«Ναι, το χαίρομαι. Κάποτε ένας οδηγός ταξί με ρώτησε “Είστε η κόρη της;”».
Η Κάτια Δανδουλάκη για τους φίλους της είναι η καλή συμβουλάτορας που σηκώνει το τηλέφωνο ακόμη και περασμένα μεσάνυχτα, για τους συναδέλφους της η ηθοποιός που χαίρονται να δουλεύουν μαζί της, για όλους εμάς η μεγάλη θεατρίνα αλλά και η γυναίκα χωρίς ηλικία. «Αυτό πάλι πού το πας; Προχωράω στον δρόμο και ακούω συνεχώς: “Η Δανδουλάκη είναι αυτή; Πώς κρατιέται έτσι;”», εξομολογείται η ίδια στο περιοδικό People.
Ωραίο δεν είναι αυτό να τ’ ακούς;
Ναι, το χαίρομαι. Κάποτε ένας οδηγός ταξί με ρώτησε “Είστε η κόρη της;”.
Και τι απαντήσατε;
Γέλασα… Εντάξει, τους καταλαβαίνω, βάζουν τα χρόνια κάτω και λένε “Τι γίνεται εδώ; Μόνο εμείς μεγαλώνουμε;”. Αλλά το λένε με χαρά, όχι με κακία.
To θέμα είναι εσείς πώς νιώθετε…
Νιώθω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Και δεν αναφέρομαι τόσο στην εξωτερική εμφάνιση όσο στο μέσα μου κομμάτι. Με τα χρόνια με αγάπησα. Και πλέον επιλέγω συνειδητά τη χαρά και την αισιοδοξία. Γιατί ζωή χωρίς να απολαμβάνεις, δεν αξίζει τον κόπο.
Δεν το ακολουθούσατε αυτό παλαιότερα;
Κοιτώντας πίσω, θα σου πω ότι κάποιες φορές με αδίκησα. Μάλλον δεν με αγαπούσα τόσο. Τον κούρασα πολύ τον εαυτό μου στη δουλειά, δεν τον ντάντεψα όσο χρειάστηκε. Δεν ντάντεψα την ψυχή μου. Ήμουν συνεχώς με ένα «πρέπει» και ένα «Δεν προλαβαίνω» κι αυτό κάπου με κούρασε.
Πώς να προλάβετε με τόσα σημειωμένα ραντεβού που βλέπω στο ημερολόγιο;
Έχω τρέλα με αυτό. Θέλω να είμαι πάντα συνεπής στα ραντεβού μου γιατί… δεν προλαβαίνω (γέλια). Θυμάμαι αυτό το είχα πρωτακούσει από τον Διονύση Φωτόπουλο, τριάντα χρόνια πριν. Είχαμε δώσει ραντεβού 8.30 το πρωί στο θέατρο, 8.25 ο Φωτόπουλος ήδη κατηφόριζε. Τον ρώτησα λοιπόν πώς γίνεται να είναι πάντα τόσο ακριβής στα ραντεβού του και μου απάντησε πως «Δεν προλαβαίνω να κάνω αλλιώς». Αργότερα, κατάλαβα τι εννοούσε…
Γιατί όταν έχεις είκοσι ραντεβού σε μια μέρα, στο ένα να καθυστερήσεις, σε παίρνει η μπάλα μετά. Επίσης, είναι κάτι που έμαθα να σέβομαι στη δουλειά γιατί έχω ταλαιπωρηθεί από συναδέλφους που δεν ήταν συνεπείς στα γυρίσματα. Ξέρεις, τώρα τελευταία συμβαίνει αυτό. Παλιά σε απέβαλλε αμέσως το σύστημα. Δεν υπήρχε, δηλαδή, περίπτωση ούτε σαν σκέψη να καθυστερήσεις…
Τι είναι αυτό που θυσιάζετε για να τα προλάβετε όλα;
Το να γυρίσω κατάκοπη το βράδυ στο σπίτι και να μπορώ να κάνω με την ησυχία μου ένα μπάνιο, να βάλω ψηλά τα πόδια να ξεκουραστούν και να απολαύσω μια ταινία. Κάθε φορά που λέω «Τώρα θα το κάνω», κοιτάζω το ρολόι και βλέπω ότι είναι ήδη 2.30 το βράδυ και στις 6.30 πρέπει να σηκωθώ. Μόνο τα τηλέφωνα που χρειάζεται να κάνω για να συνεννοηθώ για διάφορες υποχρεώσεις είναι μία με δύο ώρες την ημέρα. Αλλά δεν παραπονιέμαι. Ό,τι κάνω το κάνω με κέφι πάντα.
Ζείτε τη ζωή που θέλετε;
Έχω μια ευτυχισμένη, ευλογημένη και γεμάτη ζωή. Αν ξαναρχόμουν στη ζωή σαν ψυχή, θα ’θελα να ξαναζήσω ακριβώς τις ίδιες καταστάσεις και τα ίδια όνειρα με τους ίδιους ανθρώπους. Γιατί έζησα μια ζωή κάνοντας τις επιλογές που ήθελα. Πλήρωσα τα λάθη μου, αγάπησα και αγαπήθηκα, βίωσα και τα καλά και τα κακά, σαν ένα μαγικό παραμύθι. Είμαι ευγνώμων, δεν αισθάνομαι κανένα ανικανοποίητο και καμιά έλλειψη μέσα μου. Να! Η μόνη λαχτάρα που έχω, αν θέλεις, είναι να δω τον κόσμο ή να κάνω διακοπές με άνεση χρόνου και χρημάτων. Αλλά ταξίδεψα πολύ μέσα από το θέατρο, τώρα που το σκέφτομαι. Είχα αντίβαρο.
