Η αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Λάρισας άσκησε δίωξη σε βάρος του ιδιοκτήτη του σπιτιού, αλλά και σε βάρος υπηρεσιακού στελέχους του Δήμου Λαρισαίων, ενώ η εκδίκαση της υπόθεσης προσδιορίστηκε για τον ερχόμενο Νοέμβριο στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας.
Και ενώ η υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη, ο πατέρας του άτυχου Νικόλα, Εμμανουήλ Μπιτσάκης από τα Κατσιφαριανά Χανίων, θρηνεί ακόμη δυο χρόνια μετά το τραγικό γεγονός, και θα θρηνεί για πάντα και εκείνος και οικογένειά του, καθώς χάθηκε εκείνη την αποφράδα μέρα στη Λάρισα, το μοναχοπαίδι τους.
Ο ίδιος ο κ. Μάνος, με ανάρτησή του ματώνει καρδιές περιγράφοντας την τελευταία φορά που είδε το γιο του, αποχαιρετώντας τον στο λιμάνι, για να πάει στην σχολή του στη Λάρισα, αλλά και τη στιγμή που τον ειδοποίησαν για το τραγικό γεγονός που έμελλε να του στιγματίσει όλη του τη ζωή.
«Ματώνει» καρδιές ο πατέρας του φοιτητή που καταπλακώθηκε
«Πάνε δυο χρόνια και ενάμιση μήνας από τότε που σε πήγα στο καράβι για να πας στη Λάρισα. Εκεί στο λιμάνι ήταν γραφτό να σε πάρω για τελευταία φορά αγκαλιά . Θυμάμαι πάντα με αγκάλιαζες τόσο σφιχτά λες και ήξερες ότι κάποια φορά θα ήταν και η τελευταία μας. Μια σφιχτή αγκαλιά, ένα δυνατό φιλί, και πάντα τα ίδια λόγια. – Καλο ταξίδι αντράκι μου.
– Σε ευχαριστώ μπαμπά
– Να προσέχεις
– Εννοείται
– Σ αγαπάω Νικόλα
– Και εγώ σ’ αγαπάω μπαμπά.
Πάνε δυο χρόνια από τότε , ήταν Κυριακή 8:10 το πρωί, ένα άγνωστο τηλέφωνο, ένας άγνωστος άνθρωπος, θα μου έφερνε το χειρότερο μαντάτο. Από τότε η ζωή μου δεν έχει πια καμιά αξία, απλά υπάρχω και περιμένω. Περιμένω τη στιγμή. Λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, αλλά δεν είναι πάντα έτσι .Για κάποιους ο χρόνος είναι ένας αδίστακτος εκτελεστής που με περίσσεια χάρη κάθε μέρα σε σφάζει, τόσο, όσο χρειάζεται για να μην πεθάνεις αλλά να νιώθεις το θάνατο κάθε στιγμή στο πετσί σου.
Λείπεις Νικόλα μου …λείπεις. Και θα λείπεις μέχρι να έρθει εκείνη η άγια ώρα που θα ξαναβρεθούμε και οι ψυχές μας θα γίνουν και πάλι ένα.
Ένας φίλος είπε … Μόνο σε μια περίπτωση, το θάνατο φοβούμαι, μη βγει ο Άδης ψεύτικος, και δε συναντηθούμε.
Καλή αντάμωση αγόρι μου…….».
Δεν παμε καλα .Ειναι σαν να πηγαινεις σε ενα βεντζιναδικο να βαλεις βεντζινη με το τσιγαρο στο χερη να παιρνει φωτια το βεντζιναδικο και να ζητας και τα ρεστα απο τον ιδιοκτητη
Τελικα ο τοιχος εφταιγε ο ιδιοκτητης που δεν εφτιαξε τον τοιχο και οχι ο νεαρος που κλωτσισε την ετοιμοροπη πορτα με δυναμη και το πληρωσαι με την ζωη του
Ο Θεός και η Παναγιά να δίνει δύναμη στους γονείς του αδικοχαμένου νέου. Να είναι αναπαυμένη η ψυχή του! Τα χρήματα ποτέ δεν φέρνουν “πίσω” κανέναν, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις… να τους παίρνουν και τα σώβρακα!!! Ζούμε όλοι από τύχη στη χώρα του ο,τι να ‘ναι και του πάμε κι όπου βγει!!
Απο τυχη ζειτε ολοι εκει στο Ελαδισταν οσο και αν το λετε για πλακα. Ειστε τοσο βλακες που τα τρενα ειναι φουλ πιστευω ακμη και αυξησαν και τα εισιτηρια. Βλακες ε βλακες. Και μετα τρεχετε να βρειτε το δικιο σας χωρις παντα αποτελεσμα.Σκεφτειτε αν μπορειτε φυσικα οτι βγαζετε συνεχεια τους ιδιους πολιτικους και περιμενετε διαφορετικο αποτελεσμα. Βλακες ε βλακες.
Ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχή του παιδιού και να βοηθήσει τους γονείς του. Για μας που είμαστε γονείς έχουμε μια μικρή ιδέα του τις μπορεί να νιώθει ο άνθρωπος