow σε αυτό το benchmark είναι εκπληκτικές: Εκτέλεσε σε λιγότερο από πέντε λεπτά έναν υπολογισμό για τον οποίο ένας από τους ταχύτερους σημερινούς υπερυπολογιστές θα χρειαζόταν 10 septillion χρόνια. Αν θέλετε να το γράψετε, είναι 10.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 χρόνια.
Αυτός ο απίστευτος αριθμός ξεπερνά τις γνωστές χρονικές κλίμακες της φυσικής και υπερβαίνει κατά πολύ την ηλικία του σύμπαντος.
Προσδίδει αξιοπιστία στην ιδέα ότι ο κβαντικός υπολογισμός λαμβάνει χώρα σε πολλά παράλληλα σύμπαντα, σύμφωνα με την ιδέα ότι ζούμε σε ένα πολυσύμπαν, μια πρόβλεψη που έγινε για πρώτη φορά από τον David Deutsch.
Αυτό το απόσπασμα που θέτει νέα όρια στην αντίληψη μας για τη φύση της πραγματικότητας αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από ορισμένους, αλλά, παραδόξως, άλλοι στο διαδίκτυο που δηλώνουν ότι καταλαβαίνουν αυτά τα πράγματα υποστήριξαν ότι τα συμπεράσματα του Nevan ήταν κάτι παραπάνω από αληθοφανή.
Το πολυσύμπαν, αν και αποτελούσε μέχρι πρόσφατα ζήτημα επιστημονικής φαντασίας, είναι επίσης ένας τομέας σοβαρής μελέτης από τους θεμελιωτές της κβαντικής φυσικής. Οι σκεπτικιστές, ωστόσο, επισημαίνουν ότι οι ισχυρισμοί για τις επιδόσεις βασίζονται στο μέτρο σύγκρισης που η ίδια η Google δημιούργησε πριν από μερικά χρόνια για τη μέτρηση των κβαντικών επιδόσεων.
Σε αντίθεση με τους κλασικούς ψηφιακούς υπολογιστές που υπολογίζουν με βάση το αν ένα bit είναι 0 ή 1 (on ή off), οι κβαντικοί υπολογιστές βασίζονται σε απίστευτα μικροσκοπικά qubits. Αυτά μπορούν να είναι on/off ή και τα δύο (κάπου ενδιάμεσα) και μπορούν επίσης να αξιοποιήσουν την κβαντική διεμπλοκή – μια μυστηριώδης σύνδεση στα πιο μικροσκοπικά επίπεδα του σύμπαντος μεταξύ δύο ή περισσότερων σωματιδίων, όπου οι καταστάσεις τους συνδέονται, ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει.
Οι κβαντικοί υπολογιστές χρησιμοποιούν αυτή την κβαντική μηχανική για να υπολογίζουν εξαιρετικά πολύπλοκα προβλήματα που δεν μπορούν επί του παρόντος να αντιμετωπιστούν με τους κλασικούς υπολογιστές.
Το πρόβλημα είναι ότι όσο περισσότερα qubits χρησιμοποιούνται στον υπολογιστή, τόσο πιο επιρρεπείς σε σφάλματα είναι. Έτσι, δεν είναι ακόμη σαφές αν οι κβαντικοί υπολογιστές θα είναι ποτέ αρκετά αξιόπιστοι και αρκετά ισχυροί ώστε να ανταποκριθούν σε αυτά που υπόσχονται. Η αποστολή της Google με το Willow ήταν να μειώσει αυτά τα σφάλματα, και ο Neven λέει ότι το πετυχαίνει αυτό.
