Κόκορα, προβατίνα ή μπουρέκια; Τι τρώνε σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας τον Δεκαπενταύγουστο
Μετά τη δεκαπενθήμερη νηστεία που επιβάλει η ορθόδοξη πίστη, τον πρώτο λόγο στο τραπέζι ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο έχει το κρέας που συμπληρώνεται με πολλά άλλα εδέσματα της ελληνικής γης και παράδοσης.
Γίδα βραστή με πιλάφι στα Χανιά
Το παραδοσιακό πιλάφι είναι ένα από τα πιάτα που δεν λείπει από το τραπέζι του χανιώτικου Δεκαπενταύγουστου. Συνήθως η παρασκευή του γίνεται σε μεγάλα καζάνια. Στα Χανιά, μαζί με το κόκκινο κρέας, προσθέτουν στην κατσαρόλα και κόκορα ή κοτόπουλο. H απλή αυτή συνταγή χρωστάει τη γεύση της στην καλή ποιότητα του κρέατος. Τα μεγάλης ηλικίας ζώα, όπως το ζυγούρι και η γίδα, δίνουν τον νοστιμότερο ζωμό.
Το βραστό κρέας συνοδεύεται πάντα με πιλάφι και σε πολλές περιπτώσεις και με γιαούρτι.
Κυρίαρχο στο ρεθυμνιώτικο τραπέζι το Μπουρέκι
Η λέξη μπουρέκι, ναι μεν είναι τούρκικη, αλλά το κολοκυθομπούρεκο είναι μια καθαρά κρητική συνταγή η οποία δεν λείπει σχεδόν από κανένα σπίτι. Με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, μπόλικο αλεύρι στις πατάτες και στα κολοκύθια, που λεπτοκομμένα ανακατεύονται με τον δυόσμο, και μπόλικη σπιτική μυζήθρα. Ο φούρνος ολοκληρώνει την τέχνη της νοικοκυράς, προσφέροντας ένα εκπληκτικό έδεσμα για το οποίο δεν έχει ακουστεί «κακός λόγος», όπως χαριτολογώντας λένε οι γιαγιάδες.
Πλιγούρι με προβατίνα στα χωριά της Καρδίτσας:
Πλιγούρι ή Μπλουγούρι :Από τα πιο παλιά φαγητά της Καρδίτσας. Το σέρβιραν σε γάμους και πανηγύρια καθώς και το Δεκαπενταύγουστο στα Γκαραγκουνοχώρια του Νομού Καρδίτσας. Ερασιτέχνες μάγειρες αναλάμβαναν να μαγειρέψουν αυτό το απλό αλλά εξαιρετικά νόστιμο φαγητό, σε αυτοσχέδιες υπαίθριες κουζίνες, σε μεγάλα καζάνια.
Ψητό στις κληματόβεργες στο φούρνο
Στη Ρούμελη αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας χρησιμοποιούν τις κληματόβεργες για να φτιάξουν ένα πλέγμα, ένα είδος σχάρας πάνω στο οποίο ακουμπούν ένα ολόκληρο κουλουριασμένο αρνάκι ή κατσικάκι ή κομμάτια του, το βάζουν μέσα στο ταψί του φούρνου και καθώς το κρέας ψήνεται, παίρνει τη χαρακτηριστική μυρωδιά από τις κληματόβεργες.
Παραδοσιακό στιφάδο στην Εύβοια
Ξεχωριστό είναι το πανηγύρι στο χωριό Οξύλιθος στην Κεντρική Εύβοια.
Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παναγίας Πετριώτισσας ή Παναγίας Χατηριάνισσας τους επισκέπτες τους καλωσορίζουν σερβίροντάς τους παραδοσιακό στιφάδο.
Οι κάτοικοι προσφέρουν κρέας, κρεμμύδια, ντομάτες, κρασί για την παρασκευή του και πολλές φορές λέγεται ότι τα καζάνια όπου μαγειρεύεται ξεπερνούν τα 170.
Σιγομαγειρεύεται από την παραμονή. Το έθιμο είναι πολύ παλιό και τηρήθηκε ακόμη και στην Κατοχή, έστω κι αν τότε φτιάχνονταν με ό,τι υλικά ήταν διαθέσιμα.
Αρνί καπαμάς αβγολέμονο (Αχαΐα)
Παραδοσιακά, ο καπαμάς ψηνόταν στις ξυλόσομπες σε πολύ χαμηλή φωτιά και για αρκετές ώρες μέσα σε ευρύχωρες σκεπασμένες κατσαρόλες σφραγισμένες με ζυμάρι. Άλλοτε γίνεται με αρνάκι ή κατσικάκι με ντομάτα και μπαχαρικά, ο λεγόμενος Μοραΐτικος, κι άλλοτε με χορταρικά αβγολέμονο, σαν φρικασέ, ο λεγόμενος Λεβαντίνικος.
Παστιτσάδα η κερκυραϊκή
Κάθε χρόνο ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου στην Κέρκυρα, πρωτοστατεί στο γιορτινό τραπέζι, η φημισμένη παστιτσάδα με κόκορα. Ένα πεντανόστιμο φαγητό που έλκει τις ρίζες του από την βενετσιάνικη κουζίνα και συνδυάζει σήμερα τα μακαρόνια με τον κόκορα, ενώ κατά τα βενετικά έτη συνδύαζε τα μακαρόνια με το «κυνήγι» του βασιλιά.
Σύμφωνα με την παραδοσιακή κερκυραϊκή συνταγή, πρώτα ξεκινά η προετοιμασία του κόκορα που αφού ροδιστεί σε φρέσκο βούτυρο, σοτάρεται με μυρωδικά, κρεμμύδια, σκόρδα και μπαχαρικά. Βράζεται σε χαμηλή φωτιά με πελτέ από φρέσκες ντομάτες για τουλάχιστον δύο ώρες.
Στη συνέχεια τα βρασμένα μακαρόνια, κατά προτίμηση χοντρά , στραγγίζονται και πασπαλίζονται με λίγο λάδι, τοποθετούνται σε βαθιά πιατέλα και πάνω τους περιχύνεται η σάλτσα με τα κομμάτια του κόκορα. Κοινό μυστικό των Κερκυραίων η κανέλα, που προστίθεται σχεδόν σε όλα τα φαγητά με κόκκινη δεμένη σάλτσα, ενώ απαραίτητη λεπτομέρεια για το συγκεκριμένο φαγητό το πασπάλισμα με μπόλικο τριμμένο τυρί, που δίνει χρώμα και γεύση.
Η κερκυραϊκή παστιτσάδα με κόκορα έρχεται πρώτη στην προτίμηση των επισκεπτών στην Κέρκυρα κατά τον Δεκαπενταύγουστο, ενώ είθισται σε πολλά πανηγύρια στο νησί, να ψήνονται και αρνιά, καθώς η συγκεκριμένη γιορτή θεωρείται ως το μικρό Πάσχα του καλοκαιριού.
Κυκλαδίτικο ρόστο
Σε πολλά νησιά των Κυκλάδων, όπως π.χ. Πάρο, Σαντορίνη, Ίο και Σίφνο, η παραδοσιακή γιορτινή συνταγή έχει ως βάση της το χοιρινό. Το φαγητό λέγεται «Κυκλαδίτικο ρόστο». Το ρόστο είναι πιάτο με ιταλική καταγωγή, που περιλαμβάνει κρέας με πατάτες, καρότα και μανιτάρια, σερβιρισμένο με χοντρά μακαρόνια και παρέχει δύο γεύματα μαγειρεμένα στο ίδιο σκεύος χωρίς να χρειάζεται η χρήση φούρνου. Αρχικά, τα μακαρόνια σερβίρονταν σαν πρώτο πιάτο με την κόκκινη σάλτσα ντομάτα. Μετά σερβιριζόταν το κρέας κομμένο σε φέτες, που συνήθως ήταν ένα φτηνό κομμάτι χοιρινού αντί για στήθος, με πατάτες, καρότα και μανιτάρια. Χοιρινό ρόστο με δεντρολίβανο και μπύρα, συναντάται και στην Κεφαλλονιά, καθώς και στην Κύπρο το οποίο παρασκευάζεται με πολλά είδη κρέατος, κυρίως με κυνήγι.