Κατηγορηματικά αρνήθηκε στην απολογία του στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, ο πατέρας Αντώνιος, πως υπήρχαν καταναγκαστικές εργασίες, τιμωρίες, ξυλοδαρμοί στην Κιβωτό του Κόσμου.
Ο πατέρας Αντώνιος απολογείται στη δίκη που διεξάγεται για την υπόθεση της Κιβωτού για τις καταγγελίες για σωματικές κακοποιήσεις. «Εγώ κράτησα τον πνευματικό ρόλο. Η Κιβωτός γιγαντώθηκε, οι δικές μου δυνάμεις μειώθηκαν» εξήγησε ο ιερέας, ο οποίος άρχισε την απολογία του, αναφερόμενος στο ιστορικό της Κιβωτού του Κόσμου.
Όλα ξεκίνησαν όπως είπε όταν διορίστηκε σε ενορία στην Ακαδημία Πλάτωνος. «Μου έκανε εντύπωση πως υπήρχαν παιδιά παραβατικά που δεν πήγαιναν σχολείο. Αυτό με παρακίνησε. Αποφάσισα να δημιουργήσουμε ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου προκειμένου να εντάξουμε αυτά τα παιδιά σε ένα χώρο που θα τα προστατέψει όπως είναι η ενορία. Πολλά παιδιά ήταν και σε συμμορίες στο Κολωνό, ο οποίος είχε υψηλή νεανική εγκληματικότητα. Η πλατεία, τα σκαλιά της εκκλησίας, ήταν το στέκι τους. Κατάλαβα ότι η ενορία μου είναι αυτή, ότι το ποίμνιο μου ήταν αυτό που ήταν απ´ έξω στα σκαλιά της εκκλησίας. Έλεγα ότι κάτι έπρεπε να γίνει. Εντάξαμε πολλά παιδιά στις ομάδες,τα οποία καταφέραμε μέσω του αθλητισμού να τα βάλουμε στο σχολείο. Η Κιβωτός είχε την έννοια του ασφαλούς καταφυγίου όπου θα μπορούσαν να ενταχθούν αυτά τα παιδιά και να προστατευτούν από όλους αυτούς τους κινδύνους».
Το 2003 όπως είπε ο πατέρας Αντώνιος αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η Κιβωτός του Κόσμου με την μορφή, της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης και μάλιστα το όνομα δόθηκε από τα παιδιά. Εκείνος αποφάσισε όπως εξήγησε να κρατήσει τον πνευματικό του ρόλο.
«Στόχος μου να βοηθήσω τα παιδιά»
«Ως ιερέας μου απέμενε λίγος χρόνος και τον προσέφερα στην Κιβωτό για συγκεκριμένα πράγματα, όπως να βλέπω τους ανθρώπους που ήθελαν να κάνουν μία δωρεά» είπε ο πατέρας Αντώνιος λέγοντας πως ήθελε να διαφυλάξει τον πνευματικό του ρόλο του, μένοντας μακριά από τα παιδαγωγικά καθήκοντα.
«Ο στόχος μου ήταν να βοηθήσω τα παιδιά να συγχωρέσουν τους άλλους και κυρίως τους γονείς τους» είπε ο πατέρας Αντώνιος, προσθέτοντας «τα παιδιά έφευγαν ανάλαφρα. Όποιος ήθελε έρχοταν στην εξομολόγηση, δεν υπήρχε επιβολή.»
Για τις καταγγελίες των παιδιών ο πατέρας Αντώνιος είπε πως στόχος τους ήταν στο χρόνο που είχαν ήταν να επουλώσουν τα τραύματα τους, επισημαίνοντας:
«Όταν έρχεται ένα παιδί με εισαγγελική παραγγελία και κάποια με καταδικαστικές αποφάσεις, τι χρόνο είχα εγώ από 15 με 18 να κάνω τι; Το πρώτο μέλημα ήταν η θεραπεία του τραύματος. Το πρώτο πράγμα που φροντίζαμε να κάνουμε ήταν η επούλωση των πληγών. Η μεγάλη αγωνία ήταν αυτά τα παιδιά να επιλέξουν μία επαγγελματική ειδικότητα και να δουλέψουν τίμια όταν φύγουν από την Κιβωτό, να βγάλουν ένα μεροκάματο και να μην επιστρέψουν στους γονείς τους, που η Εισαγγελία τους έβγαλε ως ακατάλληλους. Ούτε εξαντλητικές εργασίες υπήρχαν, ούτε υποχρεωτικές, στο γεωργικό μας σχολείο, οποίος ήθελε βοηθούσε, συμμετείχε. Τα παιδιά είχαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα με εκδρομές, με ταξίδια. Τα φέρναμε σε επαφή με το θέατρο και τη μουσική. Αυτός ήταν λόγος και για τη δημιουργία του γεωργικού σχολείου, φέραμε σε επαφή τα παιδιά με τα ζώα και τη γη. Φύτευαν τα δικά τους λουλουδάκια, φυτά».
Αρνήθηκε τις καταγγελίες για καταναγκαστικές εργασίες
Ο ιερέας αρνήθηκε κατηγορηματικά τις καταγγελίες για καταναγκαστικές εργασίες που επιβάλλονταν αυτά παιδιά ενώ για τις σωματικές κακοποιήσεις τόνισε πως δεν μπορούσε να δώσει εντολή για ξυλοδαρμούς καθώς αυτό έρχεται κόντρα στις αξίες και τις αρχές της Κιβωτού του Κόσμου.
«Εργασίες με την έννοια του καταναγκασμού, εξαναγκασμού είναι απαράδεκτες. Δεν θα μπορούσε η Κιβωτός του Κόσμου να φτάσει εκεί που ήταν με αυτές τις πρακτικές» τόνισε μάλιστα λίγο αργότερα ο ιερέας απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις του προέδρου.
Επίσης, πρόσθεσε πως η δουλειά της Κιβωτού βραβεύτηκε επανειλημμένα από την Ακαδημία Αθηνών και άλλους.
«Παρόλη την αγάπη, την αυταπάρνηση που δίναμε για να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά, δυστυχώς ο χαρακτήρας τους είχε διαμορφωθεί. Όλα ξεκίνησαν από την κλοπή στο Βόλο και τις παραβατικές πράξεις στην Καλαμάτας. Έγιναν ταυτόχρονα αυτά. Όλα αυτά τα παιδιά όταν έφυγαν,εγώ είχα την καλύτερη σχέση μαζί τους. Εγώ τα εξομολογούσα αυτά τα παιδιά. Η πιο εκστατική σχέση είναι να ανοίξει ο άλλος την κατάντια του» είπε ο ιερέας.
«Πιστεύω ότι τα παιδιά καθοδηγήθηκαν από κάποιους για να κάνουν αυτές τις καταγγελίες. Εγώ τους συγχωρώ γιατί τα έχω μεγαλώσει, έχω κουραστεί, έχω κοπιάσει, έχω δώσει το είναι μου κι εγώ και η πρεσβυτέρα και οι άλλοι άνθρωποι της «Κιβωτού». Σώσαμε επανειλημμένως τα παιδιά από φυλακές, βοηθήσαμε να σταθούν αυτά τα παιδιά και χρησιμοποιήθηκαν εναντίον μας για να μας καταστρέψουν, ενώ εμείς λειτουργούσαμε ως κυματοθραύστης»» είπε ο πατέρας Αντώνιος, ενώ, την απολογία του παρακολουθεί και η πρεσβυτέρα.
