Την Παναγία Σουμελά στην Βόρεια Ελλάδα επισκέφθηκε για την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Ο κ. Παυλόπουλος προσήλθε στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά και παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία και τη λιτανεία της εικόνας της Παναγίας, που αποτελεί ιερό προσκύνημα του Ποντιακού Ελληνισμού. Σημειώνεται ότι φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ποντιακή γενοκτονία.
Τιμητικό άγημα περίμενε τον κ. Παυλόπουλο στην είσοδο του Μοναστηριού. Μετά την λειτουργία, ο ΠτΔ κατέθεσε στεφάνι στην προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Το απόγευμα θα επιστρέψει στην Αθήνα.
Μάλιστα πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο μνημόσυνο στη μνήμη των 353.000 θυμάτων, με τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ακολούθησαν η Λιτάνευση της Αγίας Εικόνας της Παναγίας Σουμελά και η κατάθεση στεφάνου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Το εορταστικό πρόγραμμα ολοκληρώνεται με την καθιερωμένη δεξίωση και το γεύμα προς τιμήν του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος θα υπάρξει βράβευση δύο μαθητών του λυκείου Μακροχωρίου, βραβείο το οποίο δίδεται στη μνήμη των 21 μαθητών που έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα το οποίο έγινε στα Τέμπη, στις 13 Απριλίου 2003.
Το μήνυμα του Προκόπη Παυλόπουλο για τον εορτασμό της Παναγίας
«Γιορτάζουμε σήμερα την Κοίμηση της Θεοτόκου, το Πάσχα του καλοκαιριού. Εδώ, στο Βέρμιο, στον Ιερό Χώρο της Παναγίας Σουμελά, αυτή η Μεγάλη Γιορτή αποκτά και έναν ιδιαίτερο, λαμπρό, Εθνικό συμβολισμό: Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι και Ημέρα Μνήμης για τον Πόντο και τον Ποντιακό Ελληνισμό. Διότι όπως έχει λεχθεί, το 1930, από τον τότε Υπουργό του Ελευθερίου Βενιζέλου Λεωνίδα Ιασωνίδη, μαζί με την Ιερή Εικόνα της Παναγίας Σουμελά ήλθε στην Ελλάδα και ο Πόντος.
II. Υπό τα δεδομένα αυτά εμείς, οι Έλληνες, αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι κατανοούμε, στο ακέραιο, την σημασία αυτής της Επετείου, οφείλουμε να αγωνισθούμε, αποφασισμένοι και υπό όρους αρραγούς ενότητας, ιδίως για την επίτευξη των εξής στόχων:
Α. Πρώτον, για ν’ αναγνωρισθεί διεθνώς η Γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, ως στίγμα βαρβαρότητας που θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην ανθρώπινη μνήμη.
Β. Και, δεύτερον, για ν’ αναγκασθούν οι θύτες να εκφράσουν, τουλάχιστον, μιάν ειλικρινή αναδρομική συγγνώμη, αποκηρύσσοντας έτσι την ως τώρα ανίερη τακτική της αδίστακτης παραχάραξης των, κατά γενική ομολογία, αμάχητων ιστορικών τεκμηρίων.
III. Διαμηνύουμε δε εμείς, οι Έλληνες, προς κάθε κατεύθυνση, πως την κατά τ’ ανωτέρω αποστολή μας δικαιολογεί, στο ακέραιο, και το γεγονός ότι μόνον έτσι η Ιερή Μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου μπορεί να διδάσκει, ιδίως μάλιστα υπό τις σημερινές εξαιρετικά κρίσιμες περιστάσεις, το γιατί οφείλουμε και μπορούμε ν’ αποτρέψουμε, στο διηνεκές, πράξεις αυτής της ωμότητας και βαρβαρότητας, οι οποίες θίγουν τον ίδιο τον πυρήνα της αξίας του Ανθρώπου και υπονομεύουν, ευθέως και απροκαλύπτως, την πορεία της Ανθρωπότητας.
Αιωνία η Μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου. Και η Υπεραγία Θεοτόκος να φωτίζει πάντα την πορεία του Λαού μας και του Έθνους μας».
